Ένας αγανακτισμένος ! Ο Αντώνης της πλατείας, και οί λαϊκοί ήρωες πού ίσως αναδειχθούν στην νέα πολιτική σκηνή της Ελλάδας…
Από την συγκέντρωση τών αγανακτισμένων στήν ομιλία Μίκη Θεοδωράκη στα Προπύλαια...
Πάνε πολλά χρόνια τώρα, από τότε πού είχα διαβάσει ένα βιβλίο για το μέλλον της χώρας μας, πού από τότε ακόμη, διαγραφόταν ζοφερό γι΄ αυτούς πού έβλεπαν τα πράγματα όχι κοντόφθαλμα αλλά πέρα από το ύψος της μύτης τους…
Ο συγγραφέας του, δεν θυμάμαι τώρα το όνομά του, έλεγε λοιπόν πώς όλη αυτή η πολιτική κακοδαιμονία της χώρας θα έλθει εποχή πού θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε αναστατώσεις, και πιθανόν και σε επαναστάσεις…
Έγραφε ακόμη, άς το πούμε καλύτερα «προφήτευε», πώς οί πολιτικοί θα πάνε στην άκρη και κανείς δεν θα τους υπολογίζει πλέον, εκτός από εκείνους πού θα τους χρωστούσαν υποχρέωση αιώνια γιατί τους είχαν πάρει από τα χωριά τους πού στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να φυλάγανε σήμερα γίδια ( αιγοπρόβατα πού λέμε ), και τους είχαν φέρει στις πολιτείες ως δικούς τους αφωσιωμένους πραιτωριανούς, κομματάρχες, και εγκάθετους διά πάσαν νόσον και διά πάσαν ασθένεια…
Κι΄ όχι μόνο τους έφεραν στις πολιτείες αλλά τους προίκισαν με θέσεις αυτούς και τα παιδιά τους και τους διόρισαν ακόμη ως διευθυντές Τραπεζών στούρνους και αστοιχείωτους…
Βίζα εισόδου γι΄ αυτούς τους αφωσιωμένους σαλίγκαρους, υπήρξε η κομματική τους ταυτότητα !
Όλοι αυτοί λοιπόν, πώς να το κάνουμε τώρα, χρωστούσαν μιά βαθειά υποχρέωση σ΄ εκείνον τον πολιτικό, τον κουμπάρο, ή τον συγγενή πού τους προώθησε, τους έσπρωξε και τους ανέδειξε, άσχετο αν πάνω στην «ανάδειξή» τους αυτή πάτησαν και σε κάποιες επετηρίδες, σε κάποιες υπαλληλικές αρχαιότητες, και σε κάποια πτώματα!
Έλεγε λοιπόν εκείνο το καλό και ευλογημένο θάλεγα βιβλίο, πώς η κατάσταση αυτή θα αναδείξει και κάποιους λαϊκούς ήρωες πού θα ξεχωρίσουν και θα οδηγήσουν τον λαό και την χώρα σε μία εσωτερική ανανέωση και απαλλαγή από τις όποιες «βδέλες».
Και όπως παλιά στην Ελληνική Επανάσταση του ΄21 υπήρξαν ο Κατσαντώνης, ο Καραϊσκάκης, ο Θοδωρής Κολοκοτρώνης, η Μαντώ Μαυρογένους, ο Νικηταράς ο τουρκοφάγος, και άλλοι παρόμοιοι, έτσι και τώρα καθόλου παράξενο να δούμε κάποιες νέες μορφές αγωνιστών πού θα ξεχωρίσουν και θα οδηγήσουν τους άλλους…
Καί δεν μιλάμε βέβαια γιά ήρωες καί ηρωϊδες τύπου Δαμανάκη πού αναδείχθηκαν από τα μικρόφωνα τού Πολυτεχνείου καί μεταμορφώθηκαν μετά όπως ο Οβίδιος στίς μεταμορφώσεις του...
Το κίνημα των αγανακτισμένων πού τόσες μέρες τώρα ζεί, παραμένει, διογκώνεται, οργανώνεται, και ανανεώνεται, είναι κίνημα πρωτόγνωρο στα Ελληνικά δεδομένα…
Και αυτές τις κρίσιμες μέρες ίσως να είναι εκείνο το αναγκαίο κίνημα πού θα αναδείξει τους Έλληνες πού δυστυχώς γραικύλοι και προδότες στην ουσία πολιτικοί, τους πούλησαν αναίσχυντα μέσα από διάφορες δικαιολογίες και απειλές ότι θα έλθει το χάος…
Αλλά το χάος αυτοί το δημιούργησαν και αυτοί το έφεραν, χωρίς μάλιστα μέχρι τώρα, ουδείς νά πληρώσει πλήν του λαού πού πάντοτε τον είχαν συνηθίσει να πληρώνει !
Πάνε πολλά χρόνια τώρα, από τότε πού είχα διαβάσει ένα βιβλίο για το μέλλον της χώρας μας, πού από τότε ακόμη, διαγραφόταν ζοφερό γι΄ αυτούς πού έβλεπαν τα πράγματα όχι κοντόφθαλμα αλλά πέρα από το ύψος της μύτης τους…
Ο συγγραφέας του, δεν θυμάμαι τώρα το όνομά του, έλεγε λοιπόν πώς όλη αυτή η πολιτική κακοδαιμονία της χώρας θα έλθει εποχή πού θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε αναστατώσεις, και πιθανόν και σε επαναστάσεις…
Έγραφε ακόμη, άς το πούμε καλύτερα «προφήτευε», πώς οί πολιτικοί θα πάνε στην άκρη και κανείς δεν θα τους υπολογίζει πλέον, εκτός από εκείνους πού θα τους χρωστούσαν υποχρέωση αιώνια γιατί τους είχαν πάρει από τα χωριά τους πού στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να φυλάγανε σήμερα γίδια ( αιγοπρόβατα πού λέμε ), και τους είχαν φέρει στις πολιτείες ως δικούς τους αφωσιωμένους πραιτωριανούς, κομματάρχες, και εγκάθετους διά πάσαν νόσον και διά πάσαν ασθένεια…
Κι΄ όχι μόνο τους έφεραν στις πολιτείες αλλά τους προίκισαν με θέσεις αυτούς και τα παιδιά τους και τους διόρισαν ακόμη ως διευθυντές Τραπεζών στούρνους και αστοιχείωτους…
Βίζα εισόδου γι΄ αυτούς τους αφωσιωμένους σαλίγκαρους, υπήρξε η κομματική τους ταυτότητα !
Όλοι αυτοί λοιπόν, πώς να το κάνουμε τώρα, χρωστούσαν μιά βαθειά υποχρέωση σ΄ εκείνον τον πολιτικό, τον κουμπάρο, ή τον συγγενή πού τους προώθησε, τους έσπρωξε και τους ανέδειξε, άσχετο αν πάνω στην «ανάδειξή» τους αυτή πάτησαν και σε κάποιες επετηρίδες, σε κάποιες υπαλληλικές αρχαιότητες, και σε κάποια πτώματα!
Έλεγε λοιπόν εκείνο το καλό και ευλογημένο θάλεγα βιβλίο, πώς η κατάσταση αυτή θα αναδείξει και κάποιους λαϊκούς ήρωες πού θα ξεχωρίσουν και θα οδηγήσουν τον λαό και την χώρα σε μία εσωτερική ανανέωση και απαλλαγή από τις όποιες «βδέλες».
Και όπως παλιά στην Ελληνική Επανάσταση του ΄21 υπήρξαν ο Κατσαντώνης, ο Καραϊσκάκης, ο Θοδωρής Κολοκοτρώνης, η Μαντώ Μαυρογένους, ο Νικηταράς ο τουρκοφάγος, και άλλοι παρόμοιοι, έτσι και τώρα καθόλου παράξενο να δούμε κάποιες νέες μορφές αγωνιστών πού θα ξεχωρίσουν και θα οδηγήσουν τους άλλους…
Καί δεν μιλάμε βέβαια γιά ήρωες καί ηρωϊδες τύπου Δαμανάκη πού αναδείχθηκαν από τα μικρόφωνα τού Πολυτεχνείου καί μεταμορφώθηκαν μετά όπως ο Οβίδιος στίς μεταμορφώσεις του...
Το κίνημα των αγανακτισμένων πού τόσες μέρες τώρα ζεί, παραμένει, διογκώνεται, οργανώνεται, και ανανεώνεται, είναι κίνημα πρωτόγνωρο στα Ελληνικά δεδομένα…
Και αυτές τις κρίσιμες μέρες ίσως να είναι εκείνο το αναγκαίο κίνημα πού θα αναδείξει τους Έλληνες πού δυστυχώς γραικύλοι και προδότες στην ουσία πολιτικοί, τους πούλησαν αναίσχυντα μέσα από διάφορες δικαιολογίες και απειλές ότι θα έλθει το χάος…
Αλλά το χάος αυτοί το δημιούργησαν και αυτοί το έφεραν, χωρίς μάλιστα μέχρι τώρα, ουδείς νά πληρώσει πλήν του λαού πού πάντοτε τον είχαν συνηθίσει να πληρώνει !
ΠΗΓΗ((http://kontiloforos.blogspot.com/2011/06/blog-post_1994.html))
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου