Τι συμβαίνει με τον μαγνητικό άξονα της γης;
Σχετίζονται οι «μαζικές αυτοκτονίες» πουλιών και ψαριών με αιφνίδια διαταραχή του μαγνητικού χάρτη της Γης; Σε αυτό και άλλα ερωτήματα επιχειρεί να απαντήσει ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Τάσου Καφαντάρη στην εφημερίδα "Το Βήμα της Κυριακής".
Τι σκότωσε τα πουλιά;
Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, στις 11.00 τη νύχτα, χιλιάδες μαυροπούλια άρχισαν να... πέφτουν βροχή στις στέγες και στους δρόμους της μικρής αμερικανικής πόλης Βeebe του Αρκάνσας.
Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, στις 11.00 τη νύχτα, χιλιάδες μαυροπούλια άρχισαν να... πέφτουν βροχή στις στέγες και στους δρόμους της μικρής αμερικανικής πόλης Βeebe του Αρκάνσας.
Τις αμέσως επόμενες ημέρες οι ορνιθολόγοι που εξέτασαν τα πτώματα αποφάνθηκαν ότι δεν πέθαναν από δηλητηρίαση ή ασθένεια, αλλά συνεπεία της πτώσης τους.
Δηλαδή, ότι τα πουλιά αυτά- που πετούν σε σμήνη- στράφηκαν όλα μαζί προς... τη Γη! Γιατί άραγε; Τι ήταν αυτό που τα αποπροσανατόλισε τόσο, και μάλιστα νυχτιάτικα, ώστε να ορμήσουν στο ναδίρ; Ο απροσδόκητος αυτός θάνατος των πουλιών δεν ήταν ο μόνος.
Τις επόμενες ημέρες χιλιάδες νεκρά πουλιά βρέθηκαν στις Πολιτείες του Τενεσί, του Κεντάκι, του Ιλινόι, της Αριζόνας, του Τέξας, της Λουιζιάνας, της Καρολίνας... αλλά και της Ν. Αμερικής, της Αγγλίας, της Σουηδίας και της Ουγγαρίας. Ωστόσο οι μαζικοί αυτοί θάνατοι ήταν απλά οι τελευταίοι σε μια αλυσίδα ανεξήγητων θανατικών σε χιλιάδες ψάρια και καβούρια ανά τον πλανήτη, από το 2009: Ινδιάνα, Λουιζιάνα, Αρκάνσας, Μέριλαντ, Φλόριδα, Αϊτή, Βραζιλία, Ουαλλία, Αγγλία, Ιταλία, Βιετνάμ και Νέα Ζηλανδία ήταν τα «πεδία μαχών» των θαλάσσιων οργανισμών με τον άγνωστο εχθρό τους.
Τι να σκεφτεί κανείς, όταν οι ίδιοι οι επιστήμονες σήκωναν τα χέρια ψηλά; Ο μόνος κοινός τόπος των θανατικών που θα αιτιολογούσε τον αποπροσανατολισμό θα μπορούσε να ήταν μια σειρά σημαντικών και αιφνίδιων διαταραχών των γραμμών του «μαγνητικού χάρτη της Γης».
Με πόσα «τρέχει» ο πόλος;
Με πόσα «τρέχει» ο πόλος;
Ο κ. Καφαντάρης, παραξενεμένος από το φαινόμενο, αναζήτησε τι το σχετικό με το μαγνητικό πεδίο της Γης είχε σημειωθεί πρόσφατα. Ετσι, εντόπισε ειδήσεις όπως εκείνη για το ότι «η μετατόπιση των πόλων αναγκάζει αεροδρόμιο στη Φλόριδα να επαναριθμήσει τους διαδρόμους του». Τι είχε συμβεί; Ο Βόρειος Μαγνητικός Πόλος γνωρίζουμε ότι μετατοπίζεται, με ταχύτητα περίπου 25 μίλια ανά έτος. Τώρα όμως, κατά το Νational Geographic, τρέχει με... 40 μίλια τον χρόνο!
Προμήθειες «καταστροφής»
Προμήθειες «καταστροφής»
Τι άλλο «συμπτωματικά» απρόσμενο ανακοινώθηκε εκείνες τις ημέρες; Το βρήκα στις ιστοσελίδες κρατικών προμηθειών της αμερικανικής κυβέρνησης (www. fbo. gov): Υπό τον κωδικό προκήρυξης SΡ0600-11-R-0207, το Τμήμα Προμηθειών Ενέργειας για την Αμυνα ζητεί, ως τις 6 Φεβρουαρίου, να βρει ποιοι μπορούν να του προμηθεύσουν εντός 24ώρου 24.000 γαλόνια βενζίνης και 135.000 γαλόνια πετρελαίου για καθεμία από τις... προαναφερθείσες Πολιτείες της δοκιμής GΡS, προκειμένου να αντιμετωπισθεί ενδεχόμενη κατεπείγουσα ανάγκη!
Το εντυπωσιακό αυτό ζητούμενο έλαβε ακόμη πιο δραματικό χαρακτήρα στις 20 Ι��νουαρίου: Υπό τον κωδικό ΗSFΕΗQ-11-R-Μeals, το Τμήμα Προμηθειών της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Διαχείρισης Επειγουσών Αναγκών (FΕΜΑ) έψαχνε το ποιοι μπορούν να της παραδώσουν- πάλι άμεσα- συσκευασμένες μερίδες φαγητού για πληθυσμό 7 εκατομμυρίων ανθρώπων, επί 10 ημέρες. Την ίδια ημέρα, υπό τον κωδικό ΗSFΕΗQ-11-R-Ηydro, ζητούσε αντίστοιχες προσφορές για άμεση παράδοση 210 εκατομμυρίων φιαλών ύδατος. Ο προϋπολογισμός αυτών των δύο προμηθειών ξεπερνούσε το μισό δισεκατομμύριο δολάρια! Αμφότερες οι ανακοινώσεις έλεγαν ότι προορίζονταν «για δράσεις ανακούφισης από καταστροφικό φαινόμενο εντός της ζώνης του ρήγματος Νew Μadrid».
Το εντυπωσιακό αυτό ζητούμενο έλαβε ακόμη πιο δραματικό χαρακτήρα στις 20 Ι��νουαρίου: Υπό τον κωδικό ΗSFΕΗQ-11-R-Μeals, το Τμήμα Προμηθειών της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Διαχείρισης Επειγουσών Αναγκών (FΕΜΑ) έψαχνε το ποιοι μπορούν να της παραδώσουν- πάλι άμεσα- συσκευασμένες μερίδες φαγητού για πληθυσμό 7 εκατομμυρίων ανθρώπων, επί 10 ημέρες. Την ίδια ημέρα, υπό τον κωδικό ΗSFΕΗQ-11-R-Ηydro, ζητούσε αντίστοιχες προσφορές για άμεση παράδοση 210 εκατομμυρίων φιαλών ύδατος. Ο προϋπολογισμός αυτών των δύο προμηθειών ξεπερνούσε το μισό δισεκατομμύριο δολάρια! Αμφότερες οι ανακοινώσεις έλεγαν ότι προορίζονταν «για δράσεις ανακούφισης από καταστροφικό φαινόμενο εντός της ζώνης του ρήγματος Νew Μadrid».
Το υπερ- ηφαίστειο του Υellowstone
H βρετανική εφημερίδα «Daily Μail» ανήρτησε στις 25 Ιανουαρίου άρθρο με τον μακροσκελέστατο τίτλο:«Πρόκειται το μεγαλύτερο υπερ-ηφαίστειο της Γης να εκραγεί,για πρώτη φορά ύστερα από 600.000 χρόνια,αφανίζοντας τα δύο τρίτα των ΗΠΑ;». Το εν λόγω ηφαίστειο είναι αυτό που βρίσκεται κάτω από το Εθνικό Πάρκο Υellowstone, στο Γουαϊόμινγκ, και δίνει- ως σήμερα- τους υπέροχους θερμοπίδακες που απολαμβάνουν οι πολυπληθείς επισκέπτες της περιοχής. Στο άρθρο όμως επισημαίνεται ότι από το 2004 ο πυθμένας του πάρκου ανέρχεται με ιδιαίτερα ανησυχητική ταχύτητα: Στα τρία μόλις τελευταία χρόνια ανεβαίνει κατά 10 εκατοστά τον χρόνο.
Αν όντως η κίνηση αυτή προαναγγέλλει έκρηξη, τότε... μπορεί να έχουμε ακόμη και το χιλιαπλάσιο της έκρηξης που έδωσε το όρος St. Ηelen τo 1980! Εστω και αν δεν συμβούν όσα δραματοποιούσε η ταινία «2012», το ρήγμα της Νέας Μαδρίτης θα έχει κάθε λόγο να ξυπνήσει. Και αν κοιτάξει κανείς τον χάρτη των ΗΠΑ, θα δει ότι τα δύο αυτά επίκεντρα πιθανής καταστροφής διατρέχουν τις ΗΠΑ από ΒΔ προς ΝΑ. Δικαιολογημένος λοιπόν ο λόγος περί «αφανισμού των δύο τρίτων»...
Στην καλύτερη περίπτωση, μια έκρηξη ηφαιστείου στο Υellowstone θα εκτονωνόταν με οριζόντιες διαφυγές της λάβας και η μόνη πλανητική διαταραχή θα ήταν ένα σύννεφο αιθαλομίχλης- όπως εκείνο του περασμένου Απρίλη, από το ισλανδικό ηφαίστειο- σε πολλαπλάσια έστω κλίμακα. Ωστόσο μια πρόσφατη μελέτη για τη φύση του υπεδάφους στο Υellowstone υποστηρίζει τον εφιάλτη της χειρότερης εκδοχής: Ομάδα γεωφυσικών του Πανεπιστημίου της Γιούτας, υπό τον καθηγητή Robert Β, Smith, παρουσίασε το τρισδιάστατο μοντέλο του «διάπυρου πυλώνα» που βρίσκεται κάτω από το πάρκο. Ο πυλώνας αυτός είναι ένας κορμός λάβας που ξεκινάει από τον μανδύα της Γης και φθάνει ως τη βάση της λιθόσφαιρας. Καθώς η πλάκα της αμερικανικής ηπείρου μετακινήθηκε στους γεωλογικούς αιώνες, ο πυλώνας αυτός δεν είναι πλέον κατακόρυφος: Το άνω τμήμα του έγινε ένα οριζόντιο καυτό ποτάμι κάτω από τις Πολιτείες Αϊνταχο και Γουαϊόμινγκ, που φθάνει ως το Ορεγκον, πάνω από την Καλιφόρνια. Αν «το καπάκι της χύτρας τιναχτεί», κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τον χάρτη της επόμενης Αμερικής!
Στην καλύτερη περίπτωση, μια έκρηξη ηφαιστείου στο Υellowstone θα εκτονωνόταν με οριζόντιες διαφυγές της λάβας και η μόνη πλανητική διαταραχή θα ήταν ένα σύννεφο αιθαλομίχλης- όπως εκείνο του περασμένου Απρίλη, από το ισλανδικό ηφαίστειο- σε πολλαπλάσια έστω κλίμακα. Ωστόσο μια πρόσφατη μελέτη για τη φύση του υπεδάφους στο Υellowstone υποστηρίζει τον εφιάλτη της χειρότερης εκδοχής: Ομάδα γεωφυσικών του Πανεπιστημίου της Γιούτας, υπό τον καθηγητή Robert Β, Smith, παρουσίασε το τρισδιάστατο μοντέλο του «διάπυρου πυλώνα» που βρίσκεται κάτω από το πάρκο. Ο πυλώνας αυτός είναι ένας κορμός λάβας που ξεκινάει από τον μανδύα της Γης και φθάνει ως τη βάση της λιθόσφαιρας. Καθώς η πλάκα της αμερικανικής ηπείρου μετακινήθηκε στους γεωλογικούς αιώνες, ο πυλώνας αυτός δεν είναι πλέον κατακόρυφος: Το άνω τμήμα του έγινε ένα οριζόντιο καυτό ποτάμι κάτω από τις Πολιτείες Αϊνταχο και Γουαϊόμινγκ, που φθάνει ως το Ορεγκον, πάνω από την Καλιφόρνια. Αν «το καπάκι της χύτρας τιναχτεί», κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τον χάρτη της επόμενης Αμερικής!