Ο Χρόνος ως Χρήμα. Ο απόλυτος έλεγχος
Νέα τεχνολογία εναντίον της ρευστότητας; Το αστείο είναι πως εκτός απειροελάχιστων ανθρώπων, που τους αποκαλούν με την γραφική έκφραση «συνομωσιολογικοπαρανοϊκούς» όλοι οι οι υπόλοιποι … περί άλλων τυμβάζουν! Αυτό που θέλουν είναι να μετατρέψουν τον άνθρωπο σε κάτι άλλο, όπως έχουν κάνει και στο παρελθόν εκατοντάδες φορές. Είμαστε σίγουροι πως αυτό το κάτι άλλο θα είναι αγνώριστο, όπως αγνώριστοι είμαστε εμείς σήμερα για τον Καραϊσκάκη, τον Κολοκοτρώνη και τον Καποδίστρια. Άρχισε το έγκριτο BBC να μας ενημερώνει σχετικά, απαλά- απαλά … σαν την θερμοκρασία του βάτραχου.
[Η νέα τεχνολογία εναντίον του ...ρευστού: Ένα (σχετικά) απρόσμενο «θύμα» φαίνεται να έχει η εμφάνιση των νέων τεχνολογιών στην οικονομική δραστηριότητα: ο λόγος για το ρευστό. Λίγο καιρό μετά το «κόψιμο» της τελευταίας καναδικής πένας και της επιβολής περιορισμών πάνω στις πληρωμές με ρευστό από χώρες της Ευρωζώνης, το όλο θέμα παρουσιάζεται να γίνεται ολοένα και πιο έντονο, ειδικά από τη στιγμή που κάνουν συνεχώς την εμφάνισή τους ανερχόμενες startups, όπως η Square και η iZettle, οι οποίες δραστηριοποιούνται στο χώρο των πληρωμών. Παράλληλα, είναι πάρα πολλοί αυτοί -μη κυβερνητικές οργανώσεις κυβερνήσεις, η Παγκόσμια Τράπεζα, μικρές επιχειρήσεις, αλλά και πολυεθνικοί κολοσσοί, developers κ.α- που φαίνονται να αναζητούν εναλλακτικές προς το ρευστό προτάσεις, και ασκούν πιέσεις προς την κατεύθυνση της «κατάργησής» του.
Εκ πρώτης όψεως βέβαια, οι προβλέψεις περί κατάργησης του ρευστού δεν είναι κάτι καινούριο, καθώς «κυκλοφορούν» εδώ και πάρα πολλά χρόνια, και μέχρι σήμερα δεν έχουν επιβεβαιωθεί, καθώς το ρευστό, «χειροπιαστό» χρήμα αποτελεί μία παλιά και δοκιμασμένη «συνταγή»: οι συναλλαγές είναι γρήγορες, αποδεκτές από τους πάντες, ανώνυμες και εξακολουθούν να είναι εφικτές ακόμα και αν κοπεί το ρεύμα. Ωστόσο, πλέον το ρευστό δέχεται «πυρά» από τρεις κατευθύνσεις: το χώρο των νέων τεχνολογιών, τον σκεπτικισμό σχετικά με τον έλεγχο και τη «διαχείριση» των εθνικών νομισμάτων και τον γενικότερο ενθουσιασμό απέναντι στις «εναλλακτικές», όπως το ψηφιακό νόμισμα, Βitcoin, ο οποίος συνδυάζεται με τη δυσαρέσκεια απέναντι στα «κόστη» του ρευστού (νομισματοκοπεία, φοροδιαφυγή, ληστείες, πλαστογραφία κ.α).
Η εμφάνιση όλο και περισσότερων καινοτομιών όσον αφορά το ψηφιακό χρήμα, όπως οι μέθοδοι πληρωμών με «εργαλεία» σε κινητά», προσφέρουν εύκολες, γρήγορες και πλέον αρκετά ασφαλείς μεθόδους για να κάνει κανείς τις καθημερινές συναλλαγές τους. Επίσης, η κατάσταση της διεθνούς οικονομίας και των διαφόρων εθνικών νομισμάτων στρέφει μεν πολλούς προς «σταθερές» αξίες, όπως ο χρυσός, αλλά είναι αυξημένος και ο αριθμός αυτών που αναζητούν νέες επιλογές (τοπικές ή online μέθοδοι πληρωμών ή ανταλλαγών, online «συναλλάγματα» όπως το Bitcoin).
Η άνοδος των smartphones εμφανίζεται ως ένα φαινόμενο το οποίο είναι ικανό να «νικήσει» το ρευστό, καθώς τα «ψηφιακά πορτοφόλια», που επιτρέπουν σύνδεση των κινητών με τον τραπεζικό λογαριασμό και πληρωμή μέσω ασύρματης τεχνολογίας απλά εξαφανίζουν την ανάγκη να κουβαλά κανείς χρήματα. Επίσης, δεν πρέπει να αγνοείται το ότι, ήδη ένα τεράστιο μέρος της οικονομικής δραστηριότητας βασίζεται ούτως ή άλλως στο «ηλεκτρονικό» χρήμα, υπό τη μορφή των τραπεζικών λογαριασμών και της διαχείρισής τους. Ωστόσο, όπως σχολιάζει ο Ντέιβιντ Γουόλμαν, αρθρογράφος του Wired και συγγραφέας του «The End of Money», «η αλήθεια είναι ότι δεν έχει σημασία τόσο το αν η περαιτέρω περιθωριοποίηση του ρευστού οδηγήσει κάποια στιγμή στην εξαφάνισή του. Αυτό που έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία είναι η δυνατότητα των καινοτομιών του ψηφιακού χρήματος να βοηθήσουν την ευημερία των πολλών».]
«…Η Ευημερία των πολλών» πράγμα που όπως καλά γνωρίζουμε -γιατί η εμπειρία μας το έχει δείξει- δεν ισχύει. Όταν η οικονομία τα κράτη και ο άνθρωπος, σκόπιμα, τεχνηέντως και με σχέδιο πολύ καλά οργανωμένο, βιώνει αντιεξέλιξη, κάθε μέτρο χάριν μιας δήθεν ευκολίας μόνον τους προνομιούχους εξυπηρετεί και σε καμία περίπτωση τους πολλούς. Αντίθετα αυτή η ψηφιακή τεχνολογία πληρωμών και διακίνησης του χρήματος, το μόνο που πετυχαίνει είναι ο έλεγχος και ο στραγγαλισμός των πολλών.
Αυτό επιδιώκουν απλά θέλουν να το πετύχουν με «απαλό τρόπο», μιας κι αυτή είναι απολύτως βασική τεχνική του πολέμου, το να κερδίσεις χωρίς καν πόλεμο.
Πολλές δήθεν «ανταλλακτικές κοινότητες» προωθούν αντί του χρήματος να υπάρχει ανταλλαγή υπηρεσιών και αγαθών με την χρήση του «χρόνου». Ω τι εξυπνάδα!!! Ποια παραγνωρισμένη μεγαλοφυΐα να το σκέφτηκε άραγε;
Την ταινία IN TIME την έχετε δει; …. Είναι εξαιρετικά επίκαιρη-προφητική-προπαγανδιστική κλπ ειδικά αν σκεφτούμε και κάνουμε τους παραλληλισμούς χρησιμοποιώντας την ΔΙΑΚΡΙΣΗ, αυτά που βιώνει η ανθρωπότητα σήμερα, με ‘κίνδυνο’ να χαρακτηριστούμε συνομωσιολογικοπαρανοϊκοι για άλλη μια φορά.
… Και ας τα συνδέσουμε με την παθητικότητα και την αστείρευτη βλακεία του ανθρώπου της πολιτείας, της θρησκείας, και της απίστευτης δουλικότητας και υποταγής.
Η ηλιθιότητα του σημερινού πολίτη, είναι τόση ώστε, να θεωρεί ΠΕΡΙ-ΟΥΣΙΑ τα ντουβάρια, τα χαρτιά, τα τσιμέντα και κάθε τι με καμία απολύτως -Ουσία. Δηλ. να μπερδεύει την ΠΕΡΙ-ΟΥΣΙΑ με την ιδιοκτησία.
… πιασ’ τα αυγό και κούρευτο αλλά πρώτα βρες τι έγινε πρώτα η κότα ή το αυγό
…κι αν έγινε πρώτα η κότα …κούρεψε την κότα.
…κι αν έγινε πρώτα η κότα …κούρεψε την κότα.
