Ένα κολοσσιαίων διαστάσεων άστρο, που έχει μάζα περίπου 265 φορές μεγαλύτερη από την μάζα του ήλιου μας, ενώ παλαιότερα ίσως ήταν μέχρι και 320 φορές μεγαλύτερο, εντοπίστηκε από ευρωπαίους αστρονόμους. Πρόκειται για ένα πραγματικό «τέρας» του διαστήματος, το μεγαλύτερο άστρο που έχει ποτέ βρεθεί.
Η ανακάλυψη, που παρουσιάστηκε στο περιοδικό “Monthly Notices” της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρίας της Βρετανίας, έγινε από ομάδα επιστημόνων του Πολύ Μεγάλου Τηλεσκοπίου του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου στην Χιλή, με επικεφαλής τον καθηγητή αστροφυσικής Paul Crowther του βρετανικού πανεπιστημίου του Σέφιλντ.
Άστρα όπως αυτό που ανιχνεύθηκε (και απέκτησε την κωδική ονομασία R136a1 στο κέντρο ενός αστρικού σμήνους στο Νεφέλωμα της Ταραντούλας, σε απόσταση περίπου 165.000 ετών φωτός από τον δικό μας γαλαξία, έχουν μέγεθος και φωτεινότητα πολύ πέρα από αυτήν που οι επιστήμονες πίστευαν ότι είναι δυνατό να υπάρχουν. Το συγκεκριμένο άστρο εντοπίστηκε σε μια περιοχή του διαστήματος όπου πυκνά νέφη αερίων και σκόνης καταρρέουν σχηματίζοντας πυκνότερους σχηματισμούς, με τελικό αποτέλεσμα τη γέννηση πελώριων άστρων που «καίνε» σε σχετικά σύντομο χρόνο τα αέριά τους, πριν εκραγούν σε τεράστιες εκρήξεις σουπερ-νόβα.
Το άστρο-τέρας είναι δύο φορές βαρύτερο από οποιοδήποτε άλλο άστρο έχει βρεθεί μέχρι σήμερα, εμφανίζει φωτεινότητα σχεδόν 10 εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από αυτήν του ήλιου μας, ενώ έχει πιθανώς ακτίνα 30 φορές μεγαλύτερη από τον ήλιο μας. Στη γύρω περιοχή υπάρχουν και άλλα τεράστια άστρα με επιφανειακή θερμοκρασία άνω των 40.000 βαθμών Κελσίου, δηλαδή επτά φορές πιο καυτά από το δικό μας ήλιο. Αντίθετα όμως με τον καλοσχηματισμένο δίσκο του ήλιου μας, τα τεράστια αυτά άστρα, σύμφωνα με τους επιστήμονες, φαίνεται να έχουν ασαφή περίμετρο και να χάνουν τεράστιες ποσότητες υλικών εξαιτίας πανίσχυρων ανέμων γύρω τους.
Θεωρείται σίγουρο ότι γύρω από ένα τέτοιο άστρο-τέρας δεν περιφέρονται πλανήτες σε τροχιά, επειδή τα άστρα ζουν λίγο και δεν προλαβαίνουν να σχηματιστούν πλανήτες στην περιφέρειά τους. «Ακόμα όμως κι αν υπήρχαν πλανήτες, δεν θα υπήρχαν αστρονόμοι πάνω σε αυτούς, γιατί ο νυχτερινός ουρανός τους θα ήταν σαν μέρα εξαιτίας της λαμπρότητας του ήλιου τους», σχολίασε χαρακτηριστικά ο Crowther.
Μέχρι τώρα είχαν εντοπιστεί άστρα-γίγαντες μεγαλύτερα κατά περίπου 150 φορές σε σχέση με την μάζα του ήλιου μας.
Η νέα ανακάλυψη θέτει το ερώτημα ποιο είναι τελικά το ανώτατο όριο μεγέθους για ένα άστρο-ήλιο. Οι αστρονόμοι εκτιμούν ότι στο αρχέγονο σύμπαν θα υπήρχαν πολλά περισσότερα από αυτά τα άστρα-τέρατα. Ορισμένοι άλλοι αστρονόμοι εξέφρασαν πάντως κάποιες επιφυλάξεις μήπως η ομάδα του Crowther, λόγω της απόστασης, μπέρδεψε δύο κοντινά μεγάλα άστρα και τα θεώρησε ως ένα τεράστιο.
