Κυριακή 7 Μαρτίου 2010

Η απάτη των G8 με στοιχεία(ΕΛΛΗΝΩΝ-ΕΓΕΡΣΙΣ)


Το G8 είναι η ετήσια συνάντηση των 8 αρχηγών των πιο οικονομικά ανεπτυγμένων κρατών: (Καναδάς, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ιαπωνία, Ρωσία, Ηνωμένο Βασίλειο και Ηνωμένες Πολιτείες) Αυτά τα κράτη διαθέτουν τα 2/3 του παγκόσμιου πλούτου ενώ αντιπροσωπεύουν μόλις το 13% του παγκόσμιου πληθυσμού. Ενώ δεν αποτελεί καν θεσμοθετημένο όργανο οι αποφάσεις τους επηρεάζουν όλον τον πλανήτη, αλλά και διεθνείς οργανισμούς όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) και η Παγκόσμια Τράπεζα, οργανισμοί στους οποίους οι "8" έχουν δικαίωμα ψήφου κατά 50%! Οι υπόλοιπες 176 χώρες-μέλη των οργανισμών μοιράζονται το υπόλοιπο 50% δικαίωμα ψήφου και αυτό γιατί οι ψήφοι δεν μοιράζονται ανάλογα με τον πληθυσμό, αλλά με την οικονομική δύναμη. Έτσι οι πλούσιες χώρες μπορούν να υπερασπίζονται τα κέρδη τους από καλύτερη θέση. 

Όμως οι G8 ποτέ δεν θα δεχθούν ότι η συνάντηση τους είναι για την εξασφάλιση των κερδών τους. Διακηρύσσουν ότι ενδιαφέρονται για την καταπολέμησης της φτώχιας και προστασίας του περιβάλλοντος. Χαρακτηριστικά η διακήρυξη που θα εγκρίνουν φέτος στη Γερμανία έχει τίτλο: «Ανάπτυξη και υπευθυνότητα στην παγκόσμια οικονομία» 

Είναι όμως έτσι; 

Oι G8 δίνουν πολύ περισσότερα χρήματα σε όπλα παρά σε βοήθεια προς τις φτωχές χώρες. Tα λεφτά που ξοδεύονται παγκοσμίως κάθε χρόνο σε όπλα υπολογίζονται σε 1 τρισεκατομμύριο δολάρια. Aπό αυτά, το 47% το ξοδεύουν μόνες τους οι HΠA! Για να γίνει κατανοητό το μέγεθος το κόστος για να μπορούν όλα τα παιδιά του πλανήτη να βγάζουν το δημοτικό σχολείο, θα ήταν περίπου 10 δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο, το 1% δηλαδή από τα λεφτά που πάνε για όπλα. 

Ο ΟΗΕ εκτιμά ότι απαιτούνται 100 δισ. δολάρια το χρόνο έως και το 2015 για να καταπολεμηθεί η ακραία φτώχια. Τα λεφτά όμως ήταν ‘πολλά’ και οι G8 πέρυσι στη Σκοτία δεσμεύτηκαν μόνο για τα μισά, δηλαδή 50 δις δολάρια (το 1/20 απ’ όσα δίνουν για όπλα δηλαδή). Από αυτά, έδωσαν μόνο 20 δισ., ενώ το 80% αυτού του ποσού προέρχεται απλώς από παραγραφή του χρέους του Ιράκ και της Νιγηρίας! 

Τι πραγματικά συμβαίνει μετά τις πλούσιες υποσχέσεις πλουσίων κρατών για καταπολέμηση της φτώχιας; 
Ενώ το 10% του παγκόσμιου πληθυσμού απολαμβάνει το 70% του παγκόσμιου πλούτου, η βοήθεια των πλούσιων χωρών προς τις αναπτυσσόμενες έχει μειωθεί κατά 25% τα τελευταία χρόνια 
Έξι χρόνια μετά την περίφημη Σύνοδο της Χιλιετίας, όπου οι ηγέτες 189 χωρών υιοθέτησαν τους στόχους ανάπτυξης, με πρώτο τη μείωση της φτώχειας κατά 50% έως το 2015 στη Δυτική Ασία και την Αφρική, τα ποσοστά της φτώχειας έχουν παραμείνει ίδια, ενώ στην Υποσαχάρια Αφρική παρατηρήθηκε αύξηση της φτώχειας από το 41% στο 46% του πληθυσμού. Ακόμα και στην Ευρώπη -ιδίως στη νοτιο-ανατολική- η φτώχεια αυξήθηκε κατά 6% από το 1990. Οι G8 υπόσχονται να αφανίσουν τη φτώχεια από το 1976. σήμερα, ούτε καν μία χώρα δεν κράτησε τις υποσχέσεις της ν' αυξήσει τις επενδύσεις της στις χώρες του "Τρίτου Κόσμου" κατά 0,7% από το εθνικό της εισόδημα. Χαρακτηριστικά, η Βρετανία πρώτη είχε δεσμευθεί επ' αυτού το 1970 και μέχρι και τώρα έχει παραμείνει στο 0,35%! 
Οι χώρες της G8 στην πραγματικότητα ξοδεύουν περισσότερα για τις τροφές των κατοικίδιων τους παρά για τη διεθνή ανάπτυξη. Κι ενώ οι εμφύλιοι πόλεμοι και οι γενοκτονίες συνεχίζονται στην Αφρική, οι χώρες των G8 είναι υπεύθυνες για εμπορία όπλων σε ποσοστό 90% στις αναπτυσσόμενες χώρες. 
Αν νομίζεις ότι οι φτωχές χώρες είναι υπεύθυνες για τη φτωχιά τους δες καλύτερα την μεγαλύτερη στην ιστορία υπόθεση τοκογλυφίας με τον τίτλο «Το χρέος» 

Σίγουρα έχεις ακούσει για τις υπερχρεωμένες στις πλούσιες χώρες και τους διεθνείς οργανισμούς, χώρες του τρίτου κόσμου και τις αναπτυσσόμενες. Ενδεχόμενα να σκέφτηκες, γιατί δανείζονται αν δεν μπορούν να τα ξεπληρώσουν. Πέρα από τα πολιτικά παιχνίδια και την διαφθορά γύρο από τα δάνεια, οι αριθμοί μιλάνε από μόνοι τους. 

Τα 50 δισ. δολάρια "βοήθειας" του Βορρά προς τον Νότο είναι απλώς το ένα δέκατο των 500 δισ. δολαρίων που ρέουν από τον Νότο προς τον Βορρά σε πληρωμές τόκων και σε άλλους άδικους μηχανισμούς που επέβαλαν η Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Αυτοί κάνουν τους φτωχούς φτωχότερους». Kαι τα δάνεια που δίνονται σ’ αυτές τις χώρες, αλλά και η υπόσχεση για διαγραφή των χρεών συνδυάζονται με ένα μεγάλο εκβιασμό. Oι διεθνείς οργανισμοί απαιτούν από τις φτωχές χώρες να ξεπουλήσουν δημόσια αγαθά, όπως το νερό ή το ηλεκτρικό, να ιδιωτικοποιήσουν κομμάτια της οικονομίας τους, να αφήσουν τις εσωτερικές αγορές τους "ξέφραγα αμπέλια" στην είσοδο των πολυεθνικών και να σταματήσουν κάθε προστασία στα εθνικά τους προϊόντα, στους αγρότες τους και στη βιομηχανία τους. Έτσι, όχι μόνο αυξάνεται η φτώχεια και διαλύονται οι όποιες κοινωνικές υπηρεσίες, αλλά και οι συνθήκες εργασίας γίνονται μεσαιωνικές -ένας παράδεισος για τις Πολυεθνικές. 

Στο Μαλάουι, μια άλλη αφρικανική χώρα, ένας στους πέντε κατοίκους έχει προσβληθεί από τον HIV/AIDS και όμως αυτή η χώρα αναγκάζεται να πληρώνει περισσότερα για χρέη απ’ ότι για το σύστημα υγείας της. Κάθε χρόνο η υποσαχάρια Αφρική λαμβάνει 10 δισεκατομμύρια δολάρια σε βοήθεια. Το ίδιο ακριβώς ποσό δίνει για αποπληρωμή χρεών. 

Από το 1982 μέχρι σήμερα οι χώρες-οφειλέτες έχουν δώσει για τόκους 3.450 δισεκατομμύρια δολάρια. Κάθε μέρα (ναι, κάθε μέρα, δεν είναι λάθος) οι 52 φτωχότερες χώρες του κόσμου που είναι χρεωμένες μέχρι το λαιμό πρέπει να πληρώνουν 100 εκατομμύρια δολάρια για τόκους! Από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 έχουν πληρώσει 3 φορές το ποσό που χρωστούσαν το 1980 αλλά σήμερα είναι 3 φορές περισσότερο χρεωμένες από τότε. 
Δείτε μια χαρακτηριστική ιστορία: Τον Αύγουστο του 1982 η κυβέρνηση του Μεξικού δήλωσε ότι πια δεν μπορεί να εξυπηρετεί το χρέος της. Ήταν το πρώτο μεγάλο κανόνι. Το «Πρόγραμμα Δομικής Προσαρμογής» του ΔΝΤ ήταν η συνέχεια. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Το 1982 το Μεξικό χρωστούσε 95 δισεκατομμύρια δολάρια. Το 1990 χρωστούσε 112 δισεκατομμύρια. Το ίδιο διάστημα πλήρωσε 100 δισεκατομμύρια αλλά τελικά το χρέος αυξήθηκε! 

Μια άλλη περίπτωση είναι αυτή του τσουνάμι στην Ινδονησία. Οι ηγέτες των πλούσιων χορών, προσφέρθηκαν να βοηθήσουν τη χώρα. Όταν όμως στη σχετική διεθνή συνδιάσκεψη η κουβέντα πήγε στο χρέος, τότε κανείς δεν δεσμεύτηκε για απαλοιφή, ολικός ή έστω μερικός. Τέτοιου τύπου «γενναιοδωρία» είναι σκέτη πρόκληση. Το χρέος της Ινδονησίας ανέρχεται στα 132 δισεκατομμύρια δολάρια (το 65% του ΑΕΠ) της χώρας. Τη χρονιά μετά το τσουνάμι η Ινδονησία έπρεπε να πληρώσει 37 δισεκατομμύρια δολάρια για την αποπληρωμή ΤΟΚΩΝ του χρέους. Η Ινδονησία ξοδεύει 10 φορές περισσότερα για το χρέος απ’ ότι για τη δημόσια υγεία και 33 φορές περισσότερα απ’ ότι για στέγαση. Πιθανά τα λεφτά που στείλανε και χιλιάδες Έλληνες σαν βοήθεια στην πληγείσα χώρα να κατέληξαν στις τσέπες της Παγκόσμιας, Τράπεζας. 

Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πίσω από τους αριθμούς το ανθρώπινο κόστος είναι ανυπολόγιστο. 
Ας πάρουμε την πιο καθαρή περίπτωση των ασθενειών και της τροφής. 

Οι ιατρικές πατέντες εταιριών της πλούσιας δύσης, αυξάνουν το κόστος των φαρμάκων για το AIDS από τα 200 στα 20.000 δολάρια και για τον καρκίνο από τα 2.400 στα 36.000 δολάρια για ένα χρόνο θεραπείας. 38 εκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη είναι φορείς του ιού του AIDS, HIV. Aπό αυτούς το 95% ζουν σε φτωχές χώρες. Kαι φυσικά δεν είναι σύμπτωση. Yπάρχουν φάρμακα για τον ιό του AIDS, αλλά σ’ αυτές τις χώρες είναι πολύ ακριβά για να τα αγοράσει κανείς. Eνώ στις ίδιες τις χώρες αυτές δεν επιτρέπεται να παρασκευαστούν τα φάρμακα πιο φτηνά γιατί παραβιάζονται τα "δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας". 

Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στην γεωργία, όπου εταιρίες πατεντάρουν σπόρους, πουλώντας τους πανάκριβα, αγορεύοντας μάλιστα με νόμους την αποθήκευση τους για την σπορά της επόμενης χρονίας. Είναι φανερό τι σημαίνει αυτό για τους μκροαγρότες και ειδικά για αυτούς από φτωχές χώρες. Τη στιγμή που ο πλανήτης γη μπορεί να θρέψει 14 δισεκατομμύρια, δηλαδή πάνω από το διπλάσιο του πληθυσμού 28.000 άνθρωποι πεθαίνουν την ημέρα στον από πείνα και 850 εκατ. άνθρωποι (ανάμεσά τους 146εκατ. παιδιά) υποφέρουν σταθερά από υποσιτισμό. Κάθε μέρα, 30.000 παιδιά πεθαίνουν σε όλο τον κόσμο λόγω της πείνας και ιάσιμων ασθενειών. Παρά την πληθώρα τροφής, η απάντηση των πολυεθνικών είναι τα μεταλλαγμένα, δηλαδή ΄τρόφιμα με μακροπρόθεσμα άγνωστες συνέπειες στον άνθρωπο, αλλά κοντοπρόθεσμα μεγάλο κέρδος για τις πολυεθνικές. 

Και τι με νοιάζει; 

Ίσως να σκέφτεται κάποιος, ότι όλα αυτά είναι μακρινά και να μην τον απασχολεί, η φτώχια και ο θάνατος στις άλλες περιοχές του πλανήτη. Λάθος. Πέρα το ότι θα έπρεπε από ανθρώπινης πλευράς να μας απασχολεί, τις συνέπειες αυτών των καταστάσεων, όχι μόνο τις ζούμε καθημερινά και εδώ, αλλά θα τις ζούμε όλο και πιο έντονα, αν δεν αντιδράσουμε. 

Το κλίμα είναι ο νούμερο ένα λόγος. Τις συνέπειες τις ακούμε και τις ζούμε ήδη. 19 από τα 20 θερμότερα χρόνια έχουν καταγραφεί από το 1980. Οι πάγοι λιώνουν με αύξηση γεωμετρικής προόδου και φαινόμενα που περιμέναμε σε 30 και 50 χρόνια ήδη εμφανίστηκαν. 1 δις άνθρωποι αναμένεται να γίνουν πρόσφυγες λόγο κλιματικών αλλαγών μέχρι το 2050. 1 εκ. είδη θα εξαφανιστούν μέχρι το 2050, αλλά οι κυβερνήσεις των πλούσιων χορών, αρνούνται να δαπανήσουν το 1% του παγκόσμιου ΑΕΠ που χρειάζεται σήμερα για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα, έναντι του 5-20% που θα χρειαστεί στο μέλλον για να αντιμετωπίσουν οι επόμενες γενιές το πρόβλημα. Φυσικό ο λόγος δεν είναι άλλος από το κέρδος. Οι G8 μαζί με άλλες 5 μεγάλες χώρες που θα παρουσιαστούν στην φετινή διάσκεψη, παράγουν το 70-90% των αερίων που ευθύνονται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Δηλαδή αυτοί που ευθύνονται περισσότερο από κάθε άλλον για την καταστροφή του πλανήτη, θα είναι όλοι μαζεμένοι σε ένα δωμάτιο. 
Ποιος μπορεί να πει ότι αυτά δεν τον αφορούν ή δεν θα επηρεάσουν τη ζωή του; 

Γιατί όλα αυτά: 

Οι G8 είναι οι οχτώ άνθρωποι που ευθύνονται περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο για τη φτώχεια, για τον πόλεμο, για την καταστροφή του περιβάλλοντος σε ολόκληρο τον πλανήτη. Πόλεμοι, εκατομμύρια πρόσφυγες, παραβίαση κάθε ανθρώπινου δικαιώματος, τα Γκουαντανάμο, είναι μόνο μερικά ακόμη από τα έργα τους που βλέπουμε και ζούμε καθημερινά. Ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας έχει κάνει τον πλανήτη μας πιο επικίνδυνο παρά ποτέ και 17 χρόνια μετά το τέλος του ψυχρού πολέμου, η πυρηνική καταστροφή είναι ακόμα στην ημερήσια διάταξη. 

Για άλλη μια φορά φέτος θα προσπαθήσουν να παρουσιαστούν με ένα ανθρωπιστικό προσωπείο. Τα κανάλια θα μας δείξουν τη χλιδή και τα κοστούμια, θα μας πουν για τις δεσμεύσεις των 8 για το περιβάλλον και την φτώχια. Δεν θα μας πουν όμως για το πόσο ψέματα είναι όλα αυτά. 
Ταυτόχρονα χιλιάδες άνθρωποι θα διαδηλώνουν έξω από την σύνοδο, γύρω από τον τεράστιο φράχτη 15 χιλιομέτρων που έχει υψωθεί για να προστατέψει τους 8. Πέρα του ότι θα θέλαμε να είμαστε μαζί τους, θέλουμε και να είναι καθαρό σε κάθε άνθρωπο που θα δει τις εικόνες και θα ακούσει, ότι οι διαμαρτυρίες αυτές κάθε άλλο παρά συμβολικές είναι. Οι βάνδαλοι βρίσκονται μέσα στην συνάντηση και όχι γύρω από αυτή. Κάθε αντίσταση στους G8 είναι πράξη δίκαια, πράξη υπεράσπισης, της ζωής και της αξιοπρέπειας στον πλανήτη. 
ΔΕΙΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ((((((((ΠΡΕΠΕΙ)))))---(http://www.youtube.com/watch?v=p9JsRYV_FlM)

Δεν υπάρχουν σχόλια: