Η έκρηξη της χιλιετίας
15/7/2002
Το πρωί της 30ης Ιουνίου 1908, στην περιοχή Τουνγκούσκα της Σιβηρίας, «κάτι» έπεσε από τον ουρανό. Στην πραγματικότητα, αυτό το «κάτι» δεν έφτασε ποτέ στο έδαφος καθώς εξερράγη στην ατμόσφαιρα, ισοπεδώνοντας μια έκταση περίπου 2.000 τετρ. χιλιομέτρων. Μέχρι σήμερα εξακολουθούν να παραμένουν πλήθος ερωτηματικά για την ακριβή φύση του γεγονότος.
Το συμβάν
Το επίκεντρο του συμβάντος εντοπίζεται στις συντεταγμένες 101Ε,62Ν, κοντά στον ποταμό Τουνγκούσκα, περίπου 90Km βορείως του οικισμού Βαναράβα. Το αντικείμενο πιστεύεται ότι εξερράγη σε ύψος περίπου 7Km από την επιφάνεια της γης. Η δύναμη της έκρηξης ισοπέδωσε τα δένδρα σε μια έκταση 2.150 τετρ. χιλιομέτρων. Για αρκετές εβδομάδες μετά την έκρηξη, φωτιές έκαιγαν σε μια έκταση 1.000 τετρ. χιλιομέτρων.
Για αρκετές ημέρες μετά την έκρηξη ένα μεγάλο μέρος του Βορείου ημισφαιρίου, «απόλαυσε» μια σειρά εξαιρετικά εντυπωσιακών δειλινών και αυγών. Οι έντονοι χρωματισμοί της ατμόσφαιρας τις συγκεκριμένες ώρες ήταν ορατοί μέχρι το Λονδίνο. Επίσης αναφέρεται ότι οι για διάστημα αρκετών ημερών ο ουρανός της Κεντρικής και Βορείου Ασίας ήταν τόσο φωτεινός κατά τη διάρκεια της νύχτας, ώστε μπορούσε κανείς να διαβάσει εφημερίδα χωρίς άλλη πηγή φωτός.
Η έκρηξη εκτιμάται ότι είχε ισχύ 20 μεγατόνων ΤΝΤ, δηλαδή περίπου 2.000 φορές την ισχύ της ατομικής βόμβας της Χιροσίμα. Άλλωστε, όταν μετά το 2ο ΠΠ συγκρίθηκαν οι αεροφωτογραφίες της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι με αυτές της Τουνγκούσκα, οι ομοιότητες ήταν πολλές.
Το αστεροσκοπείο του Ιρκούτσκ, περίπου 900Km νοτιανατολικά του επικέντρου, παρατήρησε διαταραχές στο μαγνητικό πεδίο της Γης. Αυτές οι μαγνητικές διαταραχές παρουσίαζαν αρκετές ομοιότητες με αντίστοιχες διαταραχές που καταγράφηκαν αργότερα κατά τη διάρκεια πυρηνικών δοκιμών στην ατμόσφαιρα. Επίσης πολλά γεωδυναμικά ινστιτούτα σε όλο τον κόσμο κατέγραψαν ισχυρές σεισμικές δονήσεις.
Η περιοχή της Τουνγκούσκα είναι εξαιρετικά αραιοκατοικημένη και μακριά από μεγάλες πόλεις. Οι λίγοι κάτοικοι είναι κυρίως νομάδες οι οποίοι, στις αρχές του 20ου αιώνα, σίγουρα δεν μπορούσαν να εκτιμήσουν την ακριβή φύση του γεγονότος. Το εξέλαβαν λοιπόν ως κάποιο είδος εκδήλωση της οργής των θέων και έπαψαν να επισκέπτονται την περιοχή θεωρώντας τη καταραμένη, ενώ δεν το ανέφεραν στην κεντρική τσαρική εξουσία με την οποία ήταν σε διαρκή σύγκρουση.
Έτσι λοιπόν, και με δεδομένη την απουσία των σημερινών μέσων επιστημονικών παρατηρήσεων, ο κόσμος δεν έμαθε για το γεγονός και οι ενδείξεις θεωρήθηκε ότι αφορούσαν κάποιο μεγάλο σεισμό. Αρκετά όμως μέλη της επιστημονικής κοινότητας, λαμβάνοντας υπ΄ όψιν όλα τα φαινόμενα, και τα δεδομένα, εκτιμούσαν ότι συνέβη κάτι περισσότερο. Ένας από αυτούς ήταν και ο Λεονίντ Κούλικ, ο θεωρούμενος πατέρας της έρευνας των μετεωριτών στη Ρωσία, ο οποίος πίστευε ότι κάποιος μετεωρίτης είχε συντριβεί. Αυτός ήταν και εκείνος που οργάνωσε την πρώτη επιστημονική αποστολή στην περιοχή, 19 ολόκληρα χρόνια μετά το συμβάν. Με τη χρηματοδότηση της Σοβιετικής Ακαδημίας Επιστημών και ξεπερνώντας μια σειρά προβλημάτων, από το δύσβατο της περιοχής, μέχρι την αρνητική αντιμετώπιση των ντόπιων, κατόρθωσε να προσεγγίσει την περιοχή το 1927.
Μια από τις πρώτες παρατηρήσεις του ήταν ότι παρά τα εμφανή σημάδια του γεγονότος, δεν υπήρχε κρατήρας, και άρα αποκλείσθηκε η συντριβή οποιουδήποτε αντικειμένου. Στα χρόνια που ακολούθησαν έγιναν μια σειρά επιστημονικές αποστολές, όλες από επιστημονικά και ερευνητικά ιδρύματα της Σοβιετικής Ένωσης. Η πρώτη επίσκεψη Δυτικών στην περιοχή έγινε το 1989 και ακολούθησαν αρκετές ακόμα στη δεκαετία του 90. Ακόμα και σήμερα, σχεδόν ένα αιώνα μετά, οι καταστροφικές συνέπειες του συμβάντος είναι εμφανείς.
Οι σημαντικότερες παρατηρήσεις των διαφόρων αποστολών έχουν ως εξής:
Δεν υπάρχει κρατήρας συντριβής
Πέρα από το βασικό επίκεντρο υπάρχουν 4 ακόμα μικρότερα επίκεντρα σε μια ακτίνα 60Km. Σε κάθε ένα από αυτά εμφανίζεται ένα κοινό μοτίβο ακτινικής πτώσης δένδρων.
Μετά το συμβάν παρατηρήθηκε μια αύξηση των ρυθμών ανάπτυξης βιομάζας στην περιοχή του επικέντρου
Στην ευρύτερη περιοχή έχει παρατηρηθεί μια σειρά μεταλλάξεων στην πανίδα και τη χλωρίδα
Στους κορμούς των δένδρων έχουν ανακαλυφθεί υπολείμματα ασβεστίου, σιδηρονικελίου, κοβαλτίου, μολύβδου και άλλων που μπορεί να προέρχονται από κάποιο ουράνιο σώμα.
Η ραδιενέργεια στην περιοχή είναι σε φυσιολογικά επίπεδα.
Στο έδαφος εντοπίσθηκαν συγκεντρώσεις πτητικών ουσιών που συνήθως συναντώνται στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας και πιστεύεται ότι είναι υπολείμματα των κομητών που καίγονται στην ατμόσφαιρα της γης.
Οι θεωρίες
Η επικρατέστερη θεωρία, την οποία ασπάζονται και οι περισσότεροι επιστημονικοί κύκλοι, αναφέρεται στην είσοδο κάποιου κομήτη ή αστεροειδούς, χαμηλής πυκνότητας, στην ατμόσφαιρα της Γης. Ένα τέτοιο σώμα, με πυκνότητα κοντά σε αυτή του νερού, είναι ο αστεροειδής Mathilde που φωτογραφήθηκε το 1997. Η είσοδός του στην ατμόσφαιρα της Γης πιθανότατα θα οδηγούσε σε έκρηξη, λόγω πίεσης, και αποσύνθεση του σώματος του αστεροειδούς ή του κομήτη. Στην επιφάνεια της Γης θα έφθαναν μόνο πολύ μικρά σωματίδια ύλης, όπως αυτά που εντοπίσθηκαν στα δένδρα και το έδαφος, και το ωστικό και θερμικό κύμα της έκρηξης.
Προφανώς όλα τα δεδομένα συγκλίνουν προς την υπόθεση αυτή, ενώ η μάζα του ουρανίου σώματος εκτιμάται κοντά στους 100.000 τόνους.
Βέβαια, όπως είναι σχεδόν φυσιολογικό, μια σειρά άλλες, περισσότερο ελκυστικές θεωρίες, έχουν δει το φως της δημοσιότητας και έχουν αποκτήσει ένθερμους υποστηρικτές.
Αναφέρονται οι κυριότερες:
Μαύρη τρύπα
Σύμφωνα με τη θεωρία αυτή μια «μικρή» μαύρη τρύπα συγκρούστηκε με τη Γη και πέρασε μέσα από τον πλανήτη. Να σημειωθεί ότι είναι άγνωστο εάν υπάρχουν «μικρές» μαύρες τρύπες, όπως άγνωστο είναι και το πιθανό αποτέλεσμα μιας τέτοιας σύγκρουσης.
Αντιύλη
Μια ποσότητα αντιύλης διέσχισε το διαστημικό χώρο και συγκρούστηκε με τη Γη. Και πάλι είναι μάλλον άγνωστο το αποτέλεσμα μιας τέτοιας σύγκρουσης, ενώ η ακριβής φυσική σημασία της έννοιας της αντιύλης παραμένει ασαφής.
Συντριβή-έκρηξη εξωγήινου σκάφους
Φυσικά δε θα ήταν δυνατό να μην εμφανισθεί και αυτή η θεωρία. Βέβαια θα περίμενε κανείς να υπάρχουν και τα αντίστοιχα συντρίμμια. Εδώ έρχονται οι θεωρίες συνομωσίας να προσθέσουν το δεδομένο της απόκρυψης στοιχείων, της εκμετάλλευσης της εξωγήινης τεχνολογίας από εκείνους που εντόπισαν πρώτοι τα συντρίμμια και τα συνέλεξαν. Στήνεται δηλαδή μια θεωρία η οποία δικαιολογεί, εκ του περιεχομένου της, την απουσία αποδεικτικών στοιχείων και άρα δεν είναι δυνατό να αντικρουστεί.
Επίθεση εξωγήινων
Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία επιλέχτηκε από κάποιους εξωγήινους αυτός ο τρόπος επίδειξης δύναμης προς κάποια(ες) κυβερνήσεις ως μέσο προβολής δύναμης. Στη συνέχεια ακολούθησαν διαπραγματεύσεις συμφωνίες κλπ. Χωρίς σχόλια.
Πειράματα υπερόπλων
Στη θεωρία αυτή εμπλέκεται κυρίως το όνομα του Νίκολα Τέσλα. Ποτέ δεν έχει υπάρξει η παραμικρή επιστημονική ή ιστορική ένδειξη για κάτι τέτοιο.
Πέρα όμως από τα κάθε είδους σενάρια, η ανάλυση και διερεύνηση του γεγονότος της Τουνγκούσκα, του μεγαλύτερου αντίστοιχου συμβάντος της καταγεγραμμένης ιστορίας του ανθρώπινου πολιτισμού, έχει ιδιαιτέρως μεγάλη σημασία.
Η σημασία αυτή συνοψίζεται στα λόγια του μέλους της Σοβιετικής Ακαδημίας Επιστημών Νικολάι Βασίλιεφ: "... εάν το εν λόγω ουράνιο σώμα είχε εκραγεί όχι πάνω από τις στέπες της Σιβηρίας αλλά πάνω από τις πυκνοκατοικημένες περιοχές της Ευρώπης, ο αριθμός των ανθρωπίνων θυμάτων θα ήταν ανυπολόγιστος και η οικολογική καταστροφή χωρίς προηγούμενο. Παρότι στο γεωλογικό παρελθόν της Γης έχουν καταγραφεί πολλές τέτοιες συγκρούσεις και εκρήξεις, το συμβάν της Τουνγκούσκα είναι η μοναδική περίπτωση σύγκρουσης της Γης με ένα ουράνιο σώμα τέτοιων διαστάσεων, στην ιστορία του πολιτισμού. Οι έρευνες γύρω από αυτό είναι ιδιαιτέρως σημαντικές, καθώς οι νόμοι της φυσικής και της στατιστικής οδηγούν στο συμπέρασμα ότι θα συμβεί ξανά. Μόνο γνωρίζοντας τη φύση του συμβάντος και τις ακριβείς συνέπειες του θα είναι δυνατή η έγκαιρη προειδοποίηση, και η αντιμετώπιση ενός άλλου τέτοιου συμβάντος...".
15/7/2002
Το πρωί της 30ης Ιουνίου 1908, στην περιοχή Τουνγκούσκα της Σιβηρίας, «κάτι» έπεσε από τον ουρανό. Στην πραγματικότητα, αυτό το «κάτι» δεν έφτασε ποτέ στο έδαφος καθώς εξερράγη στην ατμόσφαιρα, ισοπεδώνοντας μια έκταση περίπου 2.000 τετρ. χιλιομέτρων. Μέχρι σήμερα εξακολουθούν να παραμένουν πλήθος ερωτηματικά για την ακριβή φύση του γεγονότος.
Το συμβάν
Το επίκεντρο του συμβάντος εντοπίζεται στις συντεταγμένες 101Ε,62Ν, κοντά στον ποταμό Τουνγκούσκα, περίπου 90Km βορείως του οικισμού Βαναράβα. Το αντικείμενο πιστεύεται ότι εξερράγη σε ύψος περίπου 7Km από την επιφάνεια της γης. Η δύναμη της έκρηξης ισοπέδωσε τα δένδρα σε μια έκταση 2.150 τετρ. χιλιομέτρων. Για αρκετές εβδομάδες μετά την έκρηξη, φωτιές έκαιγαν σε μια έκταση 1.000 τετρ. χιλιομέτρων.
Για αρκετές ημέρες μετά την έκρηξη ένα μεγάλο μέρος του Βορείου ημισφαιρίου, «απόλαυσε» μια σειρά εξαιρετικά εντυπωσιακών δειλινών και αυγών. Οι έντονοι χρωματισμοί της ατμόσφαιρας τις συγκεκριμένες ώρες ήταν ορατοί μέχρι το Λονδίνο. Επίσης αναφέρεται ότι οι για διάστημα αρκετών ημερών ο ουρανός της Κεντρικής και Βορείου Ασίας ήταν τόσο φωτεινός κατά τη διάρκεια της νύχτας, ώστε μπορούσε κανείς να διαβάσει εφημερίδα χωρίς άλλη πηγή φωτός.
Η έκρηξη εκτιμάται ότι είχε ισχύ 20 μεγατόνων ΤΝΤ, δηλαδή περίπου 2.000 φορές την ισχύ της ατομικής βόμβας της Χιροσίμα. Άλλωστε, όταν μετά το 2ο ΠΠ συγκρίθηκαν οι αεροφωτογραφίες της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι με αυτές της Τουνγκούσκα, οι ομοιότητες ήταν πολλές.
Το αστεροσκοπείο του Ιρκούτσκ, περίπου 900Km νοτιανατολικά του επικέντρου, παρατήρησε διαταραχές στο μαγνητικό πεδίο της Γης. Αυτές οι μαγνητικές διαταραχές παρουσίαζαν αρκετές ομοιότητες με αντίστοιχες διαταραχές που καταγράφηκαν αργότερα κατά τη διάρκεια πυρηνικών δοκιμών στην ατμόσφαιρα. Επίσης πολλά γεωδυναμικά ινστιτούτα σε όλο τον κόσμο κατέγραψαν ισχυρές σεισμικές δονήσεις.
Η περιοχή της Τουνγκούσκα είναι εξαιρετικά αραιοκατοικημένη και μακριά από μεγάλες πόλεις. Οι λίγοι κάτοικοι είναι κυρίως νομάδες οι οποίοι, στις αρχές του 20ου αιώνα, σίγουρα δεν μπορούσαν να εκτιμήσουν την ακριβή φύση του γεγονότος. Το εξέλαβαν λοιπόν ως κάποιο είδος εκδήλωση της οργής των θέων και έπαψαν να επισκέπτονται την περιοχή θεωρώντας τη καταραμένη, ενώ δεν το ανέφεραν στην κεντρική τσαρική εξουσία με την οποία ήταν σε διαρκή σύγκρουση.
Έτσι λοιπόν, και με δεδομένη την απουσία των σημερινών μέσων επιστημονικών παρατηρήσεων, ο κόσμος δεν έμαθε για το γεγονός και οι ενδείξεις θεωρήθηκε ότι αφορούσαν κάποιο μεγάλο σεισμό. Αρκετά όμως μέλη της επιστημονικής κοινότητας, λαμβάνοντας υπ΄ όψιν όλα τα φαινόμενα, και τα δεδομένα, εκτιμούσαν ότι συνέβη κάτι περισσότερο. Ένας από αυτούς ήταν και ο Λεονίντ Κούλικ, ο θεωρούμενος πατέρας της έρευνας των μετεωριτών στη Ρωσία, ο οποίος πίστευε ότι κάποιος μετεωρίτης είχε συντριβεί. Αυτός ήταν και εκείνος που οργάνωσε την πρώτη επιστημονική αποστολή στην περιοχή, 19 ολόκληρα χρόνια μετά το συμβάν. Με τη χρηματοδότηση της Σοβιετικής Ακαδημίας Επιστημών και ξεπερνώντας μια σειρά προβλημάτων, από το δύσβατο της περιοχής, μέχρι την αρνητική αντιμετώπιση των ντόπιων, κατόρθωσε να προσεγγίσει την περιοχή το 1927.
Μια από τις πρώτες παρατηρήσεις του ήταν ότι παρά τα εμφανή σημάδια του γεγονότος, δεν υπήρχε κρατήρας, και άρα αποκλείσθηκε η συντριβή οποιουδήποτε αντικειμένου. Στα χρόνια που ακολούθησαν έγιναν μια σειρά επιστημονικές αποστολές, όλες από επιστημονικά και ερευνητικά ιδρύματα της Σοβιετικής Ένωσης. Η πρώτη επίσκεψη Δυτικών στην περιοχή έγινε το 1989 και ακολούθησαν αρκετές ακόμα στη δεκαετία του 90. Ακόμα και σήμερα, σχεδόν ένα αιώνα μετά, οι καταστροφικές συνέπειες του συμβάντος είναι εμφανείς.
Οι σημαντικότερες παρατηρήσεις των διαφόρων αποστολών έχουν ως εξής:
Δεν υπάρχει κρατήρας συντριβής
Πέρα από το βασικό επίκεντρο υπάρχουν 4 ακόμα μικρότερα επίκεντρα σε μια ακτίνα 60Km. Σε κάθε ένα από αυτά εμφανίζεται ένα κοινό μοτίβο ακτινικής πτώσης δένδρων.
Μετά το συμβάν παρατηρήθηκε μια αύξηση των ρυθμών ανάπτυξης βιομάζας στην περιοχή του επικέντρου
Στην ευρύτερη περιοχή έχει παρατηρηθεί μια σειρά μεταλλάξεων στην πανίδα και τη χλωρίδα
Στους κορμούς των δένδρων έχουν ανακαλυφθεί υπολείμματα ασβεστίου, σιδηρονικελίου, κοβαλτίου, μολύβδου και άλλων που μπορεί να προέρχονται από κάποιο ουράνιο σώμα.
Η ραδιενέργεια στην περιοχή είναι σε φυσιολογικά επίπεδα.
Στο έδαφος εντοπίσθηκαν συγκεντρώσεις πτητικών ουσιών που συνήθως συναντώνται στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας και πιστεύεται ότι είναι υπολείμματα των κομητών που καίγονται στην ατμόσφαιρα της γης.
Οι θεωρίες
Η επικρατέστερη θεωρία, την οποία ασπάζονται και οι περισσότεροι επιστημονικοί κύκλοι, αναφέρεται στην είσοδο κάποιου κομήτη ή αστεροειδούς, χαμηλής πυκνότητας, στην ατμόσφαιρα της Γης. Ένα τέτοιο σώμα, με πυκνότητα κοντά σε αυτή του νερού, είναι ο αστεροειδής Mathilde που φωτογραφήθηκε το 1997. Η είσοδός του στην ατμόσφαιρα της Γης πιθανότατα θα οδηγούσε σε έκρηξη, λόγω πίεσης, και αποσύνθεση του σώματος του αστεροειδούς ή του κομήτη. Στην επιφάνεια της Γης θα έφθαναν μόνο πολύ μικρά σωματίδια ύλης, όπως αυτά που εντοπίσθηκαν στα δένδρα και το έδαφος, και το ωστικό και θερμικό κύμα της έκρηξης.
Προφανώς όλα τα δεδομένα συγκλίνουν προς την υπόθεση αυτή, ενώ η μάζα του ουρανίου σώματος εκτιμάται κοντά στους 100.000 τόνους.
Βέβαια, όπως είναι σχεδόν φυσιολογικό, μια σειρά άλλες, περισσότερο ελκυστικές θεωρίες, έχουν δει το φως της δημοσιότητας και έχουν αποκτήσει ένθερμους υποστηρικτές.
Αναφέρονται οι κυριότερες:
Μαύρη τρύπα
Σύμφωνα με τη θεωρία αυτή μια «μικρή» μαύρη τρύπα συγκρούστηκε με τη Γη και πέρασε μέσα από τον πλανήτη. Να σημειωθεί ότι είναι άγνωστο εάν υπάρχουν «μικρές» μαύρες τρύπες, όπως άγνωστο είναι και το πιθανό αποτέλεσμα μιας τέτοιας σύγκρουσης.
Αντιύλη
Μια ποσότητα αντιύλης διέσχισε το διαστημικό χώρο και συγκρούστηκε με τη Γη. Και πάλι είναι μάλλον άγνωστο το αποτέλεσμα μιας τέτοιας σύγκρουσης, ενώ η ακριβής φυσική σημασία της έννοιας της αντιύλης παραμένει ασαφής.
Συντριβή-έκρηξη εξωγήινου σκάφους
Φυσικά δε θα ήταν δυνατό να μην εμφανισθεί και αυτή η θεωρία. Βέβαια θα περίμενε κανείς να υπάρχουν και τα αντίστοιχα συντρίμμια. Εδώ έρχονται οι θεωρίες συνομωσίας να προσθέσουν το δεδομένο της απόκρυψης στοιχείων, της εκμετάλλευσης της εξωγήινης τεχνολογίας από εκείνους που εντόπισαν πρώτοι τα συντρίμμια και τα συνέλεξαν. Στήνεται δηλαδή μια θεωρία η οποία δικαιολογεί, εκ του περιεχομένου της, την απουσία αποδεικτικών στοιχείων και άρα δεν είναι δυνατό να αντικρουστεί.
Επίθεση εξωγήινων
Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία επιλέχτηκε από κάποιους εξωγήινους αυτός ο τρόπος επίδειξης δύναμης προς κάποια(ες) κυβερνήσεις ως μέσο προβολής δύναμης. Στη συνέχεια ακολούθησαν διαπραγματεύσεις συμφωνίες κλπ. Χωρίς σχόλια.
Πειράματα υπερόπλων
Στη θεωρία αυτή εμπλέκεται κυρίως το όνομα του Νίκολα Τέσλα. Ποτέ δεν έχει υπάρξει η παραμικρή επιστημονική ή ιστορική ένδειξη για κάτι τέτοιο.
Πέρα όμως από τα κάθε είδους σενάρια, η ανάλυση και διερεύνηση του γεγονότος της Τουνγκούσκα, του μεγαλύτερου αντίστοιχου συμβάντος της καταγεγραμμένης ιστορίας του ανθρώπινου πολιτισμού, έχει ιδιαιτέρως μεγάλη σημασία.
Η σημασία αυτή συνοψίζεται στα λόγια του μέλους της Σοβιετικής Ακαδημίας Επιστημών Νικολάι Βασίλιεφ: "... εάν το εν λόγω ουράνιο σώμα είχε εκραγεί όχι πάνω από τις στέπες της Σιβηρίας αλλά πάνω από τις πυκνοκατοικημένες περιοχές της Ευρώπης, ο αριθμός των ανθρωπίνων θυμάτων θα ήταν ανυπολόγιστος και η οικολογική καταστροφή χωρίς προηγούμενο. Παρότι στο γεωλογικό παρελθόν της Γης έχουν καταγραφεί πολλές τέτοιες συγκρούσεις και εκρήξεις, το συμβάν της Τουνγκούσκα είναι η μοναδική περίπτωση σύγκρουσης της Γης με ένα ουράνιο σώμα τέτοιων διαστάσεων, στην ιστορία του πολιτισμού. Οι έρευνες γύρω από αυτό είναι ιδιαιτέρως σημαντικές, καθώς οι νόμοι της φυσικής και της στατιστικής οδηγούν στο συμπέρασμα ότι θα συμβεί ξανά. Μόνο γνωρίζοντας τη φύση του συμβάντος και τις ακριβείς συνέπειες του θα είναι δυνατή η έγκαιρη προειδοποίηση, και η αντιμετώπιση ενός άλλου τέτοιου συμβάντος...".
ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΙΚΟΛΑ ΤΕΣΛΑ
ΕΙΧΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΟΤΙ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΜΕΡΑ ΕΙΧΕ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙ Ο ΤΕΣΛΑ ΠΩΣ ΘΑ ΔΟΚΙΜΑΣΕΙ ΤΗΝ ΑΚΤΙΝΑ ΘΑΝΑΤΟΥ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΣΙΒΗΡΙΑ!!!Η ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΤΕΣΛΑ ΕΛΕΓΕ ΠΩΣ Η ΔΟΚΙΜΗ ΑΠΕΤΥΧΕ ΓΙΑΤΙ Η ΑΚΤΙΝΑ ΧΑΘΗΚΕ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ.ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕ ΠΩΣ Η ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΗΣ ΕΦΕΥΡΕΣΗ ΕΙΧΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΙ ΕΤΣΙ Ο ΤΕΣΛΑ ΑΠΟΣΥΡΘΗΚΕ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ.
ΚΑΙ ΕΝΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΤΕΛΕΙΑ ΣΕΛΙΔΑ.*ΝΙΚΟΛΑ ΤΕΣΛΑ ΚΑΙ ΥΠΕΡΟΠΛΑ ΤΕΣΛΑ
Τέσλα Νίκολα : Σέρβος επιστήμονας, εφευρέτης. Γεννήθηκε στις 10 Ιουλίου του 1856 στο χωριό Σμίλιαν και πέθανε στις 7 Ιανουαρίου ( Σέρβικα Χριστούγεννα) του 1943. Ήταν το τέταρτο παιδί της οικογένειας , γιος του ορθόδοξου ιερέα Μιλουτιν Τεσλα και της Τζουκα (Γεωργία) Μαντιτς, κόρη επίσης ιερέα. Από το 1862 ( εγγραφή στο δημοτικό σχολείο) ως το 1880 ( σπουδές στην Πράγα που ποτέ όμως δεν κατάφερε να τελειώσει) , ο Ν. Τέσλα έδειξε πως αντιμετώπιζε την εκπαίδευση διαφορετικά από τους υπόλοιπους. Οι εκάστοτε καθηγητές του είχαν συμβουλεύσει τον πατέρα του αρκετές φορές να σταματήσει τις σπουδές του γιατί πίστευαν ότι οι υπερβολικές του φιλοδοξίες θα τον καταστρέψουν!
Η ζωή του Τέσλα μοιάζει με παραμύθι. Ένα παραμύθι που δυστυχώς για αυτόν (αλλά και για εμάς) δεν είχε αίσιο τέλος. Ο Τέσλα αν και έδωσε κυριολεκτικά όλο του το «είναι» για το καλό της ανθρωπότητας εντούτοις εξαπατήθηκε, συκοφαντήθηκε και σπιλώθηκε όσο κανένας άλλος επιστήμονας της εποχής του. Το 1878 εργάστηκε στο Παρίσι , στο ευρωπαϊκό παράρτημα της εταιρίας του Τ. Εντισον. Γρήγορα ξεχωρίζει για τις εξαιρετικές βελτιώσεις που κάνει στα μηχανήματα του Αμερικανού εφευρέτη. Ο ίδιος ο Εντισον όμως φάνηκε αχάριστος απέναντι στον Σέρβο εφευρέτη όταν αρνήθηκε να του δώσει την μεγάλη αμοιβή που του είχε υποσχεθεί λέγοντας απλά πως επρόκειτο για « αμερικάνικο χιούμορ »!
Το 1885 δημιουργεί την εταιρία Tesla Arc Light Company. Καταφέρνει να σχεδιάσει και να κατοχυρώσει επτά ευρεσιτεχνίες , χάρη στις οποίες μπορεί να κατασκευάσει ένα σύστημα για τον ηλεκτροφωτισμό των δρόμων. Από το 1887 ως το 1894 ο Τέσλα έχει κατοχυρώσει δεκάδες ευρεσιτεχνίες και εφευρέσεις ( το 1891 δημιουργεί τη πιο γνωστή εφέυρεσή του σ’ εμάς: το πηνίο Τέσλα.) ενώ διάσημος και πλούσιος συμμετέχει στη κοινωνική ζωή της Νέας Υόρκης. Από το 1895 και μετά ξεκινά η αντίστροφη μέτρηση για τον μεγάλο επιστήμονα. Η επιχείρηση που είχε με τον μεγαλοεπιχειρηματία Γουέστινχάουζ κλονίζεται και ο Τέσλα λόγω οικονομικών δυσκολιών, χρεοκοπεί. Ερευνά και πειραματίζεται ασταμάτητα πάνω στα ραδιοκύματα. Το 1904 προτείνει στον μεγαλοτραπεζίτη Τζ. Π. Μόργκαν , τον ιδρυτή της General Electric ένα σχέδιο που , σύμφωνα με το οποίο «ο καθένας θα έχει πρόσβαση στον ενεργειακό ωκεανό που μας περιβάλλει». Ο Μόργκαν αρνείται. Ο Τέσλα όσο περνάνε τα χρόνια γίνεται περισσότερο εκκεντρικός και κλειστός χαρακτήρας ενώ περνάει όλη τη μέρα του πειραματιζόμενος με τα ραδιοκύματα αλλά και με σεισμικά μηχανήματα (!), που ο ίδιος είχε κατασκευάσει. Προς το τέλος της ζωής του, το 1941, ενημερώνει τηλεγραφικώς τον ανιψιό του Σάβα Κοσάνοβιτς για μια εφεύρεση που μόλις έκανε, ένα όπλο που θα μπορούσε να προστατεύσει τη Γιουγκοσλαβία από κάθε είδους επίθεση.
Τελικά ο Τέσλα δεν πρόλαβε ( ή δεν ήθελε;) να κατασκευάσει το υπερόπλο αυτό. Πέθανε φτωχός και ξεχασμένος απ’ όλους το 1943, στο ξενοδοχείο Νιουγουόρκερ της Νέας Υόρκης.
Σήμερα στο Βελιγράδι και συγκεκριμένα στην οδό Προλετέρσκι Μπριγκάντα 51, βρίσκεται το Μουσείο Νίκολα Τέσλα, όπου και φυλάσσεται η κληρονομιά του μεγάλου Σέρβου εφευρέτη: 70.000 επιστολές, 31.522 προσωπικά ντοκουμέντα, 5.297 τεχνικά σχέδια, 12.832 αποκόμματα περιοδικών, 1.000 φωτογραφίες, 40 βραβεία και διπλώματα.
ΥΠΕΡΟΠΛΑ ΤΕΣΛΑ ΚΑΙ ΟΜΑΔΑ ΕΨΙΛΟΝ
Και μετά τα αναγκαία βιογραφικά, περνάμε στο φλέγον ερώτημα: είναι δυνατόν πράγματι ο Τέσλα να είχε κατασκευάσει κάποιο αμυντικό υπερόπλο; Έχουν τα σχέδια αυτά σήμερα οι Σέρβοι; Και κατέχουν οι ίδιοι κάποιο υπερόπλο;
Ας τα πάρουμε από την αρχή. Πολλά έχουν διαδοθεί για το θέμα. Άλλοι πιστεύουν πως πράγματι ο Τέσλα κατασκεύασε όπλα με ασύλληπτες δυνατότητες ενώ άλλοι πιστεύουν πως πρόκειται για μύθο. Λοιπόν: οι Σέρβοι οπωσδήποτε κατέχουν τα μυστικά και τα σχέδια των υπερόπλων που τους άφησε παρακαταθήκη ο Σέρβος επιστήμονας είναι όμως άγνωστο αν οι ίδιοι τα έχουν κατασκευάσει. Ας δούμε το τηλεγράφημα που ανέφερα παραπάνω, το οποίο στάλθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 1941 στον ανιψιό του Σάβα Κοσάνοβιτς: «Ανακάλυψα πρόσφατα μια νέα αρχή για τη μεταφορά απεριόριστης ισχύος ενέργεια, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την άμυνα της αγαπημένης μας χώρας! Αυτή η ενέργεια, την οποία έχω αποδείξει και πρακτικά, θα δώσει στη Γιουγκοσλαβία φοβερή δύναμη, διότι θα έχει τη δυνατότητα να καταστρέφει το κάθε μηχάνημα, να κάνει την πυρίτιδα να εκραγεί κλπ. Οικονομικά είμαι εξαντλημένος εξαιτίας αυτής της δύσκολης εργασίας και πρέπει να σας παρακαλέσω να μου στείλετε τηλεγραφικώς το λιγότερο 500 δολάρια στο ξενοδοχείο Νιουγόρκερ. Είμαι πάρα πολύ ευτυχισμένος με τη σκέψη ότι βοηθάω την πατρίδα μας. Σας χαιρετώ θερμά ο, θείος σας, Νίκολα Τέσλα».
Τα «υπερόπλα Τέσλα» λοιπόν είναι πραγματικότητα. Κανείς δεν πρέπει να αμφιβάλλει. Όμως επειδή οι πληροφορίες που συγκεντρώνονται είναι λίγες, η όλη υπόθεση έλαβε μυθικές διαστάσεις. Με βάσει τα στοιχεία που κατά καιρούς συγκεντρώνονται, αυτά τα όπλα βασίζονται στις ιδιότητες των κυμάτων Τέσλα. Αυτά δημιουργούν στάσιμα κύματα στη Γη και στην ιονόσφαιρα, διοχετεύουν ενέργεια από το κέντρο της Γης, εξαπλώνονται ταχύτερα από την ταχύτητα του φωτός, επιδρούν στον χώρο και στο χρόνο (!) κι επηρεάζουν όλα τα πεδία ( μαγνητικό, βαρύτητας κλπ.).
Υπάρχουν κυρίως δύο μορφές υπερόπλων Τέσλα: το Ιντερφερόμετρο και η Ασπίδα Τέσλα. Το Ιντεφερόμετρο Τέσλα προκαλεί έναν πανίσχυρο ηλεκτρομαγνητικό παλμό, ο οποίος μπορεί ν’ αχρηστεύσει οποιαδήποτε ηλεκτρική συσκευή από απόσταση. Η Ασπίδα Τέσλα δημιουργεί ένα λεπτό ημισφαιρικό κέλυφος από ενέργεια πάνω από μια συγκεκριμένη περιοχή. Τα άτομα στον αέρα του κελύφους ιονίζονται, διεγείρονται και φωτοβολούν. Αν επιτευχθεί μεγάλη πύκνωση του πλέγματός της, η Ασπίδα Τέσλα είναι πρακτικά αδιαπέραστη ακόμη κι από ακτινοβολίες!
Θα αναρωτιέστε γιατί πρόσθεσα στην επικεφαλίδα και την μυστική Ομάδα Έψιλον. Υπάρχουν λοιπόν οι φήμες ( που προέρχονται όμως από αξιόπιστες πηγές όπως ο Έλλην επιστήμονας Γ. Γκιόλβας) πως ο Νίκολα Τέσλα σε συνεργασία με τον Έλληνα μαθηματικό- επιστήμονα Κ. Καραθεοδωρή αλλά και ένα ολόκληρο επιτελείο φυσικών, χημικών και πυρηνικών που αποτελούντο από Έλληνες , Ρώσους και Σέρβους, μελετούσαν και δημιούργησαν τα υπερόπλα αυτά για λογαριασμό της Έψιλον! Φυσικά δεν υπάρχουν αποδείξεις, υπάρχουν όμως ενδείξεις- και μάλιστα αρκετές. Κατά συνέπεια, ίσως να μην ήταν τυχαίες οι πρωτοφανείς θεομηνίες που σάρωσαν την Σερβία , όταν ματαιώθηκαν αεροπορικές επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ τον μήνα Αύγουστο του 1995! Μήπως αυτός ήταν ο λόγος που Γάλλοι και Αμερικανοί μιλούσαν για « έναν άγνωστο παράγοντα που μπήκε στο παιχνίδι με ανεξέλεγκτες μεθόδους»;
Η ουσία είναι πως το ζήτημα των υπερόπλων Τέσλα έχει πολύ δρόμο ακόμη μέχρι να ξεκαθαρίσει πλήρως. Να συμπληρώσω εδώ όμως πως ο Τέσλα δεν κατασκεύασε – εάν κατασκεύασε πράγματι – τα υπερόπλα αυτά με σκοπό να κυριαρχήσει η πατρίδα του. Απλά πίστευε ότι «εάν όλοι οι λαοί γίνουν ισχυροί, τότε δεν θα υπάρχει λόγος να πολεμάνε». Ίσως και να είχε δίκιο….
«Το παρόν είναι δικό τους. Το μέλλον είναι δικό μου»
Νίκολα Τέσλα
ΚΑΙ ΕΝΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΤΕΛΕΙΑ ΣΕΛΙΔΑ.*ΝΙΚΟΛΑ ΤΕΣΛΑ ΚΑΙ ΥΠΕΡΟΠΛΑ ΤΕΣΛΑ
Τέσλα Νίκολα : Σέρβος επιστήμονας, εφευρέτης. Γεννήθηκε στις 10 Ιουλίου του 1856 στο χωριό Σμίλιαν και πέθανε στις 7 Ιανουαρίου ( Σέρβικα Χριστούγεννα) του 1943. Ήταν το τέταρτο παιδί της οικογένειας , γιος του ορθόδοξου ιερέα Μιλουτιν Τεσλα και της Τζουκα (Γεωργία) Μαντιτς, κόρη επίσης ιερέα. Από το 1862 ( εγγραφή στο δημοτικό σχολείο) ως το 1880 ( σπουδές στην Πράγα που ποτέ όμως δεν κατάφερε να τελειώσει) , ο Ν. Τέσλα έδειξε πως αντιμετώπιζε την εκπαίδευση διαφορετικά από τους υπόλοιπους. Οι εκάστοτε καθηγητές του είχαν συμβουλεύσει τον πατέρα του αρκετές φορές να σταματήσει τις σπουδές του γιατί πίστευαν ότι οι υπερβολικές του φιλοδοξίες θα τον καταστρέψουν!
Η ζωή του Τέσλα μοιάζει με παραμύθι. Ένα παραμύθι που δυστυχώς για αυτόν (αλλά και για εμάς) δεν είχε αίσιο τέλος. Ο Τέσλα αν και έδωσε κυριολεκτικά όλο του το «είναι» για το καλό της ανθρωπότητας εντούτοις εξαπατήθηκε, συκοφαντήθηκε και σπιλώθηκε όσο κανένας άλλος επιστήμονας της εποχής του. Το 1878 εργάστηκε στο Παρίσι , στο ευρωπαϊκό παράρτημα της εταιρίας του Τ. Εντισον. Γρήγορα ξεχωρίζει για τις εξαιρετικές βελτιώσεις που κάνει στα μηχανήματα του Αμερικανού εφευρέτη. Ο ίδιος ο Εντισον όμως φάνηκε αχάριστος απέναντι στον Σέρβο εφευρέτη όταν αρνήθηκε να του δώσει την μεγάλη αμοιβή που του είχε υποσχεθεί λέγοντας απλά πως επρόκειτο για « αμερικάνικο χιούμορ »!
Το 1885 δημιουργεί την εταιρία Tesla Arc Light Company. Καταφέρνει να σχεδιάσει και να κατοχυρώσει επτά ευρεσιτεχνίες , χάρη στις οποίες μπορεί να κατασκευάσει ένα σύστημα για τον ηλεκτροφωτισμό των δρόμων. Από το 1887 ως το 1894 ο Τέσλα έχει κατοχυρώσει δεκάδες ευρεσιτεχνίες και εφευρέσεις ( το 1891 δημιουργεί τη πιο γνωστή εφέυρεσή του σ’ εμάς: το πηνίο Τέσλα.) ενώ διάσημος και πλούσιος συμμετέχει στη κοινωνική ζωή της Νέας Υόρκης. Από το 1895 και μετά ξεκινά η αντίστροφη μέτρηση για τον μεγάλο επιστήμονα. Η επιχείρηση που είχε με τον μεγαλοεπιχειρηματία Γουέστινχάουζ κλονίζεται και ο Τέσλα λόγω οικονομικών δυσκολιών, χρεοκοπεί. Ερευνά και πειραματίζεται ασταμάτητα πάνω στα ραδιοκύματα. Το 1904 προτείνει στον μεγαλοτραπεζίτη Τζ. Π. Μόργκαν , τον ιδρυτή της General Electric ένα σχέδιο που , σύμφωνα με το οποίο «ο καθένας θα έχει πρόσβαση στον ενεργειακό ωκεανό που μας περιβάλλει». Ο Μόργκαν αρνείται. Ο Τέσλα όσο περνάνε τα χρόνια γίνεται περισσότερο εκκεντρικός και κλειστός χαρακτήρας ενώ περνάει όλη τη μέρα του πειραματιζόμενος με τα ραδιοκύματα αλλά και με σεισμικά μηχανήματα (!), που ο ίδιος είχε κατασκευάσει. Προς το τέλος της ζωής του, το 1941, ενημερώνει τηλεγραφικώς τον ανιψιό του Σάβα Κοσάνοβιτς για μια εφεύρεση που μόλις έκανε, ένα όπλο που θα μπορούσε να προστατεύσει τη Γιουγκοσλαβία από κάθε είδους επίθεση.
Τελικά ο Τέσλα δεν πρόλαβε ( ή δεν ήθελε;) να κατασκευάσει το υπερόπλο αυτό. Πέθανε φτωχός και ξεχασμένος απ’ όλους το 1943, στο ξενοδοχείο Νιουγουόρκερ της Νέας Υόρκης.
Σήμερα στο Βελιγράδι και συγκεκριμένα στην οδό Προλετέρσκι Μπριγκάντα 51, βρίσκεται το Μουσείο Νίκολα Τέσλα, όπου και φυλάσσεται η κληρονομιά του μεγάλου Σέρβου εφευρέτη: 70.000 επιστολές, 31.522 προσωπικά ντοκουμέντα, 5.297 τεχνικά σχέδια, 12.832 αποκόμματα περιοδικών, 1.000 φωτογραφίες, 40 βραβεία και διπλώματα.
ΥΠΕΡΟΠΛΑ ΤΕΣΛΑ ΚΑΙ ΟΜΑΔΑ ΕΨΙΛΟΝ
Και μετά τα αναγκαία βιογραφικά, περνάμε στο φλέγον ερώτημα: είναι δυνατόν πράγματι ο Τέσλα να είχε κατασκευάσει κάποιο αμυντικό υπερόπλο; Έχουν τα σχέδια αυτά σήμερα οι Σέρβοι; Και κατέχουν οι ίδιοι κάποιο υπερόπλο;
Ας τα πάρουμε από την αρχή. Πολλά έχουν διαδοθεί για το θέμα. Άλλοι πιστεύουν πως πράγματι ο Τέσλα κατασκεύασε όπλα με ασύλληπτες δυνατότητες ενώ άλλοι πιστεύουν πως πρόκειται για μύθο. Λοιπόν: οι Σέρβοι οπωσδήποτε κατέχουν τα μυστικά και τα σχέδια των υπερόπλων που τους άφησε παρακαταθήκη ο Σέρβος επιστήμονας είναι όμως άγνωστο αν οι ίδιοι τα έχουν κατασκευάσει. Ας δούμε το τηλεγράφημα που ανέφερα παραπάνω, το οποίο στάλθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 1941 στον ανιψιό του Σάβα Κοσάνοβιτς: «Ανακάλυψα πρόσφατα μια νέα αρχή για τη μεταφορά απεριόριστης ισχύος ενέργεια, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την άμυνα της αγαπημένης μας χώρας! Αυτή η ενέργεια, την οποία έχω αποδείξει και πρακτικά, θα δώσει στη Γιουγκοσλαβία φοβερή δύναμη, διότι θα έχει τη δυνατότητα να καταστρέφει το κάθε μηχάνημα, να κάνει την πυρίτιδα να εκραγεί κλπ. Οικονομικά είμαι εξαντλημένος εξαιτίας αυτής της δύσκολης εργασίας και πρέπει να σας παρακαλέσω να μου στείλετε τηλεγραφικώς το λιγότερο 500 δολάρια στο ξενοδοχείο Νιουγόρκερ. Είμαι πάρα πολύ ευτυχισμένος με τη σκέψη ότι βοηθάω την πατρίδα μας. Σας χαιρετώ θερμά ο, θείος σας, Νίκολα Τέσλα».
Τα «υπερόπλα Τέσλα» λοιπόν είναι πραγματικότητα. Κανείς δεν πρέπει να αμφιβάλλει. Όμως επειδή οι πληροφορίες που συγκεντρώνονται είναι λίγες, η όλη υπόθεση έλαβε μυθικές διαστάσεις. Με βάσει τα στοιχεία που κατά καιρούς συγκεντρώνονται, αυτά τα όπλα βασίζονται στις ιδιότητες των κυμάτων Τέσλα. Αυτά δημιουργούν στάσιμα κύματα στη Γη και στην ιονόσφαιρα, διοχετεύουν ενέργεια από το κέντρο της Γης, εξαπλώνονται ταχύτερα από την ταχύτητα του φωτός, επιδρούν στον χώρο και στο χρόνο (!) κι επηρεάζουν όλα τα πεδία ( μαγνητικό, βαρύτητας κλπ.).
Υπάρχουν κυρίως δύο μορφές υπερόπλων Τέσλα: το Ιντερφερόμετρο και η Ασπίδα Τέσλα. Το Ιντεφερόμετρο Τέσλα προκαλεί έναν πανίσχυρο ηλεκτρομαγνητικό παλμό, ο οποίος μπορεί ν’ αχρηστεύσει οποιαδήποτε ηλεκτρική συσκευή από απόσταση. Η Ασπίδα Τέσλα δημιουργεί ένα λεπτό ημισφαιρικό κέλυφος από ενέργεια πάνω από μια συγκεκριμένη περιοχή. Τα άτομα στον αέρα του κελύφους ιονίζονται, διεγείρονται και φωτοβολούν. Αν επιτευχθεί μεγάλη πύκνωση του πλέγματός της, η Ασπίδα Τέσλα είναι πρακτικά αδιαπέραστη ακόμη κι από ακτινοβολίες!
Θα αναρωτιέστε γιατί πρόσθεσα στην επικεφαλίδα και την μυστική Ομάδα Έψιλον. Υπάρχουν λοιπόν οι φήμες ( που προέρχονται όμως από αξιόπιστες πηγές όπως ο Έλλην επιστήμονας Γ. Γκιόλβας) πως ο Νίκολα Τέσλα σε συνεργασία με τον Έλληνα μαθηματικό- επιστήμονα Κ. Καραθεοδωρή αλλά και ένα ολόκληρο επιτελείο φυσικών, χημικών και πυρηνικών που αποτελούντο από Έλληνες , Ρώσους και Σέρβους, μελετούσαν και δημιούργησαν τα υπερόπλα αυτά για λογαριασμό της Έψιλον! Φυσικά δεν υπάρχουν αποδείξεις, υπάρχουν όμως ενδείξεις- και μάλιστα αρκετές. Κατά συνέπεια, ίσως να μην ήταν τυχαίες οι πρωτοφανείς θεομηνίες που σάρωσαν την Σερβία , όταν ματαιώθηκαν αεροπορικές επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ τον μήνα Αύγουστο του 1995! Μήπως αυτός ήταν ο λόγος που Γάλλοι και Αμερικανοί μιλούσαν για « έναν άγνωστο παράγοντα που μπήκε στο παιχνίδι με ανεξέλεγκτες μεθόδους»;
Η ουσία είναι πως το ζήτημα των υπερόπλων Τέσλα έχει πολύ δρόμο ακόμη μέχρι να ξεκαθαρίσει πλήρως. Να συμπληρώσω εδώ όμως πως ο Τέσλα δεν κατασκεύασε – εάν κατασκεύασε πράγματι – τα υπερόπλα αυτά με σκοπό να κυριαρχήσει η πατρίδα του. Απλά πίστευε ότι «εάν όλοι οι λαοί γίνουν ισχυροί, τότε δεν θα υπάρχει λόγος να πολεμάνε». Ίσως και να είχε δίκιο….
«Το παρόν είναι δικό τους. Το μέλλον είναι δικό μου»
Νίκολα Τέσλα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου