ΠΡΙΝ ΑΝΟΙΞΕΙΣ ΤΗΝ (( TV )).........Το πιο ισχυρό όπλο μαζικής προπαγάνδας

Τα ΜΜΕ διεθνώς.

Το πιο ισχυρό όπλο μαζικής προπαγάνδας, του συστήματος της νέας τάξης πραγμάτων, της συμμαχίας δηλαδή των διαχειριστικών εθνικών πολιτικών συστημάτων και των πολυεθνικών μετοχικών και χρηματιστηριακών εταιριών, είναι τα Ηλεκτρονικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Ένα πολύπλοκο σύστημα ελέγχου όχι μόνο των πληροφοριών, αλλά και των συνειδήσεων. Το οποίο  δαιμονοποιεί-στοχοποιεί εθνικά κράτη και λαούς, προετοιμάζει το έδαφος για πολεμικές επιχειρήσεις, ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις κατά το δοκούν, «στήνει» σενάρια περαιτέρω ευνουχισμού του πολίτη με τα περίφημα crash tests που ερευνούν τις αντιδράσεις των κοινωνιών, λειτουργώντας τελικά ως ένα διαρκές simulation για την εξεύρεση μεθόδων ελέγχου των.

Παράλληλα,  ναρκοθετεί τις παραδόσεις και τον πολιτισμό των λαών, τόσο με τον γνωστό σκουπιδότοπο των υποπροϊόντων του Hollywood όσο και με το διεθνές σύστημα παραγωγής, «νεωτερικών» τηλεοπτικών κατασκευασμάτων.

Το σύστημα αυτό παραγωγής ειδήσεων και ψυχαγωγικών προγραμμάτων, μπορεί να φαίνεται πως φθάνει ως τελικό τηλεοπτικό κυρίως προϊόν στους λαούς των εθνικών κρατών εκ πρώτης όψεως ως «εθνικό», με τις δικές του αναπηρίες και ιδιαιτερότητες κατά περίπτωση. Είναι ωστόσο πλήρως δικτυωμένο και άμεσα ελεγχόμενο από τις μεγάλες εταιρίες παραγωγής, τόσο «ψυχαγωγικών» ταινιών, όσο και με τα διεθνή κέντρα κατασκευής «ειδήσεων», που αμφότερα κατοικοεδρεύουν σε  Λος Άντζελες και Ουάσιγκτον.

Η αδυναμία των εθνικών ΜΜΕ να οργανώσουν δικό τους αυτόνομο-εθνοτοπικό σύστημα παραγωγής, τόσο ειδησεογραφικών εκπομπών, όσο και ψυχαγωγικών προγραμμάτων, οφείλεται σε μια σειρά από αντικειμενικούς λόγους, οι οποίοι συνδέονται με την ίδια την υπόσταση και λειτουργία των ηλεκτρονικών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης.

Ο σημαντικότερος λόγος είναι ο ασφυκτικός έως απόλυτος έλεγχος από τα μεγάλα πρακτορεία ειδήσεων της παραγωγής πρωτογενών ειδήσεων, για λογαριασμό φυσικά της «πολιτικά ορθής»  (politically correct) επιλογής του βορειοαμερικανικού Administration και των ομάδων πολιτικών συμφερόντων που το ελέγχουν (lobbies), οι οποίοι είναι κυρίως εκφραστές των πολυεθνικών μετοχικών και χρηματιστηριακών εταιριών. 

Ο έλεγχος αυτός επιτυγχάνεται, τόσο μέσα από ένα πολυδαίδαλο σύστημα παράνομου χρηματισμού κατευθείαν των εργαζομένων στην ενημέρωση μέσω χρηματικών bonus, δώρων, δωρεάν ταξιδιών κλπ, όσο και με τη διανομή της «διαφημιστικής δαπάνης»,  όπου το συντριπτικό της ποσοστό, είναι υπόθεση των πολυεθνικών μετοχικών και χρηματιστηριακών εταιριών.

Παράλληλα, η αδυναμία ελέγχου από τα εθνικά τηλεοπτικά δίκτυα της πρωτογενούς είδησης, τα καθιστά, ακόμη και στις περιπτώσεις των καλών προθέσεων, ανίκανα να ελέγξουν την εγκυρότητα, ή ακόμη την σφαιρικότητα της πρωτογενούς  είδησης. Έτσι το μοτίβο της «μοναδικής – κατά Αριστοτέλη – αλήθειας» η οποία όμως δεν παύει να είναι «όμοια με αυτήν των απολυταρχικών καθεστώτων», είναι ο μόνιμος παρανομαστής των ειδήσεων των ΜΜΕ, διεθνών και εθνικών.

Μέσα στο πλαίσιο αυτό βλέπουμε ειδήσεις να κατασκευάζονται, άλλες να αποκρύπτονται κατά σύστημα, ενώ η «αυτολογοκρισία» στο πλαίσιο της «πολιτικά ορθής» επιλογής των ιδιοκτητών των διεθνών αλλά και εθνικών ΜΜΕ, είναι πια η πάγια και θεμελιωμένη πρακτική των επαγγελματιών της ενημέρωσης.

Στο ζήτημα τώρα της παραγωγής ψυχαγωγικών προγραμμάτων και κινηματογραφικών ταινιών, εκεί τα πράγματα έχουν εδώ και δεκαετίες δρομολογηθεί με τον απόλυτο έλεγχό τους, από τα studios του Hollywood. Μαζικές υπερπαραγωγές, φθηνότερες στον τελικό αποδέκτη που είναι ο κινηματογράφος ή ο τηλεοπτικός σταθμός του κράτους-έθνους και κυρίως εύπεπτες, από τους θεατές-καταναλωτές. Καθιστώντας έτσι την όποια εθνική παραγωγή ψυχαγωγικού υλικού, μη ανταγωνιστική στο υπερκαταναλωτικό μοντέλο της κοινωνίας του «δούλευε-κατανάλωνε-σιώπα» που προτείνει το μοντέλο της νέας τάξης πραγμάτων. Με αποτέλεσμα την εξαφάνιση των εθνοτοπικών παραγωγών και αντικατάστασή τους με τα φθηνότερα υποπροϊόντα του

Hollywood. Ή στην καλύτερη περίπτωση, ανάπτυξη εθνικής παραγωγής κινηματογραφικών και τηλεοπτικών ψυχαγωγικών προϊόντων, κακέκτυπα και άθλια αντίγραφα των υποπροϊόντων της pax Americana.

Οι άξονες πάνω στους οποίους κινείται το σύστημα αυτό που θα το ζήλευε και ο ιδρυτής και θεμελιωτής της μαύρης προπαγάνδας του 3ου Ράιχ, Joseph Goebbels είναι:

1.   Αντικατάσταση όλης της εθνικής παραγωγής κινηματογραφικών ταινιών με υποπροϊόντα του Χόλυγουντ, όπου κύριοι παρανομαστές είναι:

• Ο καλοσυνάτος αλλά και αμείλικτος αμερικανός στρατιώτης.
• Ο διαβολικός άραβας τρομοκράτης, με τη σκούρα επιδερμίδα και τη γαμψή μύτη.
• Ο γραφικός ιδεολόγος που πάσχει κατά κανόνα από ακατανόητες ιδεοληψίες που χρήζουν ψυχιατρικής παρακολούθησης.
• Ο εθνικιστής, ρατσιστής, σωβινιστής, ξενοφοβικός, ομοφοβικός και λοιπές στοχοποιήσεις του πολίτη που αντιδρά και ο οποίος δαχτυλοδείχνεται σαν ο άνθρωπος εκείνος που έχει απαραίτητα, αντικοινωνική-παραβατική-εγκληματική συμπεριφορά.
• Ο ανθρωπιστής μεγαλοεπιχειρηματίας, που την τελευταία στιγμή μετατρέπεται σε ‘Αη- Βασίλη, διανέμοντας προσωπικά το δώρο των Χριστουγέννων στους εργαζόμενους της επιχείρησής του.
• Ο αντικοινωνικός έως ψυχασθενής αμφισβητίας των κεντρικών αρχών του διαχειριστικού συστήματος.
• Ο politically correct οικογενειάρχης, που αν και θέτει υπό αμφισβήτηση το σύστημα, στηρίζει τελικά το μοντέλο του one way of life, ως το αναπόφευκτα καλύτερο υφιστάμενο μοντέλο της ιστορίας των ανθρωπίνων κοινωνιών.
• Και φυσικά και στο πιο αμφισβητούμενο για την πρόθεσή του κινηματογραφικό χολιγουντιανό κατασκεύασμα, το «γκρίζο» πέρασμα της κάμερας, από τα διαφημιστικά λογότυπα των πολυεθνικών εταιριών, εννοείται ως μια φυσιολογική πραγματικότητα.

2.   Συγκέντρωση της πρωτογενούς πληροφόρησης σε ελεγχόμενα δημοσιογραφικά, ιδιωτικά κατά κανόνα κέντρα, όπως το CNN, το CBS, το NBC, το ABC κλπ όπως και αμφιλεγόμενης εγκυρότητας «διεθνή πρακτορεία ειδήσεων» . Αναδιανομή της σε όλα τα τηλεοπτικά δίκτυα και κανάλια ανά τον κόσμο, μετά από λογοκρισία η οποία διενεργείται πάντα με γνώμονα τα συμφέροντα των πολυεθνικών μετοχικών εταιριών και των εκφραστών τους. Οι κανόνες που ισχύουν ως «μπούσουλας» της λογικής των τηλεοπτικών δικτύων και εθνοτοπικών καναλιών είναι:

• Οι πραγματικοί διαχειριστές των δημοκρατιών της αγοράς, κύριοι μέτοχοι των πολυεθνικών εταιριών, θεωρούνται άτομα υπεράνω τηλεοπτικής κάλυψης. Ακόμη και στα αγρίως ανταγωνιζόμενα ηλεκτρονικά και μη, Μ.Μ.Ε.
• Οι περιθωριακοί τύποι, με ιδιαίτερη σεξουαλική ή αντικοινωνική συμπεριφορά, είναι κατά κανόνα οι πρωταγωνιστές του τηλεοπτικού χρόνου.
• Οι «χαφιέδες» αυτών που παρεκκλίνουν από την politically correct συμπεριφορά, είναι μόνιμοι προσκεκλημένοι των τηλεοπτικών panels.
• Οι συντονιστές των τηλεοπτικών δρώμενων είναι πάντα σχεδόν, οι «χρυσές μετριότητες» της show business και της «δημοσιογραφίας».
• Προβάλλονται κατά κόρο μεμονωμένες περιπτώσεις αναξιοπαθούντων πολιτών  για να προβληθεί τελικά η «ευαισθησία» του συστήματος στην επίλυση του συγκεκριμένου προβλήματος κάθε φορά. Αφήνοντας φυσικά εκτός όποιας συζήτησης το μεγάλο ζήτημα της ευθύνης της οργανωμένης κοινωνίας, απέναντι σε αυτά τα άτομα. (Επιστροφή δηλαδή στη λογική των εποχών των φεουδαρχικών κοινωνιών των κυριών των τιμών των βασιλικών αυλών, στων οποίων τη προσωπική διάθεση και ευχέρεια, επαφίονταν η επούλωση των κοινωνικών πληγών).
• Προωθούνται πάσης φύσεως γραφικού-περιθωριακού τύπου εκδηλώσεις αμφισβήτησης του συστήματος, με στόχο την υιοθέτηση και επομένως την απομυθοποίηση του όποιου, έστω φαινομενικά ανατρεπτικού περιεχομένου του προβαλλόμενου show. (π.χ. μουσικά γκρουπάκια  διαφόρων τύπων,  που την ίδια ώρα που ο στίχος των τραγουδιών τους καλεί τους νεολαίους να γκρεμίσουν το σύστημα, προβάλλεται και η κάθε τους προσπάθεια να ενταχθούν στο μηχανισμό του συστήματος, με στόχο την μεγαλύτερη δημοσιότητα και φυσικά τις καλύτερες οικονομικές απολαβές από τις πολυεθνικές που επίσης ελέγχουν και τον χώρο της μουσικής παραγωγής).
• Μεθοδευμένη απουσία οποιασδήποτε αναφοράς στα μεγάλα δημιουργήματα - στα γράμματα τον πολιτισμό και τις τέχνες -  των κλασσικών και σύγχρονων δημιουργών. Με παράλληλη περιθωριοποίηση κάθε προσπάθειας που αφορά στην ανάδειξη της πνευματικής κληρονομιάς χιλιετηρίδων ανθρώπινης δημιουργίας.
• Παντελής έλλειψη παιδικών προγραμμάτων, με στόχο την στήριξη και καλλιέργεια της ψυχικής υγείας του παιδιού. Αντικατάσταση όλης της ζώνης των παιδικών προγραμμάτων με ένα απέραντο σκουπιδότοπο, τεράτων, διαφόρων τύπων παιδικών σούπερ-ηρώων που κατά κανόνα στο μπράτσο της στολής τους φέρουν την αστερόεσσα ή σατανιστικά σύμβολα.
• Μαζική παραγωγή φθηνών παραγωγών τύπου «πρωϊνάδικων» και «μεσημεριανάδικων», όπου η απόλυτη ξευτίλα της ανθρώπινης νοημοσύνης και η υστερική αναζήτηση μεριδίου από την «δαπάνη του ασήμαντου» είναι ο κοινός παρανομαστής. Που μπορεί να φαίνεται σε πρώτη ανάγνωση «αθώα», είναι ωστόσο συνένοχη στην επιχειρούμενη από τους νεοταξίτες διάλυση της κοινωνικής συνοχής, της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της κοινωνικής αλληλεγγύης.

3.      Πολιτιστικός νεοαποικισμός κατά μερικούς αναλυτές ή πολιτιστικός ιμπεριαλισμός κατά άλλους. Η εξαγωγή δηλαδή του αποκαλούμενου «American way of life» - που στην ουσία είναι ένα καθαρά καταναλωτικό πρότυπο - και το πέρασμα του με κάθε μέσο στις εθνικές ανά τον κόσμο κοινωνίες. Η ιδιότυπη αυτή «εξαγωγή πολιτισμού» μεθοδεύεται με πολλούς τρόπους, πέρα από την τηλεοπτική, κινηματογραφική και μουσική βιομηχανία, ευκολοχώνευτων κατασκευασμάτων, του τύπου «όλα στο πόδι». Ήδη πάντως, σαφές αποτέλεσμα αυτού του «πολιτιστικού νεοαποικισμού» είναι σε διεθνές πια επίπεδο, ο ενιαίος τρόπος ένδυσης ιδιαίτερα των νέων, η διαρκώς διευρυνόμενη λογική διαιτολογίου των πολυεθνικών εταιριών «fast food», η προώθηση μεταλλαγμένων προϊόντων στην διατροφή των λαών και τέλος, η διεθνοποιημένη πια «μόδα», της χρήσης των ναρκωτικών ουσιών.

4.    Δαιμονοποίηση όλων των «παρεκκλινόντων από την «κεντρική αλήθεια» του συστήματος. Κλασσικό παράδειγμα είναι ο μεθοδευμένος χαρακτηρισμός ως «αυτοκρατοριών του κακού» - που χρησιμοποιούνταν μέχρι το τέλος του ψυχρού πολέμου για την Σοβιετική Ένωση -  άλλων πια αποδεκτών. Όπως πριν τους βομβαρδισμούς η Γιουγκοσλαβία και σήμερα, το Αφγανιστάν, το Ιράν, το Ιράκ, η Βενεζουέλα, η Βολιβία, η Αργεντινή, η Κούβα, η Βόρεια Κορέα και εντελώς πρόσφατα, η Ελλάδα. Το αδυσώπητο σύστημα προπαγάνδας του αμερικάνικου administration, καθοδηγούμενο από τους managers των ειδικών συμβούλων «δημοσίων σχέσεων» - υποκαταστήματα κατά κανόνα των πολυεθνικών εταιριών - δαιμονοποιεί κατά σύστημα και με μέθοδο τους ορατούς και αόρατους εχθρούς των νεοταξιτών.

5.   Πόλεμος δημοσίων σχέσεων κατά των χωρών που δεν συμφωνούν με το σύστημα, με πολυποίκιλους τρόπους. Όπως με τις «αθώες» τουριστικές οδηγίες του Στέητ Ντιπάρτμεντ , τις προκατασκευασμένες ειδήσεις, τον κατευθυνόμενο από την Wall Street χρηματιστηριακό τζόγο, τις στημένες ανταποκρίσεις των διεθνών ειδησεογραφικών πρακτορείων, κλπ «φρούτα της οικονομίας της αγοράς. Με όλα να συγκλίνουν στον φασιστοειδή εκβιασμό που απευθύνεται πια, προς κάθε κατεύθυνση: «Ή μαζί μας ή εχθροί μας». 

Β. Τα ελληνικά ΜΜΕ

Τα παραπάνω αναφερθέντα χαρακτηριστικά των διεθνών ΜΜΕ, ισχύουν απόλυτα και στην περίπτωση των πανελλήνιας εμβέλειας ηλεκτρονικών Μέσων Ενημέρωσης. Δεδομένης φυσικά, τόσο της πλήρους εξάρτησής τους από τη διαφημιστική δαπάνη των πολυεθνικών εταιριών αλλά και του συστήματος παροχής μπόνους στους εργαζόμενούς των, όσο και της εξάρτησής τους από τις πηγές πληροφόρησης, που κατά κανόνα είναι το κέντρο παραγωγής πληροφοριών της Ουάσιγκτον.

Φυσικά στις περιπτώσεις των ελληνικών ΜΜΕ, έχουμε τις παρακάτω ιδιαιτερότητες, που δεν θα μπορούσαν να λείπουν από το «καραγκιόζ μπερντέ» της ελληνικής τηλεοπτικής πραγματικότητας.

• Άμεση διασύνδεση των συμφερόντων των καναλαρχών με τα δημόσια έργα. Χαρακτηριστική περίπτωση η προκλητική παράδοση των εθνικών δρόμων σε ιδιοκτήτη καναλιού, ως ανταπόδοση για τις επικοινωνιακές εξυπηρετήσεις που παρέχει το συγκεκριμένο κανάλι στους εκάστοτε κυβερνώντες.

• Απαλλαγή από ποινικές ευθύνες καναλαρχών, διαγραφή χρεών τους προς το δημόσιο.

• Προκλητικές επιβαρύνσεις του πολίτη από εισφορές όπως το αγγελιόσημο για την στήριξη του ισχυρότερου συνταξιοδοτικού ταμείου της χώρας, αυτό των δημοσιογράφων.

• Απαράδεκτη αυτολογοκρισία των εργαζομένων στον χώρο των ηλεκτρονικών ΜΜΕ, στο πλαίσιο της πολιτικής των αλλότριων συμφερόντων των ιδιοκτητών.

• Συνεχείς παραβιάσεις των κωδίκων δημοσιογραφικής δεοντολογίας, όπως αυτές διαμορφώθηκαν από τους ιστορικούς πατέρες της δημοσιογραφίας, (Βιδάλης, Δάνος, Στάγγος, Βούλτεψης).

• Παραβιάσεις της προσωπικής ζωής, απλών Ελλήνων πολιτών, με στόχο μόνο την τηλεθέαση.

• Προβολή και διαπόμπευση ατόμων με ιδιαίτερα προβλήματα (ψυχολογικά, πνευματικά κλπ) με στόχο  τα νούμερα τηλεθέασης.

• Αντιδεοντολογική επιλεκτικότητα στην παρουσίαση ειδήσεων.

• Κατάφωρη παραβίαση των αρχών της ισονομίας και ισοπολιτείας, με αποκλεισμό των διαφορετικών φωνών, όταν αυτές δεν προέρχονται από συγκεκριμένα πολιτικά μαγαζιά.

• Στοχοποίηση πολιτών, οι οποίοι δεν έχουν καταδικασθεί για πράξεις τους από την ελληνική δικαιοσύνη.

Γ. Οι προτάσεις του Πατριωτικού Μετώπου.

Με κεντρικό στόχο την προστασία του Έλληνα πολίτη από την άθλια πραγματικότητα των ελληνικών ΜΜΕ, διαμορφώνεται η πρόταση του ΠΑΜ για τα ΜΜΕ.

Οι παρακάτω προτάσεις, χαρακτηρίζονται τόσο από την ριζοσπαστικότητά τους, όσο και από την επίδειξη αποφασιστικότητας, να μπει επιτέλους ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο θα λειτουργούν τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ, έτσι ώστε να υπηρετούν και όχι να εκμαυλίζουν και να καταδικάζουν στην ευτέλεια, την ελληνική κοινωνία.

ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

• Κατάργηση του τέλους της ΔΕΗ υπέρ ΕΡΤ.

• ΕΤ-1. Μετατροπή της σε κανάλι  γραμμάτων και τεχνών.  Σε 24ωρη βάση, παρουσίαση όλων των μορφών καλλιτεχνικής έκφρασης και πνευματικής δημιουργίας, απ’ άκρου σε άκρη, από όλη την Ελλάδα. Με κύρια τεχνική παρουσίασης, όχι την προβολή του παρουσιαστή, αλλά του δημιουργού. Δεν πρέπει να μείνει κανένα μουσικό γκρούπ που να μην φιλοξενηθεί και παρουσιασθεί, κανένας λογοτέχνης που να μην του δοθεί ο λόγος, κανείς πνευματικός άνθρωπος που να μην ακουσθεί η φωνή του, καμία θεατρική ομάδα στην επικράτεια που να μην της δοθεί βήμα, κανένας πολιτιστικός σύλλογος που να μην παρουσιάσει τη δουλειά του κλπ,  κλπ.

• ΝΕΤ. Μετατροπή της σε ειδησεογραφικό κανάλι. Σε 24ωρη βάση, διαρκής ενημέρωση του ελληνικού λαού για όλα τα τεκτενόμενα στον πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό  χώρο, από τον Έβρο έως την Κρήτη. Πρωταγωνιστής της κάλυψης της πρωτογενούς είδησης, όχι ο κεντρικός παρουσιαστής του καναλιού, αλλά αυτός που παράγει την είδηση, δηλαδή ο πολίτης και φυσικά ο ρεπόρτερ που καλύπτει την είδηση. Ιδιαίτερο βάρος στην ειδησεογραφική κάλυψη, σε όλους τους εξωκοινοβουλευτικούς πολιτικούς φορείς, έτσι ώστε να ακούγεται συστηματικά και όχι κατά περίπτωση η φωνή τους.

• ΕΤ3. Μετατροπή του καναλιού αυτού σε τηλεοπτικό σταθμό της περιφέρειας και της διασποράς. Σε 24ωρη βάση, παρουσίαση αφιερωμάτων, τόσο των δραστηριοτήτων της ελληνικής περιφέρειας όσο και της ελληνικής ανά την υφήλιο Ομογένειας. Καθημερινά πρέπει να μπορούμε να μαθαίνουμε για τα προβλήματα της Κρήτης και της Ηπείρου, καθημερινά πρέπει να ακούμε τη φωνή των Ομογενών μας, από το Βλαδιβοστόκ, μέχρι τη Γή του Πυρός.

ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΕΜΒΕΛΕΙΑΣ

• Αδειοδότηση σε τηλεοπτικούς σταθμούς πανελλήνιας εμβέλειας, ελεγχόμενους από κοινωνικούς κλπ φορείς. (Κανάλια των Εργαζόμενων, των Επιχειρηματιών, των Αγροτών, των Φοιτητών-Σπουδαστών κλπ).
• Υποχρεωτική παροχή από τα  ιδιωτικά κανάλια, πανελλήνιας, και τοπικής εμβέλειας του 8% του χρόνου τους σε εξωκοινοβουλευτικούς πολιτικούς, αλλά και κοινωνικούς και πολιτιστικούς φορείς για την παρουσία των δράσεών τους και του 8% του χρόνου τους καθημερινά επίσης,  σε παιδαγωγικούς φορείς για την παρουσίαση παιδαγωγικών εκπομπών. Δωρεάν φυσικά παροχή των εγκαταστάσεων και του προσωπικού των και σε ώρες του 24ώρου οι οποίες να έχουν ικανοποιητική θεαματικότητα. (Σε όλες τις παραπάνω προτάσεις, αποκλείονται οι ΜΚΟ).
• Υποχρεωτικό «πέρασμα» του σήματος των εθνικής εμβέλειας ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών, μέσα από τους αναμεταδότες των Τοπικών τηλεοπτικών καναλιών (δικτύωση), έτσι ώστε να μοιράζεται η διαφημιστική δαπάνη και στα τοπικά ΜΜΕ, για να μπορούν και αυτά με την σειρά τους τόσο να επιβιώσουν όσο και να παράξουν έργο για την τοπική τους κοινωνία.
• «Πέρασμα» του κεντρικού σήματος των καναλιών πανελλήνιας εμβέλειας, μέσα από κεντρικό σύστημα ελέγχου ροής σήματος, εποπτευόμενου από επιτροπή ειδικών για την άμυνα και την ασφάλεια της χώρας, έτσι ώστε αυτό να διακοπεί προληπτικά, όταν άπτεται σε ζητήματα εθνικής ασφάλειας της χώρας , όπως έχει πχ γίνει στο παρελθόν, με προβολή των κινήσεων  των Ενόπλων μας Δυνάμεων.
• Διεύρυνση στην εκπροσώπηση των κοινωνικών φορέων στο ΕΣΡ και ενίσχυση του ρόλου του  προς την κατεύθυνση της προστασίας του πολίτη, από τις αυθαιρεσίες των ΜΜΕ. Ειδική ρύθμιση για την προστασία ατόμων με περιορισμένη διανοητική ικανότητα, από τον εξευτελισμό τους από τα ΜΜΕ. Απαγόρευση στiς life style και junk tv εκπομπές, στην αναφορά σε ονόματα πολιτών χωρίς την έγγραφη συγκατάθεσή των.

ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΕΜΒΕΛΕΙΑΣ

Κατάργηση αυτού του τύπου των τηλεοπτικών σταθμών.

ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΤΟΠΙΚΗΣ ΕΜΒΕΛΕΙΑΣ

• Περιορισμός του σήματος των τοπικών τηλεοπτικών σταθμών με κατευθυνόμενου τύπου εκπομπή, μόνο στην περιοχή κάλυψης του καθενός από αυτά.
• Οικονομική ενίσχυση μέσω ειδικών προγραμμάτων, των ολοκληρωμένων παραγωγών των τοπικών τηλεοπτικών σταθμών, όταν αυτές αφορούν σε δράσεις της τοπικής κοινωνίας.
• Διανομή της κρατικής διαφημιστικής δαπάνης στους τοπικούς τηλεοπτικούς σταθμούς, με βάση την αξιολόγησή τους από τις κοινωνικές, πολιτιστικές κλπ οργανώσεις των τοπικών κοινωνιών. (Στις αξιολογήσεις, αποκλείονται εκπρόσωποι των ΜΚΟ).
• Διανομή του τηλεοπτικού σήματος περάσματος των τηλεοπτικών σταθμών πανελλήνιας εμβέλειας μέσα από τα συστήματα εκπομπής των τοπικών καναλιών, καθώς και της διαφημιστικής δαπάνης, με ανταποδοτικά κριτήρια και κίνητρα, που αφορούν στις τοπικές κοινωνίες. Όπως αυτά προκύπτουν φυσικά από την αξιολόγησή των από τις τοπικές κοινωνίες και τους τοπικούς φορείς και με αποκλεισμό των ΜΚΟ.
• ΠΗΓΗ ((  http://www.pamet.gr/mme/eisigisi%20gia%20ta%20mme%201%207%2010.php  ))