Γερμανική εταιρεία θα μας «φακελώσει»
Ένα ακόμη βήμα για να γίνουμε γερμανική αποικία χάνοντας οποιαδήποτεπροσωπικά δεδομένα, γίνεται με το «φακέλωμα» όλων μας από την αθώα φαινομενικά «κάρτα του πολίτη».
Ο «Μεγάλος αδελφός», όπως τον οραματίστηκε ο Όργουελ εγκαθίσταται πλέον στην Ελλάδα ώστε κάθε Έλληνας πολίτης να είναι εκτεθειμένος σε τράπεζες, αστυνομία, εφορίες ή ακόμη και ιδιώτες μέσω των ηλεκτρονικών ταυτοτήτων που θα αντικαταστήσουν τα παλιά δελτία ταυτότητας.
Και γύρω από τον Έλληνα «Big Brother» έχει στηθεί ήδη ένας τρελός χορός εκατομμυρίων ευρώ με πρωταγωνιστές μία ιαπωνική εταιρεία και το γερμανικό εθνικό τυπογραφείο, που με τη βοήθεια των γνωστών-αγνώστων Ελλήνων μεσαζόντων συγκρούονται μεταξύ τους για το ποιος θα πάρει τη δουλειά γιατί «τα λεφτά είναι πολλά, Άρη μου». Και βέβαια, ήδη έχουν πάρει κεφάλι στη σύγκρουση οι Γερμανοί...
Η κάρτα του πολίτη, δηλαδή οι νέου τύπου ηλεκτρονικές ταυτότητες αποτελούν το ψηφιακό αποτύπωμα του κάθε Έλληνα. Πέρα από τα βασικά στοιχεία του κάθε πολίτη που θα υπάρχουν σ' αυτή τη νέα ταυτότητα (ημερομηνία γέννησης, πατρώνυμο, χρώμα οφθαλμών κλπ) θα εμπεριέχονται και στοιχεία όπως ο ΑΜΚΑ, ο ΑΦΜ, ο Αριθμός Δημοτολογίου και πολλά άλλα στοιχεία που παραβιάζουν τα ατομικά δεδομένα του κάθε πολίτη.
Πληροφορίες κάνουν λόγο και για ενσωμάτωση ενός τσιπ μνήμης χωρίς επαφή, που σημαίνει ότι θα διαβάζεται χωρίς να εισάγεται σε κάποια συσκευή. Το τσιπάκι χωρίς επαφή θα είναι εξατομικευμένο εκ των προτέρων και θα ενσωματώνεται στο σώμα της κάρτας κατά τη διαδικασία παραγωγής της.
Σε πρώτη φάση τη δουλειά επρόκειτο να πάρει η ιαπωνική εταιρεία Toppan Printing Co Ltdκαι μάλιστα είχε συνάψει μια πρώτη συμφωνία με την κυβέρνηση της ΝΔ το Δεκέμβρη του 2005 αλλά στο παιχνίδι μόλις έγινε γνωστό το γεγονός αυτό μπήκε ο ιδιωτικός γερμανικός κολοσσός Gieseke und Devrient και από την άλλη η κρατικοποιημένη πλέον Bundesdruckerei.
Κι εκεί αρχίζει το μεγάλο παιχνίδι αφενός για το «φακέλωμα» όλων μας και αφετέρου για το ποιοι θα πάρουν τα λεφτά αυτού του «φακελώματος». Αλλά και τα προνόμιά του.
Του Κώστα Χαρδαβέλλα
