ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟΚΡΥΦΑ: Τι υπάρχει μέσα στη σελήνη; Τι μας κρύβει η nasa;

ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟΚΡΥΦΑ: Τι υπάρχει μέσα στη σελήνη; Τι μας κρύβει η nasa;

Μαθετε περισσοτερα

Τι υπάρχει μέσα στη σελήνη; Τι μας κρύβει η nasa;

Ποιοι κρύβονται μέσα στη Σελήνη; 

Υπάρχουν ενδείξεις πως από άποψη σεισμικής και ηφαιστειογενή η Σελήνη αντιπροσωπεύει πραγματικά ένα νεκρό κόσμο. Όταν το διαστημόπλοιο Απόλλων 14 έριξε τον τρίτο όροφο του με ορμή στη Σεληνιακή επιφάνεια, η Σελήνη αντέδρασε σαν μια μεγάλη καμπάνα.

Καταγράφτηκαν παλμικές δονήσεις διάρκειας τριών περίπου ωρών που έφτασαν σε βάθος 28-32 χιλιόμετρων. Όταν κατά την αναχώρηση του ίδιου διαστημόπλοιου από το Σεληνιακό έδαφος απερρίφθη η σεληνάκατος, προκλήθηκαν νέες δονήσεις που κράτησαν ενενήντα περίπου λεπτά. 

Από άποψη βιολογική τίποτε δεν αποκλείει την ύπαρξη ζωντανών όντων στο εσωτερικό της Σεληνιακής σφαίρας. Η Σελήνη είναι ένας τόπος χωρίς ατμόσφαιρα, χωρίς άνεμους και διαβρωτικές δυνάμεις. Ωστόσο ικανότατοι παρατηρητές διαπίστωσαν σημαντικές αλλαγές πάνω στην επιφάνεια της. Παρατηρήθηκαν παράξενα αντικείμενα, (άνω των 700), παράξενες συσκευές σε σχήμα πυραμίδας η κώνου αλλά και ένας μυστηριώδης τετραγωνισμένος μονόλιθος. Ο Άρθουρ Κλαρκ τον παρουσίασε στην ταινία του ''Οδύσσεια του διαστήματος'', στις πρώτες σκηνές. Παρατηρήθηκαν Φώτα και φωτεινά στίγματα. Εκτός από εμφανίσεις όμως υπάρχουν και εξαφανίσεις. Ο αστρονόμος Μάνταλερ παρατήρησε τέσσερα μεγάλα τείχη που δημιουργούσαν ένα αινιγματικό τετράγωνο. Μέσα σ' αυτό υπήρχε ένας αινιγματικός σταυρός. Όλα αυτά εξαφανίστηκαν. 

Ραδιοεκπομπές από το εσωτερικό της Σελήνης. 

Στα τέλη της δεκαετίας του 30 ο Γκρότε Ρέμπερ, της εταιρείας Μπέλ συνέλαβε ραδιοφωνικά μηνύματα από τη Σελήνη. Δυστυχώς το επεισόδιο αυτό χαρακτηρίστηκε απόρρητο και απαγορεύτηκε η δημοσίευση του. Προλάβαμε όμως να μάθουμε πως οι Ραδιοεκπομπές προέρχονταν από το εσωτερικό και όχι από την επιφάνεια της Σελήνης. Αρκετοί ερασιτέχνες αστρονόμοι συνέλαβαν σήματα από τη Σελήνη στα 1927, 1928 και 1934 με δική τους κατασκευής ραδιοτηλεσκόπια. Στα 1935 συνέλαβαν παρόμοια μηνύματα οι Μαρόνι και Τσέλσα. Στα 1956 οι επιστήμονες του πανεπιστημίου του Οχάιο δήλωσαν ότι συνέλαβαν ένα είδος κωδικοποιημένου μηνύματος από την Σελήνη. 

Οι αστροναύτες, όταν ταξίδευαν προς τη Σελήνη, άκουσαν από το σύστημα εσωτερικής επικοινωνίας, μια παράξενη μουσική. Ο Γάλλος συγγραφέας Ρομπέρ Σαρού ισχυρίστηκε πως ο αστροναύτης Αλ Γουώρντεν τη στιγμή που περπατούσε στη Σελήνη, άκουσε μια σειρά από ανεξήγητες λέξεις. Σύμφωνα με τη μαρτυρία του Σαρού το αινιγματικό μήνυμα έλεγε: "ΜΑΡΑ (η ΛΑΜΑ) ΡΑΜΠΙ ΑΛΑΡΝΤΙ ΝΤΙΝΤΙ ΕΝΤΑΒΟΥΕΡ ΕΣΑ ΚΟΥΝΣ ΑΛΙΜ".Το μήνυμα μέχρι στιγμής παραμένει αμετάφραστο, οι αρχαίες όμως παραδόσεις μιλούν για έναν κόσμο κρυμμένο στο εσωτερικό της Σελήνης. Εάν κάποια μέρα πέσουν στα χέρια μας αρχαία Ελληνικά κείμενα θα ανακαλύψουμε όχι μόνο τη γλώσσα των μηνυμάτων, αλλά θα επιβεβαιωθεί ταυτότητα των εχθρικών αυτών κατοίκων της Σελήνης που εκπέμπουν μηνύματα μαζικής υστερίας σε πάνω από εκατό συχνότητες για αντίστοιχες γλώσσες του πλανήτη Γη. 

Η επίδραση της Σελήνης στα αισθήματα του ανθρώπου. 

Από τα αρχαία χρόνια η Σελήνη υπήρξε πηγή ποιητικής έμπνευσης και αντικείμενο θείας λατρείας. Στην Αίγυπτο και τη Σύρια λατρεύονταν ως Αστάρτη (από την Ελληνική λέξη Αστήρ) που ήταν μια ωραία Θεά. Οι εβραίοι την ονόμαζαν Ασταρώθ η βασίλισσα των ουρανών και από την συνήθεια τους να μισούν ότι δεν θεωρούν δικό τους την βεβήλωσαν. Οι Έλληνες την λάτρευαν σαν Θεά του νυκτερινού φωτός. 

Οι Ρωμαίοι την λάτρευαν ως Selene η Diana. Οι 'Αραβες, οι Ινδοί, οι Ίνκας, οι Αζτέκοι, οι Σκανδιναβοί και κάποιες φυλές των νησιών του Ειρηνικού, στο πρόσωπο της Σελήνης έβλεπαν έναν Θεό, επειδή γνώριζαν την μεγάλη δύναμη που έχει το ουράνιο αυτό σώμα, που δεν είναι πλανήτης αλλά διαστημικό σκάφος. Από το εσωτερικό της Σελήνης καταγράφτηκαν εκπομπές διανοητικού έλεγχου σε πάνω από 100 συχνότητες που εκπέμπουν συνθήματα μαζικής υστερίας σε ανάλογες γλώσσες του πλανήτη. Τα συνθήματα αυτά περιλαμβάνουν εντολές για θρησκευτική, πολιτική, κοινωνική, οικονομική και πολιτισμική συμπεριφορά προς τα έθνη του πλανήτη. Επίσης συμπεριλαμβάνονται εντολές στρατηγικής και γεωπολιτικής φύσεως. Μια από τις πιο πετυχημένες και συντονισμένες εκπομπές έλεγχου του νου που χρησιμοποίησε και το στοιχείο της μαζικής υστερίας ήταν το γνωστό συγκρότημα " The Beatles ". 

Τηλεπαθητικά μηνύματα. 

Οι συχνότητες που παράγονται από το εσωτερικό της Σελήνης, προέρχονται από συνομιλίες όντων. Ο θώρακας όμως των τριάντα δυο χιλιομέτρων μετάλλου, κράματος τιτανίου, χρωμίου, σιδήρου, νικελίου, υτρίου, ζιρκονίου, μολυβδενίου, ρουθηνίου, παλλαδίου, αν και θεωρητικά είναι καλός αγωγός ηχητικών κυμάτων, παρουσιάζει μεγάλη απορρόφηση με αποτέλεσμα η Σελήνη να βγάζει στο εξωτερικό της μόνο κραδασμούς-συχνότητες από τη λειτουργία των βαρέων μηχανικών εγκαταστάσεων του εσωτερικού της. 

Οι επικοινωνίες μεταξύ της Σελήνης και των σκαφών της αλλά και των σκαφών μεταξύ τους, δίνουν σαν γλώσσα επικοινωνίας την γενέτειρα της Εβραϊκής γλώσσας, την Μογγολική. Με πολύπλοκο συντακτικό και αυξημένο λεξιλόγιο. Είναι αδύνατον να μεταφραστεί ο όγκος αυτός του άγνωστου λεξιλογίου. Υποθέτουμε ότι είναι τεχνικοί όροι και γενικευμένες έννοιες που λείπουν από το σημερινό Μογγολικό λεξιλόγιο, διότι η γνώση και η νοημοσύνη των γήινων που χρησιμοποιούσαν τη γλώσσα αυτή δεν επέτρεπε την κατανόηση τους. 

Οι ανωτέρω ραδιοεπικοινωνίες καταγράφηκαν σε τηρεί μορφές εκπομπής: Γραμμική εκπομπή μιας διαστάσεως που αντιστοιχεί στις δικές μας ραδιοφωνικές εκπομπές, επιφανειακή εκπομπή δυο διαστάσεων που αντιστοιχεί στις δικές μας τηλεοπτικές εκπομπές και ογκομετρική εκπομπή τριών διαστάσεων που δεν αντιστοιχεί σε γήινη τεχνολογία, είναι δε δυνατόν να αποδοθεί με διαμορφωμένους ολογραφικούς δεκτές που "οδηγούνται" από κεραία. Τα ανωτέρω σημαίνουν ότι τα σεληνιακά σκάφη και η Σελήνη διαθέτουν για τις μεταξύ των επικοινωνίες πομπούς και δεκτές στερεοσκοπικής τεχνολογίας. Τέτοιες "τρίτης κατηγόριας" εκπομπές έχουν καταγράφει σε οπτικοακουστικούς "διάλογους" μεταξύ εσωτερικών πληρωμάτων Σελήνης και πληρωμάτων έξωθεν ευρισκόμενων σκαφών. 



Η σύγκριση και αντιστοιχία των λέξεων- ήχων που συνοδεύουν την εκπομπή στερεοσκοπικών εκπομπών με τις εικόνες, έδωσαν την δυνατότητα στους γλωσσολόγους να ερμηνεύσουν μέχρι τώρα το 30% του ολικού λεξιλογίου που χρησιμοποιούν τα πληρώματα όλων των ειδικοτήτων στο εσωτερικό της Σελήνης. Το υπόλοιπο 70% είναι κατά μέγιστο ποσοστό κατανοητό, όχι σαν συγκεκριμένο λεξιλόγιο, αλλά σαν "στερεότυπο φρασεολόγιο" που αντιστοιχεί σε ορισμένες ενέργειες, προθέσεις, διαθέσεις, επεμβάσεις κ.λ.π. που παρατηρούνται στις εκπεμπόμενες εικόνες.Οι Σοβιετικοί επιστήμονες Μιχαήλ Βάζιν και Αλεξάντερ Τσερμπάκωφ σ' ένα άρθρο που δημοσίευσαν σε επίσημο Σοβιετικό κυβερνητικό έντυπο, υποστήριξαν πως η Σελήνη στο εσωτερικό της είναι κούφια και δεν αποκλείεται να αποτελεί στην πραγματικότητα ένα διαστημόπλοιο, κατασκευασμένο από λογικά όντα κάποιου μακρινού ηλιακού συστήματος. 

Οι Σοβιετικοί επιστήμονες υποστήριξαν πως ο κενός εσωτερικός χώρος ήταν γεμάτος από καύσιμα για τους κινητήρες, εργαλεία, όργανα ελέγχου και παρατήρησης. Ήταν ένα διαστημόπλοιο που ήταν ικανό να ταξιδεύει χιλιάδες και εκατομμύρια χρόνια στο διάστημα. 

Τα όντα που το κατασκεύασαν το έκαναν από ανάγκη για να εγκαταλείψουν τον αρχικό κόσμο απ' όπου κατάγονται. Η νέα αυτή θεωρία στηρίζεται σ' ένα σύνολο ενδείξεων που χωρίζεται σε τέσσερις ομάδες: 

1) Το αίνιγμα της καταγωγής της Σελήνης. Οι τρεις θεωρίες που ίσχυαν μέχρι πρόσφατα καταρρίφθηκαν αφού: 
α) Η Σελήνη δεν αποτελούσε ποτέ μέρος της Γης από το οποίο να αποσπάστηκε 
β) Η Σελήνη δεν σχηματίστηκε από το ίδιο σύννεφο σκόνης και αέριων που σχηματίστηκε η Γη, αφού δεν διαθέτει την ίδια χημική σύσταση εδάφους με τη γη, 
γ) Η Σελήνη δεν μπήκε σε τροχιά γύρω από τη Γη (θεωρία της ''προσέλκυσης'') αφού ένα τόσο μεγάλο σώμα είναι αδύνατον να μπει κάτω από φυσιολογικές συνθήκες σε τροχιά γύρω από έναν τόσο μικρό πλανήτη. 

2) Ενδείξεις για την κενότητα του εσωτερικού της Σελήνης. Υπάρχει μεγάλη διάφορα πυκνότητας ανάμεσα στη Γη και τη Σελήνη (3,33 gr.: cmm³ για τη Σελήνη και 5,5 gr.: cmm³ για τη Γη). 

3) Ενδείξεις για την ύπαρξη εσωτερικού μεταλλικού περιβλήματος. Κάτω από τον εξωτερικό φλοιό υπάρχει εσωτερικός μεταλλικός φλοιός πάχους 32 χιλιόμετρων. 

4) Ενδείξεις για ενισχύσεις στην εξωτερική επιφάνεια και τις σκοτεινές περιοχές. Σύσταση τους είναι το τιτάνιο, ο σίδηρος και σπάνια μέταλλα. 

Δώδεκα ερωτήσεις που μας οδηγούν στο συμπέρασμα πως η Σελήνη τοποθετήθηκε σε τροχιά γύρω από τη Γη Ας ρίξουμε μια μάτια σ' αυτά τα ερωτήματα: 

A) Γιατί η Σελήνη, που βρίσκεται τόσο κοντά μας, "παραμένει ένα από τα μεγαλύτερα αστρονομικά αινίγματα", σύμφωνα με την ομολογία των επισήμων εκπροσώπων της ΝΑΣΑ; 

B) Γιατί διακεκριμένοι επιστήμονες ομολογούν πως αγνοούν την καταγωγή της Σελήνης; Ανάμεσα τους ένας φυσικός, τιμημένος με το βραβείο Νόμπελ, διακήρυξε: "καμία από τις εξηγήσεις που διαθέτουμε δεν είναι βάσιμη". 

C) Γιατί ένας από τους ειδικούς της ΝΑΣΑ εξέφρασε την παρακάτω απίθανη διατύπωση: "Είναι πιο εύκολο ν' αποδείξουμε την ανυπαρξία της Σελήνης παρά την ύπαρξη της!" 

D) Γιατί διακεκριμένοι επιστήμονες φτάνουν στο αστείο συμπέρασμα πως η Σελήνη δεν υπάρχει, εμπρός στην αδυναμία τους να εξηγήσουν την καταγωγή της; 

E) Γιατί διακεκριμένοι επιστήμονες χαρακτηρίζουν τη Σελήνη σαν μια "κοσμική ανωμαλία της φύσης"; Κατά τη γνώμη τους, βρίσκεται πολύ μακριά κι έχει πολύ μεγάλο μέγεθος για να είναι "φυσικός" δορυφόρος της Γης. 

F) Με βάση ποιες ενδείξεις αποκλείουν τη Σελήνη σαν φυσικό δορυφόρο της Γης ; 

G) Γιατί οι επιστήμονες αρνούνται να παραδεχθούν τη θεωρία της "προσέλκυσης" της Σελήνης από την έλξη της Γης ; 

H) Γιατί οι αστροφυσικοί υποστηρίζουν πως η Σελήνη δεν είναι δυνατό να μπήκε σε τροχιά γύρω από τη Γη, χάρη και μόνο στη δύναμη της έλξης του πλανήτη μας ; 

I) Γιατί η σχεδόν κυκλική τροχιά της Σελήνης αποτελεί μια προσθετή απόδειξη της "αφύσικης" παρουσίας της γύρω από τη Γη ; 

J) Γιατί διακεκριμένοι επιστήμονες διατυπώνουν την άποψη πως η Σελήνη μπήκε σε κυκλική τροχιά, χάρη στην επέμβαση μιας "άγνωστης" δύναμης; Ποια ήταν η δύναμη αυτή; 

K) Γιατί Σελήνη τοποθετήθηκε σε μια τέτοιο απόσταση από τη Γη, ώστε ο φωτεινός δίσκος της να είναι σε ίσο μέγεθος με το φωτεινό δίσκο του ήλιου; Πως είναι δυνατό να παρουσιάζει το φαινόμενο των εκλείψεων, μοναδικό στο ηλιακό μας σύστημα; 

L) Γιατί οι πρόσφατες γνώσεις της τοποθέτησης τεχνητών δορυφόρων σε τροχιά γύρω από τη Γη μας οδηγούν στο εκπληκτικό συμπέρασμα ότι και η Σελήνη κάποτε "τοποθετήθηκε" από λογικά όντα στη σημερινή της τροχιά;

ΠΗΓΗ(http://www.pame.gr/aneksigito/diastima/esoteriko-selinis.html) 

Τα αινίγματα της Σελήνης... και τα αρχαία Ελληνικά κείμενα

Καιρός να δραπετεύσουμε απ' τη μιζέρια της καθημερινότητας και να πετάξουμε ψηλά. Να ταξιδέψουμε με το νου μας μέχρι την...διαστημική γειτονιά μας. Στο πανέμορφο φεγγαράκι μας. Στο καταφύγιο των απανταχού ρομαντικών και ερωτευμένων! Πόσο όμως...φυσική είναι η ομορφιά που διαθέτει; Και επιπλέον, μήπως αποτελεί καταφύγιο και...κάποιων άλλων;

Με μια προσεκτική ερευνητική ματιά, μοιάζει σαν όλα τα περίεργα φαινόμενα του κόσμου, να έχουν συγκεντρωθεί στο φυσικό (;) μας δορυφόρο. Θα προσπαθήσω να παρουσιάσω συνοπτικά και όσο πιο περιεκτικά γίνεται για να μην κουράσω, κάποια μόνο, απ' τα παράδοξα στοιχεία, τα οποία λαμβάνουν χώρα στη Σελήνη. Σκοπός του ταξιδιού μας; Αυτό καθ' αυτό το ταξίδι! Θέτοντας κίνητρα για περαιτέρω έρευνα και προβληματισμό.

1) Και πρώτα - πρώτα, η Σελήνη μας δεν θα έπρεπε καν να βρίσκεται εκεί που βρίσκεται. Ο Ισαάκ Ασίμωφ, ο μεγάλος αυτός αστρονόμος και συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας του προηγούμενου αιώνα, υπελόγισε, ότι η ελκτική δύναμη, που ασκεί ο Ήλιος πάνω στη Σελήνη είναι διπλάσια από αυτήν, που της ασκεί η Γη, σύμφωνα με τον Νόμο της Παγκόσμιας Έλξης, πράγμα που σημαίνει ότι ο Ήλιος, φυσιολογικά, θα έπρεπε να είχε αποσπάσει τη Σελήνη από τη Γη. Φαίνεταιόμως, ότι κάτι την κρατάει καρφωμένη στη θέση της. Γι' αυτό και ο Ασίμωφ, κατέληξε στο συμπέρασμα, ότι η Σελήνη δεν είναι φυσιολογικός δορυφόρος της Γης.

2) Η Σελήνη έχει βρεθεί πολύ μακριά απ' τη Γη. Οι αποστάσεις, με βάση τις οποίες ένας δορυφόρος περιστρέφεται γύρω από έναν πρωτεύοντα πλανήτη, έχουν να κάνουν και με την απόσταση ασφαλείας, που κρατάει ο δορυφόρος από τον πλανήτη για να μην καταστραφεί από τις παλιρροιακές δυνάμεις, οι οποίες αναπτύσσονται εξ' αιτίας της βαρυτικής έλξης, που ασκείται μεταξύ των σωμάτων. Η απόσταση αυτή είναι γνωστή σαν «όριο του Ρος». Το όριο του Ρος για τo δίδυμο Γη-Σελήνη είναι18.261 χιλιόμετρα. Αν η Σελήνη πλησιάσει ή περάσει αυτή την απόσταση, θα διαλυθεί από τις παλιρροιακές δυνάμεις της Γης. Η Σελήνη όμως, βρίσκεται σε μέση απόσταση...384.000 χιλιόμετρα από τη Γη, δηλαδή 21 φορές μακριά από το όριο του Ρος της Γης, (!) όταν οι πλησιέστεροι δορυφόροι των άλλων πλανητών βρίσκονται 1,5 φορά μακριά από το όριο του Ρος του κάθε πλανήτη.

3) Η Σελήνη είναι επίσης ο μοναδικός δορυφόρος του ηλιακού μας συστήματος, ο οποίος περιστρέφεται σχεδόν στο επίπεδο της εκλειπτικής (κλίση 5 μοίρες), όταν όλοι οι υπόλοιποι δορυφόροι περιστρέφονται γύρω από το ισημερινό επίπεδο κάθε πλανήτη. Έχει βρεθεί δηλαδή σε τέτοιο σημείο, ούτως ώστε τα τρία σώματα Ήλιος, Γη και Σελήνη να βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο! Εξ' αιτίας αυτής της μοναδικότητας, το σύστημα Γης-Σελήνης θεωρείται σαν «διπλό σύστημα πλανητών». Με άλλα λόγια, η Σελήνη είναι δορυφόρος και πλανήτης ταυτόχρονα! 

4) Εντελώς «συμπτωματικά», η φαινόμενη διάμετρος της Σελήνης είναι ίση με τη φαινόμενη διάμετρο του Ηλίου. Συγκεκριμένα, η φαινόμενη διάμετρος της Σελήνης από τη Γη είναι: Τόξο εφαπτομένης διαμέτρου/απόσταση, δηλαδή Arc tan (3476/ 384000) = 0,52°. Ομοίως, η φαινόμενη διάμετρος του Ήλιου είναι: Arc tan (1375000/ 149900000) = 0,52°. Δηλαδή οι δυο δίσκοι φαίνονται ακριβώς ίσοι για τον παρατηρητή από τη Γη! Αυτό έχει ως συνέπεια να δημιουργείται το καταπληκτικό φαινόμενο των ολικών ηλιακών εκλείψεων!

5) Ένα από τα πλέον μείζονα μυστήρια της συμπεριφοράς της Σελήνης είναι, ότι ο δορυφόρος μας ακολουθεί μιαν αμιγώς κυκλική τροχιά, μοναδική σε ολόκληρο το ηλιακό μας σύστημα! Εάν η Σελήνη είχε δεσμευτεί από την έλξη της Γης τότε θα είχε υιοθετήσει μιαν επιμήκη, ελλειψοειδή τροχιά, όπως οι δορυφόροι άλλων πλανητών. Επιπλέον, στρέφει πάντοτε την ίδια πλευρά της προς τη Γη, εμφανίζει δηλαδή σύγχρονη τροχιά. Η Σελήνη κατά συνέπεια, περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της σε ίσο χρόνο, στον οποίο περιφέρεται και γύρω από τη Γη. Σε ακριβώς 29,53 ημέρες!

Κατ' αντιπαραβολή, φανταστείτε έναν παρατηρητή, ο οποίος κάθεται στο κέντρο ενός τραπεζιού ενώ κάποιος άλλος γυρίζει γύρω-γύρω απ' το τραπέζι, κατά τέτοιον τρόπο, ούτως ώστε αυτός που κάθεται στο τραπέζι να βλέπει πάντοτε το ανφάς του προσώπου αυτού, που περιστρέφεται γύρω του. Αυτή η συγκεκριμένη τροχιά δίνει αρκετά πλεονεκτήματα σε κάποιον που θα αποφάσιζε να...κρυφτεί (λέμε τώρα ) στη Σελήνη!

Η θεατή πλευρά αποτελεί φυσική ασπίδα της αθέατης πλευράς της Σελήνης στις εκπομπές ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας. Όταν οι αποστολές Απόλλων, βρίσκονταν σε τροχιά γύρω απ' τη Σελήνη και περνούσαν πίσω απ' την αθέατη πλευρά, στο Χιούστον σήμαινε συναγερμός! Η επαφή με το διαστημόπλοιο χάνονταν για αρκετά λεπτά, οι επικοινωνίες διεκόπτονταν τελείως και στη Γη είχαν...μαύρα μεσάνυχτα για την κατάσταση αλλά και την...ύπαρξη του διαστημοπλοίου.Συνεπώς, με αυτόν τον τρόπο η αθέατη πλευρά προστατεύεται από μια φυσική ασπίδα.

6) Η Σελήνη είναι κομματάκι...μεγάλη για να αποτελεί φυσικό δορυφόρο της Γης! Μεγάλη, όσο κανείς άλλος δορυφόρος του ηλιακού μας συστήματος σε σχέση με τον πρωτεύοντα πλανήτη του. Με διάμετρο 3.476 χιλιόμετρα φαντάζει πολύ μεγάλη μπροστά στα 12.756 χλμ της Γης (έχει αναλογία διαμέτρων με τη Γη 1:4), όταν οι μεγάλοι δορυφόροι Γανυμήδης του Δία και Τιτάνας του Κρόνου έχουν αντίστοιχα αναλογία διαμέτρων 1:30 και 1:27.

7) Σχετικά τώρα με την ηλικία της Σελήνης... Χμμ.. Πάνω από το 99% των σεληνιακών βράχων που εξετάστηκαν κάτω από ανάλυση, προσδιορίσθηκε, ότι είναι αρχαιότεροι από το 90% των πιο αρχαίων βράχων που βρέθηκαν στη Γη. Ορισμένα δείγματα μάλιστα, σύμφωνα με την άποψη αρκετών επιστημόνων, είναι πιο παλιά και απ' τον Ήλιο! Και σημειώστε, ότι οι Σεληνιακές θάλασσες, απ' όπου προήλθαν τα περισσότερα δείγματα είναι νεότεροι σχηματισμοί της Σελήνης! Σαφώς λοιπόν, η παρούσα ηλικιακή ανακολουθία μεταξύ Γης και Σελήνης, όπου αποδεδειγμένα πλέον η δεύτερη δείχνει να προϋπάρχει της πρώτης, καταρρίπτει και την επικρατούσα θεωρία σχηματισμού της Σελήνης από τη σύγκρουση ενός πλανητοειδούς με τη Γη.

8) Αν και προσωπικά δεν είμαι λάτρης των θεωριών περί κούφιας Γης και κούφιων πλανητών εν γένει, μιας και εμφανίζουν τρομερές αδυναμίες κυρίως από πλευράςΜηχανικής Φυσικής, (η επίδραση της βαρύτητας θα έκανε τον φλοιό του εκάστοτε πλανήτη να κατέρρεε ως...χάρτινος πύργος) πιστεύω όμως, πως θα πρέπει επιτέλους η NASA να βγει και να εξηγήσει για ποιόν λόγο η Σελήνη αντηχούσε σαν....καμπάνα στα επαναλαμβανόμενα πειράματα των αποστολών Απόλλων 12,14,15,16 και 17, όπου οι αστροναύτες πέταξαν από ορισμένο ύψος εξοπλισμό, που προσέκρουσε στην επιφάνεια του φεγγαριού και δημιούργησε δονήσεις, οι οποίες διαρκούσαν κάθε φορά για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα (άνω της μιας ώρας). Τα σεισμικά κύματα, που δημιουργήθησαν, ενεφάνισαν συμπεριφορά (ταχύτητα 9,5 km/sec σε βάθος 32 km) ανάλογη της κινήσεώς τους μέσα από υλικό με πολύ καλή αγωγιμότητα, όπως τα μέταλλα! Επίσης, περιμένω...εδώ και χρόνια απ' τη NASA να δώσει μιαν εξήγηση για τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν οι αστροναύτες στο να τρυπήσουν την επιφάνεια της Σελήνης...
(ó.ó. ÐáôÞóôå pause óôï My Music Playlist óôçí áñ÷Þ ôïõ blog ãéá íá óôáìáôÞóåé ôï ìïõóéêü ðñüãñáììá êáé íá ìðïñÝóåôå íá áêïýóåôå óùóôÜ ôïí Þ÷ï ôùí videos)




9) Παρατηρώντας τη γεωλογία ή καλύτερα τη γεωμορφολογία του φεγγαριού, θα διαπιστώσει κανείς, ότι παρουσιάζεται σαν κάτι να του...γύρισε τα μέσα έξω. Σαν γάντι. Τα βαρύτερα υλικά, τα οποία θα έπρεπε κανονικά να βρίσκονταν στον πυρήνα, όπως είναι για παράδειγμα τα λιωμένα μέταλλα, ενυπάρχουν στη επιφάνειά του, στις Σεληνιακές θάλασσες, κάτω απ' τη σκόνη. Γιατί όμως και η αθέατη όψη της Σελήνης δεν εμφανίζει θάλασσες αλλά μόνο βουνά και κρατήρες;

10) Τί είναι αλήθεια όλες αυτές οι περίεργες κατασκευές, σχήματα και απεικονίσεις, οι οποίες έχουν φωτογραφηθεί τόσο απ' τις διαστημικές αποστολές της NASA, όσο και από αστρονόμους εδώ στη Γη αλλά και από ιδιώτες ερασιτέχνες αστρονόμους και παριστάνουν αρμονικά γεωμετρικά σχήματα, όπως ο τριγωνικός κρατήρας Ουκέρτ, ο πενταγωνικός Πρόκλος, ο εξαγωνικός Πυθαγόρας και τόσοι άλλοι και τέλος δομές, οι οποίες να θυμίζουν τεχνουργήματα κάποιου πολιτισμού, όπως σήραγγες, γέφυρες και τείχη; Δείτε εδώ για παράδειγμα:

http://www.lunaranomalies.com

http://www.cosmicparadigm.com/Cities_Found_on_the_Moon.html

http://paranormal.about.com/library/weekly/aa030899.htm

Επίσης, πασίγνωστα είναι τα λεγόμενα Transient Lunar Phenomena ή TLP's, τα οποία περιλαμβάνουν λάμψεις, αντανακλάσεις και ανεξήγητες αλλαγές στο χρώμα ή στο σχήμα, που συμβαίνουν πάνω στην επιφάνεια της Σελήνης. Γνωρίζετε, ότι αρκετά από τα χιλιάδες TLP's, τα οποία έχουν παρατηρηθεί στην Σελήνη σχετίζονται με εκπομπές αερίων από κοιλότητες (το τονίζω κοιλότητες) στο εσωτερικό της; Iδίως στους κρατήρεςΑρίσταρχο και Κέπλερ, τα διετή δεδομένα, που συνέλεξε o φασματογράφος του διαστημικού σκάφους Lunar Prospector είναι ενδεικτικά αυτής της δραστηριότητας. Αναρωτιέμαι λοιπόν, πώς γίνεται η NASA να συνεχίζει να θεωρεί γεωλογικά νεκρή τη Σελήνη, όταν εκπέμπει φυσικό αέριο από το εσωτερικό της...

Μιαν ιδέα για τα παραπάνω φαινόμενα θα πάρετε εδώ:

http://www.daviddarling.info/encyclopedia/T/TLP.html

Όπως όμως για όλα - ή σχεδόν για όλα - τα προβλήματα, η λύση τους φαίνεται να υπάρχει - πού αλλού - στα αρχαία Ελληνικά κείμενα. Οι μεγάλες μορφές της Ελληνικής αρχαιότητας γνώριζαν την αλήθεια για τον δορυφόρο μας, όπως γνώριζαν και πολλές άλλες αλήθειες. Οι Ορφικοί ύμνοι εμπεριέχουν θαυμαστές πληροφορίες για όλα τα επιστημονικά θέματα και ιδιαίτερα για την αστρονομία. Θέλετε να μάθετε τί αναφέρει ο Ορφεύς για την Σελήνη; Πως έχει «βουνά, πολιτείες και σπίτια...!» Τί άλλο είπε ο Ορφέας; Πως «η Σελήνη έχει στέρεο έδαφος και θεϊκούς κατοίκους!» Και αυτά, τα αναμετέδωσαν με την σειρά τους ο Πλούταρχος, ο Διογένης Λαέρτιος αλλά και άλλοι Έλληνες σοφοί.

Η φλόγα της σοφίας όμως δεν έσβησε ποτέ από την χώρα μας. Ο θρύλος της σύγχρονης Ελληνικής αστρονομίας Κωνσταντίνος Χασάπης ενέδωσε στον πειρασμό να αναλύσει τους Ορφικούς ύμνους κάτω απ' το φως των σημερινών γνώσεων. Απέδειξε λοιπόν, ότι ο Ορφέας ήξερε να υπολογίζει τις εκλείψεις, τα ηλιοστάσια και τις ισημερίες. Εγνώριζε επίσης, πως η εναλλαγή των εποχών οφείλεται στην κλίση του άξονα περιστροφής της Γης και της κινήσεώς της γύρω απ' τον Ήλιο. Οι παραπάνω όμως γνώσεις θα ήταν αδιανόητες εάν ο αρχαίος μας αστρονόμος αγνοούσε το πραγματικό σχήμα της Γης καθώς και την κίνησή της γύρω απ' τον εαυτό της και γύρω απ' τον Ήλιο, πράγμα που δεν συνέβαινε σύμφωνα με την άποψη του σύγχρονου Έλληνα αστρονόμου.

Με βάση την ανάλυση του δρος Χασάπη κατά την διδακτορική διατριβή, που είχε τίτλο «Οι Ορφικοί Ύμνοι και η Αστρονομία κατά την Β' χιλιετηρίδα Π.Χ.», οι Έλληνες ήδη στην δεύτερη προΧριστιανική χιλιετηρίδα είχαν συλλάβει την ηλιοκεντρική ιδέα ενώ χρησιμοποιούσαν σεληνιακό ημερολόγιο με δώδεκα μήνες. Εγνώριζαν όλες τις φάσεις της Σελήνης, τις κινήσεις των πλανητών και τον νόμο της Παγκόσμιας Έλξης των σωμάτων!

Ο μέγας μύστης Πυθαγόρας βασιζόμενος στις πληροφορίες του Ορφέα αναφέρει σχετικά με τη Σελήνη, ότι «κατοικείται από θεϊκά όντα, όμοια με τους κατοίκους της Γης. Στην Σελήνη υπάρχουν όλα όσα βλέπουμε στη Γη με την μόνη διαφορά, ότι οι σεληνιακές μέρες είναι δεκαπέντε φορές μεγαλύτερες από τις δικές μας!». Η παραπάνω αποκάλυψη προκαλεί μεγάλη έκπληξη κυρίως για τον τρόπο με τον οποίον οι πρόγονοί μας ήταν σε θέση να γνωρίζουν, ότι η Σεληνιακή ημέρα διαρκεί δύο εβδομάδες.

Αυτό, που παραμένει γνωστό, είναι πως ο μεγάλος Πυθαγόρας έμεινε περισσότερο από είκοσι χρόνια στην Αίγυπτο, όπου ίσως εξ' αιτίας της μορφολογίας του εδάφους της, το μυημένο ιερατείοδιετηρούσε πανάρχαιες γνώσεις, τις οποίες και ενεφάνιζε ως διδασκαλίες «θεών». Και βέβαια, ο νους μας πηγαίνει αμέσως στον διάλογο μεταξύ του Αιγύπτιου ιερέα της Σαϊδος και του Σόλωνος, όταν ο τελευταίος επισκέφθηκε την Αίγυπτο. Διάλογο, τον οποίον διασώζει ο Πλάτων στον «Τίμαιό» του και φέρει τον ιερεά να λέγει στον Σόλωνα πως: «εσείς οι Έλληνες μοιάζετε σαν να είστε για πάντα παιδιά. Διότι απ' τις πολλές καταστροφές είτε από πλημμύρες είτε από άλλα αίτια, που συνέβησαν στην πατρίδα σας, έχετε χάσει την ροή της γνώσης, η οποία όμως υπάρχει ατόφια και φυλάσσεται εδώ από καταβολής κόσμου». 

«Προσέλληνοι Ηρόδοτος τους Αρκάδας ούτω λέγει, τουτέστιν αρχαίους προ της Σελήνης» γράφει το λεξικό του Σουίδα. Υπήρξαν δηλαδή οι Αρκάδες πριν απ' την εμφάνιση της Σελήνης στον ουρανό! Το ίδιο αναφέρει και ο Απολλώνιος ο Ρόδιος στα Αργοναυτικά του αλλά και ο Παυσανίας στα Αρκαδικά του. Παρόμοιες αναφορές έχουμε από τον Πλούταρχο, τον Οβίδιο, τον Ιππόλυτο και τον Λουκιανό ενώ ο Δημόκριτος και ο Αναξαγόρας δίδασκαν ότι υπήρχε μιά εποχή όπου η Γη ήταν χωρίς φεγγάρι.

Θα καταλήξω στον Νεοπλατωνικό φιλόσοφο Πρόκλο, ο οποίος λέγει: «Μήσαντο δ' άλλην γαίαν απείρατον, ην τε σελήνην αθάνατοι κλήζουσιν, επιχθόνιοι δε τε μήνην, η πολλ' ούρε έχει, πολλ' άστεα πολλά μέλαθρα». Δηλαδή: «Μελέτησαν μιαν άλλην Γη, άγνωστη, την οποίαν οι αθάνατοι ονομάζουν Σελήνη, οι δε κάτοικοι της Γης Μήνην και η οποία έχει πολλά όρη, πολλές πόλεις, πολλά μέγαρα.

Από την πανάρχαια λέξη Μήνην, φαίνεται να προέρχεται και η λέξη μήνας, ο οποίος και διαρκεί περίπου όσο μια περιφορά της Σελήνης γύρω από τη Γη, τα...έμμηνα των γυναικών, που συγχρονίζονται με την περίοδο περιφοράς της Σελήνης γύρω απ' τη Γη, όπως επίσης και οι Αγγλικές λέξεις moon και month!

Υπάρχουν αρκετά καλά βιβλία για κάποιον, που θέλει να ψάξει, με αναρίθμητα στοιχεία για το όλο ζήτημα, τα οποία βεβαίως αντιτίθενται στο λεγόμενο «ακαδημαϊκό ...ιερατείο» που θέλει κάθε εξαγγελία της NASA νομοτέλεια! Ενδεικτικά αναφέρω την«Εξωγήινη Αρχαιολογία» του Γεωργίου Κασιμάτη, «Τα μυστικά της Σελήνης» του Don Wilson και το «Το μυστήριο της Σελήνης» του Σωτήρη Σοφιά. 

Για όποιον σπεύσει να κατηγορήσει τον Don Wilson ως...παραμυθά, έχω να του πω, ότι το μόνο που έκανε ήταν να αναμασήσει την θεωρία δύο Ρώσων αστροφυσικών, του Μιχαήλ Βάζιν και του Αλεξάντερ Στσερμπάκωφ, οι οποίοι σε ένα άρθρο τους, που δημοσιεύθηκε σε επίσημο κυβερνητικό έντυπο τον Ιούλιο του 1970 αλλά και σε συμπληρωματική επιστημονική μελέτη το 1976, υπεστήριξαν πως η Σελήνη είναι ένας τεχνητά μετασκευασμένος πλανητοειδής, κούφιος στο εσωτερικό του και δεν αποκλείεται να αποτελεί στην πραγματικότητα ένα διαστημόπλοιο, κατασκευασμένο από λογικά όντα κάποιου μακρινού ηλιακού συστήματος, τα οποία και απεφάσισαν να αναχωρήσουν μαζί με τον...πλανήτη, όταν διεπίστωσαν πως οι συνθήκες στην διαστημική γειτονιά τους ήταν τέτοιες, που θα έθεταν σε κίνδυνο την επιβίωσή τους. Μετά από ένα πολύ μεγάλο ταξίδι, κατά τη διάρκεια του οποίου το φυσικό αυτό διαστημόπλοιο άντεξε όλες τις συγκρούσεις με τους μετεωρίτες και τους αστεροειδείς, με τους οποίους ήρθε σε επαφή, προσήρθε στο ηλιακό μας σύστημα, «παρκάροντας» στο συγκεκριμένο σημείο λίγο έξω απ' τη Γη και υιοθετώντας κυκλική τροχιά γύρω απ' τον πλανήτη μας!

Η εν λόγω «τρελή» εκ πρώτης όψεως θεωρία, περιγράφει το πώς ακριβώς έλαβε χώρα αυτή η τεχνολογική επεξεργασία, σύμφωνα με την οποίαν «άδειασε» το εσωτερικό του πλανητοειδούς από την λάβα και τα βαρέα μέταλλα, που αντλήθησαν απ' τον πυρήνα, όχι μόνο για να δημιουργηθεί ο κατάλληλος κατοικήσιμος χώρος αλλά παράλληλα για να ενισχυθεί η εξωτερική επιφάνεια, ούτως ώστε να αντέχει στις προσκρούσεις των μετεωριτών. Οι δυό επιστήμονες γράφουν: «Οι λεγόμενες σεληνιακές θάλασσες δεν είναι τίποτε άλλο από ενισχύσεις του εξωτερικού φλοιού, που κατεσκευάσθησαν χάρη στην άντληση της λάβας απ' τον πυρήνα. Οι θάλασσες αυτές δεν είναι τίποτε περισσότερο από εκρήξεις των δοκών αντιστήριξης, που ενίσχυσαν τα αδύνατα σημεία του φλοιού».

Βεβαίως, η παραπάνω θεωρία των δύο Ρώσων βασίζεται σε πληθώρα δεδομένων και επιστημονικών ενδείξεων, που ενυπάρχουν στον δορυφόρο μας, για τις οποίες, όπως είπα και πριν, η NASA δεν έχει δώσει ακόμη πειστικές εξηγήσεις. Το σημαντικότερο όμως με αυτή τη θεωρία είναι, ότι εμφανίζεται απόλυτα συμβατή με όλα τα τα περίεργα και ανεξήγητα φαινόμενα, που παρατηρούνται στον δορυφόρο μας, μερικά μόνο απ' τα οποία σας ανέφερα παραπάνω. Όλα μοιάζουν να δένουν μεταξύ τους...

Με βάση τα στοιχεία, τα οποία προσέφεραν οι διαστημικές αποστολές, οι παλαιότερες θεωρίες για τη Σελήνη τινάχτηκαν στον αέρα. Αντιθέτως, όλα τα νέα στοιχεία συνηγορούν, ότι η Σελήνη δεν αποτελεί - στο σύνολό της τουλάχιστον - ένα φυσιολογικό ουράνιο σώμα. 

Θα πρέπει εδώ να επισημάνω, ότι εάν επιχειρήσουμε να εξετάσουμε με σοβαρή ερευνητική ματιά την παραπάνω θεωρία του διαστημοπλοίου, δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να την μελετήσουμε αποσπασματικά δυιλίζοντάς την με επιστημονική προσέγγιση μόνο μέσα απ' τον χώρο της αστροφυσικής αλλά να την εντάξουμε σε μιαν ολιστική θεώρηση, στην οποία θα εμπεριέχεται το σύνολο της Συμπαντικής γνώσης, που έχει γίνει έως τώρα κατανοητή απ' τον ανθρώπινο νου. Αυτού του είδους η προσέγγιση, η οποία κάπου αγγίζει τα όρια και της φιλοσοφίας, μας θέτει κάποια αμείλικτα ερωτήματα.

Για να μπορέσουν για παράδειγμα, κάποιες οντότητες να επιταχύνουν ένα τέτοιο ουράνιο σώμα με ένα 20% της ταχύτητας του φωτός, (ακόμα και με 10%) θέτωντάς το σε ταχύτητα δίνης (ένα σώμα διαμέτρου σχεδόν τρεισήμισι χιλιάδων χλμ. και ανάλογης μάζας, όπως η Σελήνη) και ταξιδεύοντας με αυτήν την ταχύτητα για εκατοντάδες, χιλιάδες, ίσως και εκατομμύρια χρόνια, αυτό σημαίνει, ότι τα επίπεδα της ενέργειας, που χρησιμοποίησαν θα ήταν πρακτικώς ανεξάντλητα. Γιατί λοιπόν, από τη στιγμή που διαθέτεις άφθονη ενέργεια, να μπεις στον κόπο να κάνεις όλο αυτό το εγχείρημα και να μην επιχειρήσεις να κατασκευάσεις σκουλικότρυπες ας πούμε, (όπου έχει αποδειχτεί μαθηματικά, ότι μπορούν να κατασκευαστούν εάν δαπανήσεις την αντίστοιχη ενέργεια) και να στείλεις, όπου εσύ θέλεις, σύντομα και με ασφάλεια τους κατοίκους σου; 

Τα ρομπότ σου θα συλλέξουν από τους αεριώδεις πλανήτες τον άνθρακα και θα δημιουργήσουν νέες, τεράστιες πολιτείες, οπουδήποτε! Με σωστή τεχνογνωσία, εξελιγμένη τεχνολογία και το επαρκές ενεργειακό δυναμικό, φαντάζουν πιο εύκολα αξιοποιήσιμες άλλες λύσεις, έστω και εάν πρόκειται να καταστραφεί ο ίδιος ο πλανήτης.

Να μην λησμονούμε όμως, ότι το παραπάνω ερώτημα το έθεσε η δική μου λογική. Η ανθρώπινη. Η οποία δεν είναι απαραίτητο να ταυτίζεται με την λογική και τον τρόπο σκέψης άλλων όντων, ξένων προς το ανθρώπινο είδος...

Σαν Βιολόγος, δεν θα μπορούσα να μην επισημάνω μια αρκετά σημαντική αδυναμία, που εμφανίζει η θεωρία των Βαζίν και Στσερμπάκωφ. Γνωρίζουμε, πως όλα τα έμβια πλάσματα αυτού του πλανήτη (και όχι μόνο τα θηλυκά των ανθρώπων)χρησιμοποιούν την άμπωτη και την παλίρροια και φυσικά τους κύκλους της Σελήνης για να ρυθμίσουν τους κύκλους αναπαραγωγής τους, με αποτέλεσμα να προσαρμόζουν την συμεριφορά τους σύμφωνα με τον δορυφόρο μας. Αυτό συμβαίνει και στα σφουγγάρια αλλά και σε ένα σημαντικό ποσοστό από τα φυτά. Κάποια απ' αυτά τα χιλιάδες είδη, που χρησιμοποιούν την Σελήνη για να πολλαπλασιαστούν εμφανίζουν χρονική διάρκεια εξέλιξης 300 εκατομμύρια έτη. Τίθεται κατά συνέπεια το ερώτημα: Πότε ακριβώς τοποθετήθηκε η Σελήνη σ' αυτήν την ακριβή θέση με αυτήν την τροχιά; 

Η επιστημονική λογική υπαγορεύει να βρίσκεται εκεί πάνω από 500.000.000 χρόνια δηλαδή κοντά στην προκάμβρια περίοδο. Αυτό όμως έρχεται σε αντίθεση με τις αρχαίες γραφές των Ελλήνων, οι οποίοι όπως είδαμε αφήνουν να εννοηθεί πως ο δορυφόρος μας έχει αφιχθεί λίγο πριν το 15.000 π. Χ. Θεωρητικά, αυτή η άφιξη θα μπορούσε να ταυτίζεται με τον κατακλυσμό του Ωγύγου ή του Δευκαλίωνα ή με την καταστροφή της Ατλαντίδας, όπου η βαρυτική έλξη της Σελήνης ακόμα και στο σημείο, στο οποίο βρίσκεται (21 φορές πίσω απ' το όριο του Ρος) θα προκαλούσε τεράστιες καταστροφές, ηφαιστειακές εκρήξεις, σεισμούς και ίσως και καταβυθίσεις ηπείρων.

Η καταστροφή μάλιστα της Ατλαντίδος συνδέεται από πολλούς ερευνητές με την αλλαγή της φοράς του Ρεύματος του Κόλπου, (Gulf Stream) το οποίο ερχόμενο σε επαφή με τις ακτές τηςΒόρειας Ευρώπης, αύξησε την θερμοκρασία της και κατέστησε συμβατή τη ζωή και τον εποικισμό φυλών στην Β.Δ. Ευρώπη και την Σκανδιναυία, οι οποίες έως το 15.000 π.Χ. ίσως και λίγο πιο σύγχρονα, βρίσκονταν σε εποχή παγετώνων. ΗΒιολογία δεν αποκλείει την αλλαγή των κύκλων αναπαραγωγής των ειδών σε σχέση με κάποιο περιβαλλοντικό ερέθισμα. Η μεταβατική αυτή περίοδος όμως θα είναι δύσκολη και αρκετά χρονοβόρα...



Καλύτερα όμως να σταματήσω την ανάλυση της θεωρίας του διαστημοπλοίου μιας και δεν είναι αυτός ο σκοπός της συγγραφής του παρόντος άρθρου. Βεβαίως, εάν αποδειχτεί τελικά, πως η Σελήνη αποτελεί διαστημόπλοιο τότε αυτόματα επιλύεται και το τεράστιο πρόβλημα της ταυτότητας των UFO (καθώς και η προέλευσή τους) τα οποία δεν αποτελούν μόνο φαινόμενο της εποχής μας αλλά μια μόνιμη παρουσία καθ' όλη την εξέλιξη της ανθρώπινης ιστορίας. Και αυτό διότι το παράδοξο των τόσο συχνών εμφανίσεων σχεδόν μας απαγορεύει να αποδεχτούμε, ότι τα UFO προέρχονται από μακρινούς πλανήτες, οι οποίοι απέχουν εκατομμύρια έτη φωτός απ' την γη μας. (Εκτός και αν μπορούν κατά βούληση να «χρησιμοποιούν» το λεγόμενο χωροχρονικό συνεχές ή ιδιότητες άλλων διαστάσεων για τα ταξίδια τους).

Στην φιλοσοφία υπάρχει ο περίφημος κανόνας του Όκκαμ. Ο κανόνας αυτός λέει, πως εάν για ένα πρόβλημα υπάρχουν περισσότερες από μία αξιόλογες λύσεις τότε η πιο απλή είναι και η πιο σωστή. Ο μεγάλος αστροφυσικός Morris Jessup στο βιβλίο του «Η υπόθεση για τα UFO» μεταφέρει τον ίδιο κανόνα και στον χώρο της επιστήμης. Η πιο απλή εξήγηση ενός φαινομένου είναι και η καλύτερη...

Δεν θέλω να σας κουράσω άλλο. Θα υποβάλλω μόνο το εξής ερώτημα: Γιατί οι Αμερικανοί δεν ξαναπήγαν στο φεγγάρι; Όλοι γνωρίζουμε, πως μετά την επανδρωμένη διαστημική πτήση Απόλλων 17, η οποία έλαβε χώρα το 1972, δεν πραγματοποιήθησαν νέες αποστολές. Σύμφωνα με την NASA, ο λόγος ήταν ότι «δεν υπήρχε κάτι νέο που θα μπορούσε να μαθευτεί» (!!!) από τις επισκέψεις στη Σελήνη και έτσι ολόκληρο το πρόγραμμα Απόλλων μπήκε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Κατ' ανάλογο τρόπο, η αποστολή Luna 24 ήταν η τελευταία αποστολή των Ρώσων στο φεγγάρι το 1976, η οποία έφερε μαζί της αρκετά δείγματα σεληνιακού εδάφους.



Θα μπορούσε κάποιος να ισχυρισθεί, ότι οι οικονομικοί λόγοι ματαίωσης ανάλογων προγραμμάτων δεν ήταν διόλου ευκαταφρόνητοι. Όντως, το κόστος ενός επανδρωμένου προγράμματος, ξεκινώντας από τον αρχικό σχεδιασμό έως και την τελευταία λεπτομέρεια της εκτέλεσης του είναι αρκετά μεγάλο ακόμα και για μιαν οικονομία σαν την Αμερικανική. Παρ'όλα αυτά, η NASA για πάνω από τριάντα χρόνια, συνέχιζε να επενδύει δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια οργανώνοντας αποστολές σε τροχιά γύρω απ' την Γη (κάνοντας ούτε λίγο ούτε πολύ κύκλους γύρω από τον πλανήτη μας) αντί για την επιστημονική εξερεύνηση της Σελήνης. Μήπως κάτι την απέτρεψε;








Πάντως, εξετάζοντας το όλο διάβημα τελείως πρακτικά, θα λέγαμε, πως ένα ταξίδι στη Σελήνη, με όλη τη δυσκολία και τη σύνθεση της προσπάθειας που χρειάζεται, είναι στην πραγματικότητα πολύ λιγότερο εντυπωσιακή υπόθεση από όσο φανταζόμαστε. Ίσως είναι πολύ πιο απλό από μια επιχείρηση, ας πούμε, στα βάθη των ωκεανών. Σχετικά με το θέμα των καυσίμων, οι απαιτούμενες ποσότητες είναι αρκετά μικρότερες από όσες θα φανταζόταν κανείς για ένα ταξίδι αντίστοιχης απόστασης επί της Γής, μιας και ουσιαστική κατανάλωση καυσίμου υπήρχε μόνο στη φάση της εκτόξευσης από τη Γη (με πυραύλους-φορείς και απορριπτόμενες δεξαμενές καυσίμων) και σε εκείνη της αποσελήνωσης. Το κυρίως κομμάτι του ταξιδιού ήταν εφικτό χάρις στις δυνάμεις αδράνειας και την έλλειψη τριβής στο διαστημικό χώρο, εκτός από μικροδιορθώσεις που λάμβαναν χώρα από μικρούς κινητήρες μεγέθους αντίστοιχου με αυτούς ενός μεγάλου τηλεκατευθυνόμενου μοντέλου.

Κατά συνέπεια, η κατανόηση και η κατάκτηση του δορυφόρου μας θα είχε αρκετά συνεπακόλουθα οφέλη στην κούρσα του ανθρώπου για την εξερεύνηση του διαστήματος μιας και η Σελήνη θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως βάση για μελλοντικές εξορμήσεις προς τους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος και γιατί όχι πέρα απ' αυτό. 

Μόλις πρόσφατα, ανεκοινώθη η πρόθεση τόσο απ' την NASA όσο και από την ESA, (Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία) για την πραγματοποίηση νέων αποστολών μέσα στην ερχόμενη δεκαετία. Αυτό δηλαδή, που έπρεπε να είχε συνεχισθεί 30 χρόνια πριν. (Διότι προσωπικά αρνούμαι να πιστέψω, ότι η εξερεύνηση του κοντινότερου σε εμάς ουρανίου σώματος και καταλύτης για την περαιτέρω εξερεύνηση του διαστήματος για λογαριασμό ολόκληρης της ανθρωπότητας, ήταν ένα παιχνίδι εντυπώσεων και μόνο, μέσα στα πλαίσια του Ψυχροπολεμικού κλίματος, που επικρατούσε τότε μεταξύ Αμερικανών και Σοβιετικών. Υπάρχει βέβαια και η άλλη...λύση. Να είμαι αθεράπευτα ρομαντικός!) Την εκτέλεση των εξαγγελθέντων προγραμμάτων θα αναλάβουν ρομπότ καθώς και αυτοματοποιημένα διαστημόπλοια ενώ οι άνθρωποι δεν θα επιστρέψουν στην Σελήνη τουλάχιστον μέχρι το έτος 2020.

Δεν ξέρω πόσοι από εσάς, που διαβάζετε αυτές τις γραμμές ακούγατε ορισμένα στοιχεία για πρώτη φορά...Αυτό, που θέλω να σας πω είναι, ότι δεν επιχειρώ να πείσω κανέναν για το παραμικρό. Απλά δοκίμασα να δώσω κίνητρα, ούτως ώστε μια μέρα να μπορέσουμε να αποκωδικοποιήσουμε τους γρίφους του δορυφόρου μας, λύνοντας τα μυστήρια, που τον συνοδεύουν. Μυστήρια, τα οποία δυστυχώς μένουν καλά σφαλισμένα έως και σήμερα αφού οι επιστήμονες δεν κατάφεραν να αποκρυπτογραφήσουν...

Ο ορισμός του αναζητητού είναι η χωρίς παρωπίδες, εξαρτήσεις ή σκοπιμότητες, αναζήτηση της αλήθειας. Αλήθεια, η οποία κάποιες φορές προσπερνάται ή γίνεται αόρατη (σαν τα...τζάμια) διότι ουσιαστικά δεν θέλουμε να την δούμε τυφλωμένοι από τις εγωιστικές στρεβλώσεις της ανθρώπινης φύσης. Που νομίζει, πως τα ξέρει όλα...

Έχει ξανασυμβεί χιλιάδες φορές στο παρελθόν. Πρόσφατο παράδειγμα το 1903. Όταν έως και την τελευταία στιγμή, οι...ξερόλες του επιστημονικού ιερατείου της εποχής, (καθώς και οι ειδικοί επιστήμονες του Scientific American) ειρωνεύονταν τους αδερφούς Wright, που σε λίγο θα επιχειρούσαν την πρώτη πτήση τους με αεροπλάνο, λέγοντάς τους, ότι σε καμία περίπτωση δεν είναι δυνατόν να πετάξει κάτι, το οποίο είναι...βαρύτερο απ' τον αέρα! (Καλά, τις...κουκουβάγιες δεν τις είχαν δει;) Μεχρι εκεί έφτανε το μυαλό τους...

Κατ' ανάλογο τρόπο, πρέπει κι εμείς πάντοτε να έχουμε στο δικό μας μυαλό το δόγμα, πως δεν τα γνωρίζουμε όλα. Η επιστημονική γνώση διαρκώς εξελίσσεται. Νέα δεδομένα ανακύπτουν. Σαφώς και υπάρχουν ζητήματα, τα οποία δεν μπορούν να γίνουν κατανοητά με τις έως τώρα υπάρχουσες γνώσεις της επιστήμης. Αντί λοπόν να απορρίπτουμε, καλό θα ήταν να προτείνουμε. Και οπλισμένοι με κριτική σκέψη, ερευνητική διάθεση, έχοντας παράλληλα ως λειτουργικά εργαλεία την επιστημονική συνέπεια και μεθοδολογία, να ξεκινήσουμε την αναζήτησή μας. Βήμα βήμα. Αφήνοντας πάντα ένα παράθυρο ανοιχτό. Ειδάλλως εμποδίζουμε αυτήν καθ' αυτή την εξέλξη της επιστήμης. Και την ανθρώπινη πρόοδο...

Αρκεί να θυμηθούμε τα λόγια του μεγάλου Niels Bohr, του πατέρα της ατομικής ενέργειας, ο οποίος όταν κάποτε του παρουσίασαν μια απίθανη θεωρία, είπε το εξής: «Η θεωρία αυτή είναι τρελή. Αλλά όχι αρκετά τρελή για να είναι αληθινή!»

Διότι η πιο ισχυρή φαντασία είναι τελικά η πραγματικότητα...

Πηγή: http://biocosmology.blogspot.com/2009/03/blog-post.html

ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟΚΡΥΦΑ: Τι είναι ο χρόνος;

ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟΚΡΥΦΑ: Τι είναι ο χρόνος;

Μαθετε περισσοτερα

Τι είναι ο χρόνος;

Τι είναι ο χρόνος; Μπορούμε να τον μετρήσουμε και να τον τεμαχίσουμε σε εκατοστά και χιλιοστά του δευτερολέπτου, μπορούμε επίσης να ορίσουμε τις εμπειρίες μας μέσω αυτού.

Η εγκυκλοπαίδεια Encarta τον ορίζει ως συνειδητή εμπειρία της διάρκειας, της περιόδου εκείνης μέσα στην οποία πραγματοποιείται μια δράση ή ένα γεγονός... ενώ μπορούμε με έναν αφηρημένο τρόπο να τον ορίσουμε ως την τέταρτη διάσταση. Όμως όλα αυτά δε μας φέρνουν πιο κοντά σε μια αληθινή κατανόηση του τι είναι χρόνος ούτε του πως λειτουργεί.

Παρακάτω παρουσιάζονται κάποιες παράξενες ιστορίες σπανίων περιστατικών όπου ο χρόνος δεν φαίνεται να κυλάει με τον τρόπο όπου τον αντιλαμβανόμαστε κανονικά. Κάποιοι άνθρωποι αναφέρουν κενά στον χρόνο, ταξίδια στον χρόνο, απουσία χρόνου και πιθανές φευγαλέες ματιές στο παρελθόν ή το μέλλον.

Εξαιτίας του γεγονότος ότι η αντίληψη μας για τον χρόνο είναι συχνά τόσο συνήθης και κοινότοπη, όταν ένας άνθρωπος βιώνει κάποιο από αυτά τα κενά, το αναφέρει ως το πιο περίεργο και μπερδεμένο πράγμα που έχει βιώσει ποτέ. 
Ας δούμε λοιπόν τις ιστορίες. Μπορεί σε κάποιους να θυμίζουν και μια δική τους εμπειρία.

Μια διαστρέβλωση της πραγματικότητας

Το 1991 ο Glenn ήταν φοιτητής πανεπιστημίου στη Νέα Σκοτία. Αυτό το οποίο αρχικά ήταν μια συνηθισμένη διαδρομή με το λεωφορείο προς την γενέτειρα του για να επισκεφθεί τους γονείς του, μετατράπηκε σε μια μπερδεμένη διαστρέβλωση του χρόνου και του χώρου. Όπως λέει χαρακτηριστικά ο ίδιος:

"Καθόμουν στο πίσω μέρος του λεωφορείου και δεν ήταν κανείς τριγύρω μου, υπήρχε όμως μια οικογένεια που καθόταν στο μπροστινό μέρος, πίσω ακριβώς από την θέση του οδηγού. Η διάρκεια της διαδρομής ήταν ήρεμη έως την στιγμή που πλησιάσαμε κοντά στην γενέτειρα πόλη μου. Κοιτούσα έξω από το παράθυρο και αντίκρισα το εργοστάσιο ελαστικών της Michelin καθώς το προσπερνούσαμε, ανεβαίνοντας το λόφο. Όταν το λεωφορείο έφτασε στο πιο ψηλό μέρος του λόφου είχα ένα περίεργο συναίσθημα και για κάποιον ανεξήγητο λόγο άρχισα να φαντάζομαι πολλούς ανθρώπους μέσα στο λεωφορείο να με κοροϊδεύουν!

Ακριβώς τότε συνέβη μια διαστρέβλωση της πραγματικότητας και το λεωφορείο βρέθηκε ξαφνικά στην εθνική οδό που βρισκόταν ένα μίλι πιο πίσω μας! Τότε μπόρεσα να το δω να προσπερνάει και πάλι το εργοστάσιο ελαστικών, κάτι το οποίο με τρόμαξε. Παρατήρησα επίσης την οικογένεια που καθόταν μπροστά και η οποία μιλούσε προηγουμένως πολύ δυνατά, να είναι πολύ ήσυχη αυτή την φορά.

Όταν σταματήσαμε πλησίασα τον οδηγό και του είπα τι νόμιζα ότι συνέβαινε. Εκείνος με κοίταξε όντας νευρικός και μου είπε 'Τέτοια πράγματα συμβαίνουν'."

Ένα σύντομο άλμα στον χρόνο

Ο οδηγός του λεωφορείου είχε προφανώς δίκιο. Παρόμοια πράγματα όντως συμβαίνουν. Αρκεί να ρωτήσουμε την Sue, η οποία το φθινόπωρο του 1994 οδηγούσε μαζί με τον φίλο της τον Jim προς το σπίτι τους στο Fallbrook της California όταν ενδεχομένως έκαναν ένα μικρό άλμα στον χρόνο. Όπως λέει η Sue:

"Υπάρχουν δύο δρόμοι για το Fallbrook, ένας από τον βορρά και ένας από το νότο. Κατευθυνόμασταν από το νότο προς τον βορρά στη λεωφόρο Mission Rd., η οποία έχει μήκος 4 μίλια και είναι διπλής κατευθύνσεως. Ήταν Παρασκευή απόγευμα και είπα αφηρημένα ότι είναι πολύ περίεργο που δεν είχαμε συναντήσει ως εκείνη την ώρα άλλα αυτοκίνητα στην αντίθετη κατεύθυνση, κάτι που συνέβαινε από τότε που μπήκαμε στη συγκεκριμένη λεωφόρο. Το Fallbrook είναι μια μικρή πόλη, όμως αυτός ο δρόμος είχε πάντα πολύ κίνηση.

Ήξερα ότι είναι 06:24 επειδή είχα μόλις κοιτάξει την πορτοκαλί ένδειξη της ώρας στο στερεοφωνικό όταν ξαφνικά το αυτοκίνητο νέκρωσε, το πετάλι έγινε πολύ σκληρό και τα φώτα έσβησαν. Θυμάμαι ότι ένιωσα πολύ μεγάλη σύγχυση, καθώς σκεφτόμουν ότι μπορεί να τελείωσε η βενζίνη και ας ήξερα ότι είχαμε αρκετά καύσιμα ακόμη. Το αυτοκίνητο βγήκε αμέσως από τον δρόμο και όταν ο Jim ρώτησε τι έγινε δεν ήξερα τι να απαντήσω, είχα όμως την αίσθηση ότι είχα αποκοιμηθεί ή... δεν ξέρω και εγώ τι.

Έβαλα ξανά ταχύτητα, ο Jim πήδηξε έξω από το αυτοκίνητο, ήρθε προς τη μεριά μου και άνοιξε την πόρτα. Εγώ πήγα στην θέση του συνοδηγού, εκείνος μπήκε μέσα, έβαλε μπροστά τη μίζα και το αυτοκίνητο πήρε μπροστά! Ενώ απομακρυνόμασταν ένιωθα ενοχλημένη και λίγο νευρική, όμως κάτι πραγματικά περίεργο είχε μόλις συμβεί. Κοίταξα πάλι την ώρα και ήταν 06:36. Είχαν περάσει 12 λεπτά ενώ το όλο περιστατικό δε μπορεί να είχε διάρκεια που να ξεπερνούσε το 1,5 λεπτό".

Είχε πάει εκεί προτού καν φτάσει

Είμαστε εξοικειωμένοι με την γραμμική απεικόνιση του χρόνου όπου το ένα γεγονός διαδέχεται το άλλο. Με έναν περίεργο τρόπο όμως, δεν συμβαίνει πάντοτε αυτό. Ας λάβουμε υπόψη μας την εμπειρία της Eula White στην αγροτική Alabama του 1920 όταν ήταν μικρό κορίτσι. Η Eula αναφέρει:

"Εκείνα τα χρόνια η αγροτική Alabama ήταν σχετικά πίσω. Λίγη ηλεκτροδότηση ενώ τα άλογα και τα βαγόνια ήταν τα μόνα μέσα μεταφοράς για τους περισσότερους ντόπιους. Θυμάμαι ότι ήταν μια ηλιόλουστη μέρα του καλοκαιριού και νωρίς εκείνο το πρωί είχα μαζευτεί με κάποιες άλλες γυναίκες στη μπροστινή βεράντα στη φάρμα των Hawkins για να μαζέψουμε φασόλια και μπιζέλια από κάποια θαμνάκια.

Κατά το μεσημέρι ήμασταν ακόμα εκεί και μαζεύαμε μπιζέλια όταν σηκωθήκαμε και είδαμε τον κύριο Hawkins να πλησιάζει προς το σπίτι. Στο μπροστινό μέρος της σέλας του αλόγου του ήταν ένα μεγάλο λευκό σακί με αλεύρι και στο αριστερό του χέρι κρατούσε μια καφέ τσάντα με διάφορα λαχανικά. Τον κοιτούσαμε καθώς πήγαινε προς την πόρτα και σταμάτησε εκεί περιμένοντας από κάποιον να ανοίξει. Ένα από τα αγόρια έτρεξε και την άνοιξε και τότε, μπροστά στα μάτια όλων των γυναικών και των παιδιών, ο κύριος Hawkins εξαφανίστηκε! Μέσα σε μια στιγμή, απλά εξαφανίστηκε!

Για ένα δυο περίπου δευτερόλεπτα μείναμε άφωνοι και ύστερα τρομοκρατημένοι αρχίσαμε να ουρλιάζουμε. Λίγα λεπτά αργότερα ηρεμήσαμε, όμως ακόμη τρέμαμε και ήμασταν συγχυσμένες. Δεν ξέραμε τι να κάνουμε οπότε ύστερα από λίγο συνεχίσαμε να μαζεύουμε μπιζέλια ενώ η κυρία Hawkins και τα αγόρια έκλεισαν την πόρτα.

Περίπου μισή ώρα αργότερα είδαμε πάλι τον κύριο Hawkins να έρχεται με το άλογο προς το σπίτι με το ίδιο λευκό σακί με αλεύρι μπροστά στην σέλα του και με την ίδια καφέ τσάντα με λαχανικά στο αριστερό του χέρι. Κατευθύνθηκε ξανά προς την πόρτα και σταμάτησε χωρίς να πει τίποτα. Εμείς απλώς τον κοιτούσαμε περιμένοντας να δούμε τι θα συμβεί. Ύστερα, προς μεγάλη μας ανακούφιση, ο κύριος Hawkins είπε: 'Λοιπόν, θα μου ανοίξει κανείς την πόρτα;' Ο κύριος Hawkins είχε έρθει εκεί προτού καν φτάσει".

Στιγμιαία επανάληψη του χρόνου

Μια παρόμοια επανάληψη του χρόνου συνέβη στον Ryan Bratton στην ηλικία των οκτώ. Ήταν μια κατά τα άλλα συνηθισμένη ημέρα για αυτόν και τον φίλο του που κάθονταν στην αυλή του ενώ κάποια άλλα παιδιά οδηγούσαν με τα ποδήλατα τους κατά μήκος ενός δρόμου. Όπως θυμάται:

"Ένα αυτοκίνητο ήρθε από τον δρόμο και σταμάτησε μπροστά από ένα σπίτι. Ένα παιδάκι βγήκε έξω και έτρεξε μέσα στο σπίτι κάνοντας φασαρία και φωνάζοντας όπως κάνουν τα παιδιά της ηλικίας του ενώ ένα κορίτσι πέρασε με το ποδήλατο της από τον δρόμο.

Λίγα λεπτά αργότερα το ίδιο αυτοκίνητο ήρθε από τον δρόμο, σταμάτησε στο σπίτι και το ίδιο παιδάκι βγήκε έξω από αυτό και έτρεξε μέσα στο σπίτι κάνοντας φασαρία και φωνάζοντας με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που το είχε κάνει και πριν. Και τότε το ίδιο κορίτσι κατηφόρισε ξανά προς τον δρόμο. Κοίταξα τον φίλο μου και μου είπε ότι δεν είχε ιδέα για το τι είχε μόλις συμβεί".

Ταξίδι στο παρελθόν...

Οι πιο εντυπωσιακές περιπτώσεις ταξιδιού στον χρόνο είναι πιθανώς εκείνες όπου κάποιοι άνθρωποι βλέπουν, ακούν ή ακόμα αλληλεπιδρούν με άλλους ανθρώπους ή πράγματα που φαίνεται πως συνέβησαν σε άλλο τόπο και σε άλλη χρονική στιγμή.

Ο John ήταν ένα εξάχρονο αγόρι στο Stoke-on-Trent της Αγγλίας όταν συνέβη ένα τέτοιο φευγαλέο περιστατικό. Πήγαινε στο σχολείο μαζί με κάποια άλλα παιδιά όταν σταμάτησαν για να παρατηρήσουν κάποιους οικοδόμους που δούλευαν σε κάποια καινούρια σπίτια. Καθώς πλησίαζαν προς εκείνο το σημείο, παρατήρησαν ένα παλιό αγροτόσπιτο που βρισκόταν εκεί κοντά. Μια ηλικιωμένη γυναίκα βγήκε έξω και προσέφερε στον John και στους φίλους του πορτοκαλάδα καθώς έμπαιναν μέσα στο σπίτι της.

Αφού έφυγαν από το αγροτόσπιτο και συνέχισαν τον δρόμο τους προς το σχολείο, ανακάλυψαν ότι ήταν περίπου 4 και το σχολείο έκλεινε. Είχαν φύγει από το σπίτι στη 1:30 και είχαν κάνει μια διαδρομή που θα πρέπει να είχε διάρκεια 20 λεπτά!

Την επόμενη ημέρα ο John και οι φίλοι του έκαναν την ίδια διαδρομή για το σχολείο αλλά προς μεγάλη τους έκπληξη δεν υπήρχε η παραμικρή ένδειξη του αγροτόσπιτου ή της ηλικιωμένης που είχαν δει την προηγούμενη ημέρα.

Η μόνη εξήγηση για το τι βίωσε ο John και οι φίλοι του φαίνεται πως είναι κάποια μορφή 'γλιστρήματος' στον χρόνο κατά το οποίο για λίγες ώρες μεταφέρθηκαν σε μια παλιότερη εποχή όπου πράγματι υπήρχε ένα αγροτόσπιτο και ο ιδιοκτήτης του σε εκείνο το μέρος.

...Και σε μια μελλοντική πόλη

Όσο παράξενη και αν ήταν, ενδεχομένως να είναι πιο εύκολο να καταλάβουμε την εμπειρία του John σχετικά με κάτι που έχει ήδη συμβεί παρά να κατανοήσουμε την εμπειρία της Daisy που συνάντησε ένα μέρος το οποίο δεν υπάρχει ακόμα και ίσως να μην υπάρχει για αιώνες. Η Daisy και ο φίλος της ο Rick κατευθύνονταν με το παλιό φορτηγάκι του προς το σπίτι ενός άλλου φίλου τους τον Σεπτέμβρη του 2004. Όπως αναφέρει η Daisy:

"Ξαφνικά, η μηχανή έσβησε και εγώ μαζί με τον Rick βρεθήκαμε σε έναν ερημωμένο αυτοκινητόδρομο μέσα στη νύχτα. Ήμασταν περιτριγυρισμένοι και από τις δύο πλευρές του δρόμου με κτήματα καλαμποκιού, γεγονός που επιμήκυνε την αίσθηση της απόστασης.

Ο Rick έκανε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να βάλει μπροστά το φορτηγάκι ξανά, όμως φαίνεται ότι δεν δούλευε. Αποφασίσαμε να περπατήσουμε προς την πλησιέστερη πόλη που απείχε περίπου 2 μίλια για να βρούμε κάποιο τηλέφωνο που λειτουργεί με κέρματα για να καλέσουμε τον φίλο μας. Μας φάνηκε πως η διαδρομή μας πήρε ώρες και η πόλη δεν ήταν πουθενά.

Παρόλα αυτά και ενώ ήμασταν ήδη απελπισμένοι, είδαμε ένα εκθαμβωτικό καφέ φως να ξεπροβάλλει πίσω από τον απόκρημνο λόφο που βρισκόταν μπροστά μας. Ανεβήκαμε τρέχοντας το λόφο που μας εμπόδιζε να δούμε από που προερχόταν το φως και μείναμε άφωνοι από αυτό που είδαμε. Ο Rick και εγώ μπορούσαμε να δούμε πίσω από το λόφο αυτό που θα μπορούσε να περιγραφεί ως μια φουτουριστική πόλη με φώτα να ξεπροβάλλουν από το κάθε παράθυρο ενός τεράστιου, μεταλλικού πύργου. Στο κέντρο αυτής της πόλης βρισκόταν ένας πελώριος ασημένιος θόλος.

Κοίταζα εμβρόντητη για ώρα την πόλη μέχρι την στιγμή που ο Rick με σκούντησε στον αγκώνα, κάτι που με έβγαλε από την έκσταση μου και μου έδειξε τον ουρανό. Επάνω από την πόλη αιωρούνταν εκατοντάδες ιπτάμενα οχήματα και ένα από αυτά πέταξε προς το μέρος μας με ιλιγγιώδη ταχύτητα.

Ο Rick και εγώ φοβηθήκαμε τόσο πολύ που φύγαμε τρέχοντας και κατευθυνθήκαμε προς το χαλασμένο μας φορτηγάκι. Δεν κοίταξα καθόλου πίσω όμως ένιωθα ότι κάποιος με παρακολουθούσε σε όλη την διαδρομή. Όταν μπήκαμε μέσα στο φορτηγάκι, αυτό πήρε μπροστά χωρίς καμία δυσκολία. Φύγαμε όσο πιο γρήγορα μπορούσαμε προς την αντίθετη κατεύθυνση και δεν πήγαμε ποτέ ξανά εκεί ούτε και μιλήσαμε για αυτό από τότε".