ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΕΣ ΦΩΣ ΣΤΙΣ ΜΥΚΗΝΕΣ
Πολλές φορές στις περιηγήσεις μου, επισκέπτομαι αρχαιολογικούς χώρους που είναι δεμένοι με εκείνη την ξεχασμένη ιστορία της χώρας, αλλά και με όλα εκείνα τα σκονισμένα ιδεώδη που θάφτηκαν στον τύμβο της λήθης. Ταυτόχρονα όμως σκέφτομαι, τους Έλληνες του σήμερα που στο σύνολο τους αγνοούν όλον εκείνο τον πανάρχαιο θησαυρό που κρύβεται ανάμεσα τους, αλλά ταυτόχονα γνωρίζουν τα πάντα γύρω απο τα τηλεοπτικά κούς κούς. Τούτοι όμως οι ξεχασμένοι τόποι, ψιθυρίζουν τα μυστικά τους στο διάβα των αιώνων, ωσότου βρεθούν εκείνοι που θα πιούν απο το δισκοπότηρο της γνώσης τους και θα χορέψουν στην μαγευτική μελωδία που ακούγεται ανάμεσα στο χάσμα τούτων των τόπων και των μονοπατιών του χρόνου. Κάποιοι απο εμάς λοιπόν, κατορθώσαμε να αφουγκραστούμε ένα κομμάτι απο εκείνη την μαγευτική μελωδία, που εκπέμπει ο αρχαιολογικός χώρος των Μυκηνών. Ήταν εκείνη η χρονική στιγμή που ορισμένοι σύντροφοι μου, έμοιζαν με εκείνους τους ταξιδιώτες που είχαν γευτεί του λωτούς της λησμονιάς , που σου δωρίζει απλόχερα η καθημερινότητα. Κάπως έτσι και βλέποντας τους συντρόφους μου να σκουριάζουν στην λήθη τους, αποφάσισα να τους παρασύρω σε μία επίσκεψη στον αρχαιολογικό χώρο των Μυκηνών. Τόσο εγώ όσο και εκείνοι, δεν γνωρίζαμε τί φύλαγε στο σεντούκι της η Θεά τύχη εκείνη την ημέρα. Καθώς παρκάραμε τα αυτοκίνητα μας στο δρόμο που οδηγεί προς τις Μυκήνες, διακρίναμε μαζί με ένα γκρούπ από τουρίστες, ένα φωτεινό σημάδι να ίπταται πάνω απο τον αρχαιλογικό χώρο. Αμέσως βγάλαμε τις φωτογραφικές μηχανές και τραβήξαμε δύο λήψεις. Σύντομα, το φωτεινό σημάδι πήρε σχήμα κώνου και άρχισε να χάνεται. Η πρώτη μας σκέψη, ήταν οτι μπορεί να είναι κάποιος αντικατοπρισμός και τίποτα περισσότερο. Αν και δεν ξέρω, ποιά γνώμη σχημάτισε το γκρούπ. Ωστόσο συνεχίσαμε, μπαίνοντας στον αρχαιολογικό χώρο. Κάποια στιγμή και ενώ ένας απο την παρέα πόζαρε ώστε να βγεί κάποια φωτογραφία, το φωτεινό σημάδι ξαναφάνηκε, αυτή τη φορά σε κυκλική μορφή. Χωρίς περαιτέρω κινήσεις, πάτησα τα κλείστρα της μηχανής και αποθανάτισα την φωτογραφία που βλέπετε πιο πάνω, ενώ ο φωτεινός κύκλος, άρχισε και πάλι να χάνεται ώσπου έγινε αφανής. Το αξιοπερίεργο ήταν, οτι εάν συγκρίνει κανείς την θέση που βρίσκεται το φωτεινό αντικείμενο στην πρώτη λήψη με μία ευθεία γραμμή, τότε θα διαπιστώσει οτι εμφανίζεται στο σημείο όπου φωτογραφήθηκε και στην δεύτερη λήψη. Ωστόσο, μην περιμένετε απο εμάς μεταφυσικές ή λογικές εξηγήσεις του συμβάντος, γιατί τότε θα ήταν σαν να προσπαθούμε να βάλουμε σε κουτάκια τους άγνωστους νόμους της φύσης, που διέπουν τον κόσμο μας. Ωστόσο, προσωπική μου άποψη είναι οτι έχουμε να κάνουμε με κάτι παράξενο, που όμως δεν θα το βάλω σε κατηγορία, γιατί τα όποια φαινόμενα δεν κατηγοριοποιούνται. Το μόνο σίγουρο είναι, οτι οι αρχαίοι Ιεροφάντες ίσως γνώριζαν πολλά περισσότερα απο όσα πιστεύουμε εμείς γι’ αυτούς σήμερα, αλλά και οτι οι χώροι που επιλέχθηκαν απο τους προγόνους μας ώστε να στηθούν τα όποια μνημεία, δεν ήταν καθόλου τυχαίοι.
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου