ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟΚΡΥΦΑ: 25 Φεβ 2011

Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011

VIDEO: Εκπληκτικές εικόνες από το στόμα του ηφαιστείου!

Αυτός που γλιστράει μέσα στο στόμα του ηφαιστείου που βράζει, είναι ο φωτογράφος Geoff Mackley , ένα είδος ...σόουμαν γνωστος ως Dangermen που κάνει ντοκιμαντέρ. Για την λήψη φωτογραφιών και βιντεο σε HD που πρόκειται να δούμε στη συνέχεια, ο ίδιος και η ομάδα του κατεβηκαν 400 μέτρα στο εσωτερικό του ηφαιστείου Maroum στο Ambryn Island, στην άκρη της λίμνης της λάβας. Το βίντεο διαφημίζεται ως η πιο καταπληκτική ταινία που έγινε ποτέ από ένα ηφαίστειο. Ίσως είναι λίγο υπερβολικο, αλλά το βίντεο είναι εκπληκτικό:

Διαβάστε περισσότερα: 24ωρο: VIDEO: Εκπληκτικές εικόνες από το στόμα του ηφαιστείου! http://24wro.blogspot.com/2011/02/video_9479.html#ixzz1F0a9LYql

ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΗΣ BILDERBERG ΚΑΙ ΤΟΥ GATES ΓΙΑ ΒΙΑΙΗ ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ (VIDEO)

Ο Bill Gates, ιδρυτής της Microsoft και ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο, καταβάλλει προσπάθειες, εδώ και χρόνια, προκειμένου να δημιουργήσει για τον εαυτό του, την εικόνα ενός καλοήθους φιλάνθρωπου που διαθέτει τα δισεκατομμύριατου ιδρύματος (γέμισε ο κόσμος με ιδρύματα και ΜΚΟ) ‘Bill & Melinda Gates’, για την αντιμετώπιση ασθενειών, την επίλυση της έλλειψης τροφίμων στην Αφρική και τη μείωση της φτώχειας.

O Iδρυτής της Microsoft δήλωσε σε πρόσφατο συνέδριο της TED, (Φεβρουάριος 2010) μια οργάνωση η οποία επιχορηγείται από έναν από τους μεγαλύτερους ρυπαίνοντες με τοξικά απόβλητα τον πλανήτη, ότι τα εμβόλια θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν για τη μείωση του παγκόσμιου πληθυσμού -αλλιώς γνωστή ως ευγονική - για την επίλυση της υπερθέρμανσης του πλανήτη και τη μείωση των εκπομπών CO2.

Στην ομιλία του με τίτλο «Καινοτομία στο μηδέν» αναφέροντας ότι ο παγκόσμιος πληθυσμός θα αυξηθεί σε 9 δισεκατομμύρια, ο Gates είπε, "Αν κάνουμε μια πραγματικά σπουδαία δουλειά με τα νέα εμβόλια, την υγειονομική περίθαλψη και τις υπηρεσίες υγείας που σχετίζονται με την αναπαραγωγή (έκτρωση), θα μπορούσαμε να μειώσουμε τον πληθυσμό κατά ίσως 10 ή 15 τοις εκατό."

Λέει επί λέξει: "The world today has 6.8 billion people. That's heading up to about nine billion. Now if we do a really great job on new vaccines, health care, reproductive health services, we could lower that by perhaps 10 or 15 percent!" [μιλάει για περίπου 1 δισεκατομμύριο ανθρώπους ]

Πως η βελτίωση της υγειονομικής περίθαλψης και τα εμβόλια που υποτίθεται σώζουν ζωές, θα οδηγήσουν σε.. μείωση του παγκόσμιου πληθυσμού είναι σχήμα οξύμωρο, εκτός αν ο Gates αναφέρεται σε εμβόλια που στειρώνουν τους ανθρώπους, το οποίο είναι ακριβώς η ίδια μέθοδος που προτείνεται στο βιβλίο του σύμβουλου του Λευκού ΟίκουJohn P. Holdren, Ecoscience (1977) , το οποίο απαιτεί ένα δικτατορικό "πλανητικό σύστημα" για την εφαρμογή δρακόντειων μέτρων μείωσης του πληθυσμού μέσω των κάθε λογής τεχνικών, συμπεριλαμβανομένης της στείρωσης.

Δεν αποτελεί κάτι νέο ο ζήλος με τον οποίο μέλη της λέσχης έχουν υποστηρίξει τις δρακόντειες πολιτικές του ελέγχου πληθυσμών στις δημόσιες ομιλίες και τις γραφές τους. Πράγματι, η οικογένεια Rockefeller χρηματοδότησε την έρευνα ευγονικής στη Γερμανίαμέσω των ιδρυμάτων kaiser-Wilhelm στο Βερολίνο και το Μόναχο. Το ίδρυμα Rockefeller εγκωμίασε τον Χίτλερ για το πρόγραμμα στειρώσεων στη ναζιστική Γερμανία. Ο Δαβίδ Rockefeller συμμετείχε στην πρώτη συνεδρίαση Bilderberg το 1954 και είναι τώρα ο προϊστάμενος της «οργανωτικής επιτροπής» Bilderberg.

Ένα κοινό πρόγραμμα εμβολιασμού οργάνωση-Rockefeller παγκόσμιας υγείας ενάντια στον τέτανο στη Νικαράγουα, το GatesCO2-d250px Μεξικό και τις Φιλιππίνες ήταν στις αρχές του 1990 στην πραγματικότητα μια συγκεκαλυμμένη δοκιμή στη χρησιμοποίηση των εμβολίων για να αποβάλει ιατρικά τα μωρά των γυναικών.

Μετά την παρουσίαση μιας εξίσωσης από τον Γκέητς, στο εν λόγω συνέδριο, που περιλαμβάνει τον αριθμό των ανθρώπων στον πλανήτη και τις εκπομπές CO2, ο Gates είπε,"Πιθανόν ένας από αυτούς τους αριθμούς πρόκειται να φτάσει πολύ κοντά στο μηδέν."Τί εννοούσε ;

Παρακολουθείστε το βίντεο που αναφέρεται στην Λέσχη Bilderberg και στα σχέδια για μείωση του ανθρώπινου πληθυσμού της γης:

ΠΗΓΗ((http://www.apocalypsejohn.com/2011/02/bilderberg-gates-video.html))

Πόσο μεγάλο θα είναι το πετρελαϊκό σοκ του 2011;

Οι πέντε τελευταίες μεγάλες παγκόσμιες υφέσεις έλαβαν χώρα μετά από μια μεγάλη αύξηση των διεθνών τιμών πετρελαίου. Σε ορισμένες περιπτώσεις, συγκεκριμένα στη δεκαετία του 1970 και του 1990, η άνοδος των τιμών του πετρελαίου οφείλονταν σε περιορισμούς της προσφοράς, είτε από τον ίδιο τον ΟΠΕΚ, είτε εξαιτίας ενός πολέμου στη Μέση Ανατολή. Σε άλλες περιπτώσεις, για παράδειγμα το 2008, οφείλονταν σε μεγάλη αύξηση της...
ζήτησης.

Αλλά σε όλες αυτές τις περιπτώσεις η παγκόσμια οικονομία δεν άντεξε τις υφεσιακές επιπτώσεις των υψηλών τιμών ενέργειας. Και από τη στιγμή που οι διεθνείς τιμές του πετρελαίου ξεπέρασαν ήδη τα 100 δολάρια το βαρέλι – βρέθηκαν δηλαδή 33% πιο ψηλά από ό,τι το περασμένο καλοκαίρι – είναι λογικό να φοβόμαστε ότι το νέο πετρελαϊκό σοκ μπορεί να πλήξει την παγκόσμια οικονομική ανάκαμψη. Οι τιμές του πετρελαίου πρέπει, ωστόσο, να ανέβουν κι άλλο και η άνοδος να κρατήσει πολύ περισσότερο χρόνο για να είναι δικαιολογημένοι αυτοί οι φόβοι.

Από τη στιγμή που οι μισές πετρελαιοπαραγωγικές μονάδες της Λιβύης ανέστειλαν τη λειτουργία τους, ο κίνδυνος ενός πετρελαϊκού σοκ έπαψε να είναι θεωρητικός. Σύμφωνα με πρόσφατες εκθέσεις, το ήμισυ της λιβυκής παραγωγής που ανέρχεται σε 1.6 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα έχει βγει εκτός κι αυτό προκάλεσε μια αύξηση στις τιμές του πετρελαίου κατά 14 δολάρια το βαρέλι από την περασμένη βδομάδα.

Η συνολική παραγωγή της Λιβύης αντιπροσωπεύει το 2% της παγκόσμιας παραγωγής και είναι σχετικά απίθανο να χαθεί σε μόνιμη βάση. Σύμφωνα με τον επικεφαλής των πετρελαϊκών κατανομών της Διεθνούς Επιτροπή Ενέργειας, τα πετρελαϊκά αποθέματα της Επιτροπής ανέρχονται σήμερα σε 1.6 δις βαρέλια και μπορούν κάλλιστα να χρησιμοποιηθούν για να υποστηρίξουν την παραγωγή άλλων 4 εκατ. βαρελιών την ημέρα για έναν ολόκληρο χρόνο αν χρειαστεί. Επιπλέον τούτου, το εν δυνάμει επιπλέον παραγωγικό δυναμικό των χωρών του ΟΠΕΚ εκτιμάται μεταξύ 4 και 6 εκατ. βαρελιών την ημέρα.

Είναι βέβαια αλήθεια, όπως πολλοί αναλυτές επισημαίνουν, ότι είναι δύσκολη η αύξηση της παραγωγής με ταχείς ρυθμούς, ενώ άλλοι παρατηρούν ότι ακόμα κι αυτή η αύξηση δεν μπορεί να υποκαταστήσει ορισμένους τύπους αργού πετρελαίου της λιβυκής παραγωγής. Από την άλλη μεριά όμως είναι γεγονός ότι τα πετρελαϊκά αποθέματα είναι σήμερα σε καλύτερη κατάσταση από το 2008, όταν οι τιμές είχαν εξακοντιστεί στα 145 δολάρια το βαρέλι. Και η επιπλέον παραγωγική ικανότητα του ΟΠΕΚ είναι σήμερα δύο φορές μεγαλύτερη από τότε. Από τη στιγμή που η Σαουδική Αραβία άρχισε να ενισχύει την παραγωγή της τους τελευταίους μήνες και από τη στιγμή που επιδιώκει την αύξηση των πετρελαϊκών εσόδων της προκειμένου να χρηματοδοτήσει την αύξηση των δημοσίων δαπανών που ανακοίνωσε προχτές, φαίνεται ότι υπάρχει επαρκής διαθέσιμη ποσότητα για να αντισταθμίσει τις όποιες ελλείψεις έχουν δημιουργηθεί.

Το θέμα όμως είναι ότι η πολιτική ‘μόλυνση’ της Μέσης Ανατολής αναπτύσσει τη δική της δυναμική, με αποτέλεσμα η αρχική υπόθεση ότι οι αραβικές εξεγέρσεις θα σταματούσαν στις πολυάνθρωπες φτωχές και χωρίς πετρέλαιο οικονομίες όπως η Αίγυπτος και δεν θα άγγιζαν τις πλούσιες πετρελαιοπαραγωγικές χώρες του Κόλπου να μοιάζει πια σαθρή. Πόσο ψηλά πρέπει επομένως να φτάσουν οι διεθνείς τιμές του πετρελαίου ώστε να απειληθεί σοβαρά η παγκόσμια οικονομία;

Με τις σημερινές τιμές του πετρελαίου (ας πούμε 100 δολάρια το βαρέλι) η παγκόσμια κατανάλωση αργού αντιπροσωπεύει το 5% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Κατά συνέπεια μια περαιτέρω αύξηση του κόστους του πετρελαίου κατά 20 δολάρια το βαρέλι θα αυξήσει την παγκόσμια δαπάνη για πετρέλαιο κατά 1%. Το 1% αποτελεί μια εύλογη εκτίμηση του αρχικού αντίκτυπου που θα έχει η συγκεκριμένη άνοδος των τιμών πετρελαίου στις παγκόσμιες δαπάνες πλην ενεργειακού τομέα. Αν και τα έσοδα που ενεργειακού τομέα θα αυξηθούν ταυτόχρονα κατά το ίδιο ποσό και ποσοστό, είναι απίθανο να αυξηθεί άμεσα η δαπάνη των πετρελαιοπαραγωγών εταιριών και κρατών, επομένως η παγκόσμια ζήτηση θα πέσει περίπου κατά 1%.

Το τι θα γίνει μετά εξαρτάται από διάφορους παράγοντες. Οι πολλαπλασιαστικές επιπτώσεις από την αρχική πτώση των δαπανών θα επιδεινώσει το αντίκτυπο, όπως άλλωστε θα έκανε κάθε σύσφιξη της νομισματικής πολιτικής που θα εφαρμόζονταν με σκοπό τον έλεγχο των πληθωριστικών επιπτώσεων των υψηλότερων τιμών πετρελαίου. Επομένως το συνολικό αντίκτυπο θα ξεπεράσει το 1% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Η δε ζημιά θα είναι διαφορετική, ανάλογη με τις οικονομίες. Για παράδειγμα η υψηλότερη ενεργειακή ένταση των αναδυόμενων οικονομιών συνεπάγεται ότι η αύξηση των τιμών του πετρελαίου κατά 20% θα τους στοιχίσει 1.1% του ΑΕΠ, ενώ στον αναπτυγμένο κόσμο να στοιχίσει 0.8% του ΑΕΠ. Μεταξύ των ανεπτυγμένων οικονομιών, οι ΗΠΑ θα χάσουν τα περισσότερα (0.95% του ΑΕΠ), ενώ οι ευρωπαϊκές χώρες και η Γερμανία θα επωφεληθούν από την χαμηλότερης ενεργειακής έντασης οικονομία τους και θα χάσουν λιγότερα (0.52% του ΑΕΠ).

Είναι σημαντικό ωστόσο να έχουμε κατά νου ότι καμιά από αυτές τις επιπτώσεις δεν θα αποδειχθεί ιδιαίτερα επιβλαβής για την παγκόσμια οικονομία, εκτός κι αν η άνοδος των τιμών του πετρελαίου κρατήσει πολύ. Διαφορετικά οι καταναλωτές θα στραφούν στις αποταμιεύσεις τους προκειμένου να χρηματοδοτήσουν ό,τι θα αντιληφθούν ως προσωρινή αύξηση των τιμών της ενέργειας. Επομένως η σοβαρότητα κάθε πετρελαϊκού σοκ εξαρτάται όχι μόνο από το μέγεθος της βραχυπρόθεσμης αύξησης των τιμών του πετρελαίου αλλά και από τη διάρκεια αυτής της αύξησης

Αν χαράξουμε τρία σενάρια:

• Ένα αισιόδοξο σενάριο όπου οι τιμές του πετρελαίου επιστρέφουν σύντομα στα 80 δολάρια το βαρέλι όπου ήταν το περασμένο καλοκαίρι, πριν αρχίσει η πολιτική αναταραχή στη Μέση Ανατολή. Στην περίπτωση αυτή το πετρελαϊκό σοκ του 2011 θα αποδειχθεί πάρα πολύ μικρό.

• Ένα μεσαίο σενάριο όπου το πετρέλαιο παραμένει στα 100 δολάρια το βαρέλι. Στην περίπτωση αυτή το πετρελαϊκό σοκ θα πάρει τις διαστάσεις που είχε στην περίοδο 2005 – 2006, όπου η παγκόσμια οικονομία αναπτυσσόταν με ρυθμούς της τάξης του 5%.

• Ένα απαισιόδοξο σενάριο όπου οι τιμές του πετρελαίου ανεβαίνουν στα 120 δολάρια το βαρέλι και παραμένουν εκεί για ένα χρόνο. Στην περίπτωση αυτή ο παγκόσμιος ρυθμός ανάπτυξης θα μειωθεί κατά 2% και η παγκόσμια οικονομία θα πληγεί αποφασιστικά.

Πόσο πιθανό είναι να αυξηθούν οι τιμές του πετρελαίου στα 120 δολάρια το βαρέλι και να παραμείνουν εκεί για ένα ολόκληρο χρόνο; Ελάχιστα πιθανό, εκτός κι αν εκραγεί η Σαουδική Αραβία. Στην περίπτωση αυτή κάθε στοίχημα είναι χαμένο.

ΠΗΓΗ((http://antidimos.blogspot.com/2011/02/2011_25.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed:+aboleftos+(%CE%91%CE%B2%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%BF%CF%82)))

ΑΓΝΟΟΥΝ ΤΑ ΝΗΣΙΑ - ΤΟΥΣ ΕΝΟΧΛΕΙ Η ΕΥΒΟΙΑ ΚΑΙ Η ΘΑΣΟΣ - ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΠΥΚΝΟΚΑΤΟΙΚΗΜΕΝΑ

Αντί να βάζουμε τύπους όπως ο Βερέμης να προσπαθούν να ξαναγράψουν την ιστορία του ’21, κατά πως βολεύει τον γείτονα, ας φανούμε επιτέλους κάποτε σοβαρό κράτος.

Αντί να προσπαθεί ο Χαρδαβέλας να κάνει εξωτερική πολιτική μέσω του ΑLTER και να δίνει επιχειρήματα στον κορδακίζοντα Καρακαταφέρνη, που τα πάντα έχει προβλέψει, ας πάψει επιτέλους αυτή η κυβέρνηση να έχει σκιώδη υπουργό Εξωτερικών (Ρόντος), υπήκοο πρωθυπουργό (ΓΑΠ), υποτελή υπουργό Οικονομικών, ώστε η Χώρα να θυμίζει το Καφενείον η Ελλάς.

του ΚΩΣΤΑ ΜΠΕΤΙΝΑΚΗ

Επειδή απέναντι έχουμε να κάνουμε με σοβαρό κράτος. Χωρίς να περιμένει να κάνουμε κάποια κίνηση, έβαλε «κορυφαία δεξαμενή σκέψης της Αγκυρας» και μας πρόλαβε με επιχειρήματα με πάμπολλα νομικά χάσματα:

Μελέτη 45 σελίδων, δημοσίευσε στο περιοδικό «Turkish Weekly», (22/02/11) έκδοση της δεξαμενής σκέψης International Strategic Research Organization (USAK). Water and Sea Law Studies Desk & Fellow of the USAK Centre for International Law Studies με τίτλο «Καθορισμός της Θάλασσας του Αιγαίου». Επικεφαλής της μελέτης και του U.S.A.K. αναφέρεται ο dr. Yucel ACER.

http://www.turkishweekly.net/article/215/maritime-delimitation-in-the-aegean-sea-part-i.html

Όπως υποστηρίζει η τουρκική μελέτη, «βάσει αυτής θα μπορούν να καθοριστούν τα όρια στο Αιγαίο, λαμβανόμενου υπόψη του διεθνούς δικαίου»...

Σύμφωνα με τους Τούρκους λοιπόν, στο Αιγαίο, το «μόνο πρόβλημα είναι ο καθορισμός της υφαλοκρηπίδας. Ο καθορισμός των χωρικών υδάτων ανάμεσα στην Τουρκία και την Ελλάδα είναι θεωρητικό ζήτημα και δεν προκαλεί προφανή σύγκρουση. Παρομοίως, δεν υφίσταται διαμάχη για τον ορισμό Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνησ, καθώς ουδεμία από τις δύο χώρες την έχει διακηρύξει στο Αιγαίο. Επειδή, είναι φανερό πως όταν τα δύο κράτη καθορίσουν ΑΟΖ, θα δημιουργηθεί διαμάχη παρόμοια με εκείνη της υφαλοκρηπίδας».

«Η υφαλοκρηπίδα και η ΑΟΖ είναι στενά συνδεδεμένες η μία με την άλλη από νομική έννοια. Και με βάση αυτές τις νομικές ομοιότητες, είναι πιθανό να χρησιμοποιηθεί ενιαία γραμμή καθορισμού στις περισσότερες περιπτώσεις. Διότι, αν η περιοχή ανάμεσα στις δύο χώρες είναι μικρότερη από 400 μίλια, η περιουσία του θαλάσσιου βυθού δεν μπορεί να δικαιολογήσει υφαλοκρηπίδα πέραν των 200 μιλίων. Επίσης μια χώρα δεν μπορεί να έχει ΑΟΖ χωρίς ταυτόχρονα να ανταποκρίνεται με την υφαλοκρηπίδα υπό της».

Με αυτά τα τραβηγμένα από τα μαλλιά επιχειρήματα τα οποία προσπαθούν να συνδέσουν, οι Τούρκοι υποστηρίζουν πως «δεν μπορεί να περιγραφεί ευρύτερη ή μικρότερη θαλάσσια γραμμή ιδιαίτερα σε ορισμένες περιοχές».

Η τουρκική άποψη επιμένει στο επιχείρημα της «προέκτασης της επίγειας υφαλοκρηπίδας», αμφισβητώντας την υφαλοκρηπίδα των ελληνικών νησιών του ανατολικού Αιγαίου.

Επειδή όπως υποστηρίζουν οι Τούρκοι «υπάρχει θέμα συνολικής διευθέτησης στο Αιγαίο και όχι διακανονισμός ανάμεσα σε δεδομένα ελληνικά νησιά και την Τουρκία».

Στο θέμα αυτό επικαλείται η τουρκική μελέτη απόφαση του δικαστηρίου της Χάγης για τα νησιά της Μάγχης,σύμφωνα με την οποία, ο καθορισμός της υφαλοκρηπίδας, δεν αφορούσε τα βρετανικά νησιά και τη Γαλλία, αλλά ανάμεσα στη στο Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γαλλική Δημοκρατία.

Επικαλείται επίσης και την υπόθεση μεταξύ Λιβύης και Τυνησίας όπου το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης αποφάνθηκε ότι η υφαλοκρηπίδα αρχίζει να καθορίζεται από τα εξωτερικά όρια των χωρικών υδάτων.

Με το επιχείρημα ότι «τα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα», αν και η μελέτη παραδέχεται ότι η Εύβοια είναι το δεύτερο μεγαλύτερο νησί της Ελλάδας, θεωρεί ότι «το Κεντρικό Αιγαίο αντιπροσωπεύει μια εύκολη γεωγραφική περιοχή για καθορισμό της «μέσης γραμμής» μια και οι ακτές Ελλάδας και Τουρκίας είναι απέναντι».

Αν οι Τούρκοι θεωρούν ότι η Εύβοια δεν έχει «δικαιώματα» και πρέπει να «τεθεί εκτός», τώρα τι να μιλάμε για το Καστελόριζο που τους χαλάει τη σούπα. Και τα περίπου 3.000 νησιά στο Αιγαίο…

Για όσους υποβάθμισαν τις «αβλαβείς βόλτες» των τουρκικών πολεμικών στο Αιγαίο, και τι δουλειά είχαν κάποια πολεμικά σκάφη τους έξω από τα Κύθηρα, ακόμα και έξω από το Λαύριο, την απάντηση την δίνει η μελέτη στην οποία αναφέρεται επίσης και οι δύο αυτές τοποθεσίες. «Ανάμεσα στις ακτογραμμές που θα πρέπει να εξεταστούν είναι και η Χερσόνησος του Λαυρίου που είναι ακριβώς απέναντι στις τουρκικές ακτές και από εκεί θα πρέπει να υπολογιστεί ο καθορισμός της μέσης γραμμής».

Πάντως παραδέχεται η μελέτη ότι από τα ελληνικά νησιά η Θάσσος και η Εύβοια αποτελούν το μεγαλύτερο πρόβλημα, επειδή είναι «ευδιάκριτα, μεγάλα και πυκνοκατοικημένα από όλα τα άλλα».

Έχουν κι εδώ «επιχείρημα»: «Υπάρχει ένας ακόμα λόγος να αγνοήσουμε τη νήσο Θάσσο. Το τουρκικό νησί Μποζγκααντά (Ίμβρος) βρίσκεται στην αντίθετη πλευρά της Θάσσου. Έτσι αν τα αγνοήσουμε και τα δύο, η μέση γραμμή μπορεί να καθοριστεί εύκολα».

Με την έκθεση αυτή, καταλαβαίνουμε τώρα πάρα πολύ καλά γιατί είχε αμφισβητήσει την ελληνικότητα της Γαύδου Τούρκος ναύαρχος και την είχε περιλάβει στις «γκρίζες ζώνες». Επειδή έχουμε να κάνουμε με σοβαρό κράτος, με μακροχρόνια σχέδια, απέναντι στο καφενείο μας, που θεωρούσαμε ότι αρκεί πως είμαστε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αλλά σάμπως δεν έχουμε δει τι είδους σύμμαχοι είναι οι Εταίροι μας; Χειρότεροι από του ΝΑΤΟ. Που μας υποχρεώνει σε καθημερινές αεροπορικέ ασκήσεις, μη αναγνωρίζοντας το FIR Αθηνών, και την υποχρέωση να ενημερώνουν για τις υπερπτήσεις τους στο Αιγαίο των τουρκικών μαχητικών.

Υπάρχει όμως και "δεύτερο μέρος" της μελέτης, (το ανακάλυψα αργότερα, επειδή είναι δημοσιευμένο χωριστά), που «δικαιολογεί» τις τουρκικές «ανησυχίες» για το Αιγαίο…

«Με δεδομένη αυτή την κατάσταση, η Τουρκία δεν πρόκειται να έχει κάποια σημαντική υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ σ’ ολόκλητο το Αιγαίο. Και υπάρχουν δύο λόγοι γι αυτό.

Πρώτο, αυτά τα ελληνικά νησιά βρίσκονται πολύ κοντά στη «μέση γραμμή» ανάμεσα στις δύο ηπειρωτικές περιοχές των δύο χωρών και έτσι μειώνουν κατά πολύ τόσο την τουρκική υφαλοκρηπίδα, όσο και την ΑΟΖ που θα είχαν οι δύο χώρες χωρίς να υπολογιστούν τα νησιά.

Δεύτερο, όλα αυτά τα νησιά έχουν δικά τους χωρικά ύδατα, που ήδη περιορίζει την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ της Τουρκίας.

Έτσι λοιπόν, για να φτάσουμε σε ισόποσο αποτέλεσμα, δεν υπάρχει άλλη λύση παρά να αγνοήσουμε όλα αυτά τα ελληνικά νησιά» …!!!

Μπράβο παιδιά. Κι η δικαιοσύνη όλου του κόσμου μαζί σας είναι...

ΠΗΓΗ((http://o-peiraiotis.blogspot.com/2011/02/blog-post_3469.html))