Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010

Η ΓΗ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΑΧΥΤΗΤΑ

Η ΓΗ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΑΧΥΤΗΤΑ





Είπαμε και πιο πριν ότι στην αρχή της δημιουργίας του πλανητικού συστήματος, ο ήλιος δεν ακτινοβολούσε, ή τουλάχιστον ακτινοβολούσε λιγότερο απ ότι σήμερα.

Κι ακόμη ότι η Γη δεν περιστρεφόταν με την ίδια ταχύτητα γύρω από τον εαυτό της , ούτε γύρω από τον ήλιο.
Από κει και μετά, με την ενέργεια της βαρύτητας και γενικότερα των μαγνητικών πεδίων ο ήλιος άρχισε να δίνει περισσότερο φως, όπως αυτό που ξέρουμε και η Γη να γυρίζει σιγά-σιγά γύρω από τον εαυτό της. Και εδώ ακριβώς χωρίστηκε η μέρα από τη νύχτα (βλέπε Εξι μέρες δημιουργίας).

Σ αυτές τις απόψεις οι επιστήμονες οδηγήθηκαν από τις παρατηρήσεις ότι η Γη δεν περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της πάντα με την ίδια ταχύτητα. Τα τελευταία χρόνια (1994) περιστρέφεται όλο και πιο αργά και το ημερονύκτιο μεγαλώνει.
Αυτό οφείλεται στους διάφορους μαγνητισμούς και στις παλίρροιες της Γης.
Σύμφωνα με μετρήσεις που έγιναν το έτος μεγαλώνει κατά 1 δευτερόλεπτο. Ασήμαντο φαινομενικά , χρονικό διάστημα, αλλά σημαντικό στο πέρασμα των χρόνων, των αιώνων, των χιλιετηρίδων κλπ. Διότι οι υπολογισμοί των επιστημόνων φέρνουν στο φως κάτι πολύ εντυπωσιακό.
Οσο η γη γυρίζει πιο αργά, κάνει λιγότερα ημερονύκτια, μέσα σ ένα χρόνο. Ετσι υπολογίζεται ότι πριν:

· 4,8 δις χρόνια το έτος είχε 11 ημερονύκτια.

· 2,4 -=- 120 -=-

· 1,2 -=- 247 -=-

· 600 εκατομμύρια χρόνια το έτος είχε 424 -=-

· 100 -=- -=- 370 -=-

· Σήμερα 365 -=-


Οι υπολογισμοί δείχνουν ότι η Γη ξεκίνησε να γυρίζει αργά γύρω από τον εαυτό της και πολύ γρηγορότερα γύρω από ήλιο , απ ότι σήμερα, μετά, πριν 600 εκ. χρόνια άρχισε να γυρίζει πολύ γρήγορα, και τώρα πάλι γυρίζει αργά.
Όλα αυτά σημαίνουν πάρα πολλά για την πορεία των εποχών και τις βιολογικές εξελίξεις πάνω στη Γη, τονίζουν οι επιστήμονες, αφού δημιουργείται άλλος φωτοπεριοδισμός.
Σε ότι αφορά τον Ηλιο, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι είναι μεσήλικας, έχει δηλαδή διανύσει πορεία περίπου 5 δισεκατομμυρίων ετών με συνεχώς αυξανόμενη δραστηριότητα. Και ότι από δω και πέρα η φωτοβολία του θα μειώνεται σταδιακά, μέχρι που τελικά θα σβήσει μετά 5-6 δισ. χρόνια.
Βέβαια είναι πολύ εξωπραγματικό να συζητάμε τι θα γίνει στο μακρινό εκείνο μέλλον. Σημασία έχει το σήμερα, κι αυτό ερευνούν οι επιστήμονες. Γιατί η διαφορά ενός δευτερολέπτου το χρόνο στην περιστροφή της Γης, παίζει σημαντικό ρόλο για όσους ασχολούνται με την αστρονομία, με την πλοήγηση σκαφών, με ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς.
Γι αυτό μετά από διεθνείς συμφωνίες, προσθέτουν το χρόνο που λείπει λόγω της καθυστέρησης της Γης. Τα τελευταία 15 χρόνια προστέθηκαν 13 δευτερόλεπτα για να υπάρξει συγχρονισμός. Το τελευταίο προστέθηκε την 1-7-94.
Αν δεχθούμε τώρα αυτό το ρυθμό μείωσης της περιστροφής της Γης σα σταθερή τότε:



· Σε 600 εκ. χρόνια το έτος θα έχει 306 μέρες



· Σε 1.200.000.000 χρόνια 247 μέρες



· Σε 2.400.000.000 « 129 μέρες
ΠΗΓΗ((http://www.apocalypsejohn.com/2010/04/blog-post_13.html))



· Σε 4.800.000.000 « 11 μέρες



Μπορεί εύκολα, λοιπόν, να καταλάβει καθείς τι αλλαγές θα έχουν επέλθει στους βιορυθμούς των όντων, και τι αλλαγές θα έχουν στην εμφάνισή τους.

Φάκελος Πειραματόζωα: (Οι Άνθρωποι…)

Φάκελος Πειραματόζωα: (Οι Άνθρωποι…)

Φάκελος Πειραματόζωα
(Οι Άνθρωποι…)

Κάποτε ορισμένοι γιατροί των ναζί έκαναν τους ανθρώπους πειραματόζωα δια της ευγονικής. Σήμερα κάποιοι σύγχρονοι Μένγκελε θεοποιούν εκ νέου την ευγονική, ενώ κάποιοι άλλοι πολιτικοί ή ανθύπατοι διεθνών μηχανισμών υποβάλλουν σε νέα «βασανιστήρια» τους ανθρώπους με τα οικονομικά τους μέτρα. Τι κόσμος, Θεέ μου!...
 
ΑΚΡΙΒΩΣ σαν σήμερα (9 Δεκεμβρίου 1946) Δικάζονταν στη Νυρεμβέργη οι γιατροί του Γ' Ράιχ, οι οποίοι κατηγορούνταν για πειράματα ευγονικής.
Η ευγονική (ή ευγονισμός), για όσους δεν γνωρίζουν, είναι η επιστήμη που επιδιώκει να βελτιώσει βιολογικά, σωματικά, ηθικά και πνευματικά το ανθρώπινο γένος. Γι' αυτό το σκοπό πρέπει να αποφεύγονται οι γάμοι ανάμεσα σε ανθρώπους με κλονισμένη υγεία ή με κακές κληρονομικές λειτουργίες του οργανισμού τους, που θα είχαν ως συνέπεια να γεννηθούν ελαττωματικά παιδιά. Αντίθετα όμως να ενισχύονται τα σωματικά, πνευματικά και ψυχικά προσόντα. Τέτοιες αρχές υποστήριξαν ο Πλάτωνας, ο Αριστοτέλης και άλλοι σοφοί, οι δε Σπαρτιάτες θανάτωναν στον Καιάδα, τα παιδιά που δεν ήταν υγιή.
Δεν ξέρω τι έκαναν οι αρχαίοι, αλλά ενώ κατηγορούσαμε –και δικαιολογημένα- τον γιατρό των ναζί, Γιόζεφ Μένγκελε, για τα πειράματά του στο Άουσβιτς, σήμερα, στα λεγόμενα «προοδευμένα κράτη» υπάρχει νόμος που υποχρεώνει τους μελλόνυμφους να παρουσιάζουν πιστοποιητικά υγείας, ενώ στις νέες ταυτότητες (ας μη λέμε ονόματα) θα έχουμε την υποχρέωση να κάνουμε αναφορά και έτσι –εμμέσως πλην σαφώς- να δημοσιοποιούμε τα προσωπικά μας δεδομένα ή να κάνουμε υποχρεωτικά εμβόλια για τις όποιες μορφές «γρίπης» σαν την περσινή που γέλαγε και το παρδαλό κατσίκι με τα καμώματα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας!
Τι ήταν, όμως, ο Γιόζεφ Μένγκελε;
Ο Γιόζεφ Μένγκελε (Josef Mengele, 16 Μαρτίου 1911, Γκίντσμπουργκ, Γερμανία - 7 Φεβρουαρίου 1979, Βερτιόγκα, Βραζιλία) ήταν Γερμανός γιατρός του στρατοπέδου εξόντωσης Άουσβιτς - Μπίρκεναου και διαβόητος ιδίως για τα πειράματα που έκανε με ανθρώπους, τα οποία οδηγούσαν συνήθως στο θάνατό τους. Έμεινε στην ιστορία ως ο «Άγγελος του Θανάτου» (Todesengel von Auschwitz).
Στο Άουσβιτς - Μπίρκεναου έκανε κυρίως πειράματα με διδύμους και μικρόσωμους, οι οποίοι αποτελούσαν για αυτόν την υποδειγματική έκφραση της "ανωμαλίας". Επίσης παιδιά αθιγγανικής καταγωγής κινούσαν το ενδιαφέρον του, αφού προσπαθούσε μέσω συγκριτικών πειραμάτων μεταξύ αυτών και άλλων κρατουμένων παιδιών να θεμελιώσει τις φυλετικές του θεωρίες.
Ο Μένγκελε φρόντιζε οι ιατρικά απαραίτητες εγχειρήσεις να πραγματοποιούνται συνήθως από βοηθούς του, ενώ ο ίδιος αφοσιωνόταν στα πειράματα του με τους κρατουμένους και τις κατοπινές νεκροψίες. Μάλιστα, για να μπορέσει να πραγματοποιήσει τις νεκροψίες με στόχο τη διαπίστωση των αποτελεσμάτων πειραμάτων του, σκότωνε τα θύματα με ενέσεις φαινόλης. Λένε πως οι πράξεις του αυτές, συμπεριλαμβανομένων των φόνων, ήταν μέρος μελετών για τη συγγραφή εργασίας επί υφηγεσία, η οποία, όμως, δεν ολοκληρώθηκε ποτέ.
Όπως και οι άλλοι γιατροί του Άουσβιτς, έτσι και ο Μένγκελε έλαβε μέρος αμέτρητες φορές στη διαλογή των νέων κρατουμένων, βάσει της οποίας χωρίζονταν οι νεοαφιχθέντες ικανοί για εργασία από τους αδύναμους, γέρους και ασθενείς, οι οποίοι κατόπιν οδηγούνταν κατευθείαν στους θαλάμους αερίων, όπου έβρισκαν τον θάνατο.
Αλλά μήπως ήταν μόνον ο Μέγκελε; Πρόσφατα δεν είδαν το φως της δημοσιότητας για τέτοιες φρικιαστικές και απάνθρωπες πράξεις και από ανθρώπους των δήθεν «αναπτυγμένων χωρών» της Δύσεως, Ο ίδιος ο Ομπάμα δεν αναγκάστηκε να ζητήσει δημοσία συγγνώμη για ορισμένα πειράματα, που έκαναν ορισμένοι συμπατριώτες του κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στη Γουατεμάλα;
«Στόχος μας –λένε κάποιοι άλλοι στη Βραζιλία- είναι να βρούμε το σωστό γενετικό κοκτέιλ γερμανικής και ιταλικής καταγωγής, το οποίο ενδεχομένως να συνδυάζεται και με λίγο σλαβικό αίμα», όπως εξηγεί ένας βραζιλιάνος κυνηγός μοντέλων, επισημαίνοντας ότι αυτή η μίξη παράγει ψηλές, αδύνατες κοπέλες, με λαμπερά μάτια, ίσια μαλλιά και ωραία επιδερμίδα. Κοπέλες που θα μπορέσει να εξάγει η Βραζιλία στις πασαρέλες της Νέας Υόρκης, του Μιλάνου και του Παρισιού, όπως η Ζιζέλ Μπίντχεν, η Αντριάνα Λίμα και η Αλεσάντρα Αμπρόσιο (!!)
Μήπως αυτός είναι ο λόγος που η τηλεόραση μάς προβάλλει συνεχώς «ωραία κορμιά» και έχουν μπει στην «μαύρη λίστα» όσοι έτυχε να είναι υπέρβαροι, μη εύσχημοι κλπ; Και οι "τράπεζες σπέρματος" τι ρόλο παίζουν;
Δεν ξέρω τι καταγγέλλει η οργάνωση Γιατροί για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (ΡΗR) σε έκθεση που περιγράφει μεθόδους για τις οποίες δεν είχε ξανακούσει ο κόσμος μετά τις δίκες των ναζιστών γιατρών στη Νυρεμβέργη.
Αν επιτρέπεται όμως το «μαύρο χιούμορ», θα λέγαμε πως σήμερα … έχουν αλλάξει τα πράγματα λιγάκι. Στους «θαλάμους αερίων» της διεθνούς κοινωνίας μπαίνουν οι οικονομικά αδύναμες χώρες και ιδίως αυτές που χρωστάνε –λένε- περισσότερα, ενώ οι άνθρωποι-πειραματόζωα, όπως οι Έλληνες, μπαίνουν σε ειδικό … φάκελο!
Δεν σας κάνει εντύπωση το γεγονός, ότι όλοι αυτοί οι εκπρόσωποι των «μηχανισμών στήριξης» χρησιμοποιούν … ιατρικές ορολογίες και μας παριστάνουν τους … γιατρούς, που μας δίνουν φάρμακα, όπως είπε κάποιος πού μας μίλησε μέσα στην Ελληνική Βουλή, ή κάποιοι άλλοι που ήθελαν να μας βάλουν το 1967 στον … γύψο;
Να είναι έτσι τα πράγματα ή μήπως η ταπεινότητά μου κάνει λάθος και πρέπει να πάρει πίσω τα γραφόμενα του σημερινού σχολίου; Διερωτώμαι: Μήπως;
Με σεβασμό στην αξιοπρέπεια όλων των ανθρώπων
ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝ. ΣΑΚΚΕΤΟΣ
Πέμπτη, 9 Δεκεμβρίου 2010

Η ευγονική της ντροπής

Η ευγονική της ντροπής

ΣΤΑΜΑΤΗΣ Ν. ΑΛΑΧΙΩΤΗΣ | Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου 1997


Ενα κοινό μυστικό ανάμεσα στις πιο προηγμένες χώρες του κόσμου μας διέρρευσε ξαφνικά και μας γέμισε ντροπή: οι ΗΠΑ, οι σκανδιναβικές χώρες, η Ελβετία, η Αυστρία, η Γαλλία, η Τσεχοσλοβακία, η Κίνα κ.ά. χρόνια τώρα επιχειρούσαν τάχα να βελτιώσουν τις «ράτσες» τους χρησιμοποιώντας τη μέθοδο της επιλεγμένης υποχρεωτικής στείρωσης γυναικών οι οποίες παρουσίαζαν κάποια προβλήματα ευφυΐας και δυνατότητας κοινωνικής ένταξης.
Μα είναι δυνατόν να έχουν γίνει τέτοια επιστημονικά τερατουργήματα στον αιώνα μας;
«Οπως βλέπεις, Νίκο, έγιναν», συνέχισε η Σοφία, που τελειώνει την Ιατρική και ήταν ενημερωμένη.
Καλά, υπάρχει κάποια επιστημονική βάση σε αυτό το εγχείρημα;
«Κατ' αρχήν, η προσπάθεια αυτή αποσκοπούσε στη γενετική βελτίωση των λαών στους οποίους εφαρμοζόταν ή εφαρμόζεται ακόμη. Ο κλάδος αυτός της γενετικής λέγεται ευγονική και στη συγκεκριμένη περίπτωση αρνητική ευγονική, γιατί επιχειρείται η μείωση της συχνότητας των βλαβερών γονιδίων. Αντίθετα, όταν επιχειρείται η αύξηση της συχνότητας των πιο κατάλληλων για τον ανθρώπινο πληθυσμό γονιδίων, μιλάμε για τη θετική ευγονική. Τη θετική ευγονική εφάρμοσε στην πράξη ο νομπελίστας γενετικής Muller στη δεκαετία του '40, όταν προσπάθησε να υλοποιήσει το σχέδιό του με την ίδρυση τράπεζας σπέρματος το οποίο θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει οποιαδήποτε γυναίκα».
Και πώς διασφαλίζεται η επιτυχία της θετικής ή της αρνητικής επιλογής, Σοφία;
«Αυτή είναι η πιο καίρια ερώτηση. Μπράβο, Νίκο, έχεις πιάσει το νόημα σε βάθος. Γιατί ακριβώς εδώ γίνεται το λάθος, καθώς δεν υπάρχει καμία επιστημονική εγγύηση για το επιχειρούμενο αποτέλεσμα.
Αλλά ας αρχίσουμε με την αρνητική ευγονική, αυτό που στην πράξη μεταφράζεται σε υποχρεωτική στείρωση. Παρενθετικά σου λέω ότι υπάρχουν πάνω από 1.500 αρρώστιες στον άνθρωπο που ελέγχονται γενετικά, ότι ένα 5% των ανθρώπων υποφέρουν σε κάποιο στάδιο της ζωής τους από σοβαρές γενετικές αρρώστιες και ότι τα 8 στα 10 παιδιά που νοσηλεύονται στις παιδιατρικές κλινικές πάσχουν από κάποια γενετική ανωμαλία. Η εφαρμογή λοιπόν μιας επιλογικής διαδικασίας με τη στείρωση, που να μην επιτρέπει στις βλαβερές γενετικές ποικιλίες να περνούν στην επόμενη γενιά, θα μείωνε τη συχνότητα τέτοιων γονιδίων. Με αυτόν τον τρόπο θα οδηγούμασταν στον "υπεράνθρωπο"! Και η σκέψη αυτή είναι πολύ παλιά, κοντά στην εποχή του Δαρβίνου, όταν ο δαρβινισμός επιχειρήθηκε να εφαρμοσθεί και στον άνθρωπο.
Αλλά από τις δεκαετίες του '40 και του '50 έγινε γνωστό, όταν άρχισε να αναπτύσσεται η θεωρητική γενετική πληθυσμών, ότι μια διαδικασία συνεχούς στείρωσης των γενετικώς πασχόντων δεν ωφελεί πρακτικά. Γιατί, αν πάρουμε μιαν απλή περίπτωση, όπου μια αρρώστια εκδηλώνεται όταν ένα ζευγάρι, όπου και οι δύο είναι φορείς ενός βλαβερού γονιδίου, κάνει ένα γενετικά άρρωστο παιδί και επιχειρείται συνεχής στείρωση τέτοιων άρρωστων ατόμων πριν από την ηλικία αναπαραγωγής, χρειαζόμαστε 30 γενιές ή 1.500 χρόνια για να μειώσουμε στο μισό τη συχνότητα των φορέων, οι οποίοι βέβαια είναι πολύ περισσότεροι στον πληθυσμό από τους πάσχοντες.
Και αν έχουμε πιο περίπλοκες περιπτώσεις, οι οποίες ελέγχονται από περισσότερα από ένα γονίδια, τότε ο χρόνος γίνεται μεγαλύτερος αλλά και το αποτέλεσμα απρόβλεπτο, καθώς επηρεάζεται και από τους ανεξέλεγκτους περιβαλλοντικούς παράγοντες. Δεν υπάρχει λοιπόν καμία επιστημονική κάλυψη στο εγχείρημα των υποχρεωτικών στειρώσεων».
Δηλαδή, εδώ έχουμε πάλι μια πολιτική παρέμβαση που αναστατώνει την κοινωνία χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα. Οι πολιτικοί, δεξιοί ή αριστεροί, συντηρητικοί ή προοδευτικοί, εισβάλλουν, χωρίς επιστημονική γνώση, σε πεδία άγνωστα γι' αυτούς και προκαλούν τεράστια κοινωνικά και ηθικά προβλήματα.
«Σαφώς. Γιατί ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί τις ηθικές και κοινωνικοπολιτικές προεκτάσεις τέτοιων ευγονικών εγχειρημάτων, όπως συνέβη και με τα pogroms των ναζί, τα οποία εκτελέστηκαν κάτω από το πρόσχημα ευγονικών σχημάτων. Ενας άλλος περιορισμός σε μερικά ευγονικά προγράμματα αφορά το πρόβλημα των αξιών. Γιατί χαρακτηριστικά που σήμερα αξιολογούνται καλά, όπως λ.χ. η ευφυΐα, η προσαρμοστικότητα, η πνευματική σταθερότητα, το κουράγιο, η ενεργητικότητα κ.ά., εκτός του ότι δεν μπορούμε να τα ελέγξουμε γενετικά, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν αύριο θα είναι και θετικά.
Εκτός αυτού, ορισμένες αξίες μπορεί να θεωρηθούν αρετές για μιαν ομάδα και έγκλημα για μιαν άλλη. Ετσι βραβεύονται οι στρατηγοί μιας ομάδας γιατί εξολόθρευσαν μιαν άλλη ομάδα, για την οποία οι στρατηγοί αυτοί είναι εγκληματίες. Ο καθορισμός του τέλειου γενοτύπου είναι ακατόρθωτος, γιατί δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι οι καλοί χαρακτήρες σχετίζονται μεταξύ τους. Και υπάρχει ο κίνδυνος, όταν βελτιώνεται ένα χαρακτηριστικό που προκαλεί τον θαυμασμό, όπως λ.χ. το μουσικό ταλέντο ή η επιστημονική κλίση, να συσχετισθεί με τη βελτίωση και ενός αρνητικού, όπως λ.χ. η εγκληματικότητα, η κλεψιά, το ψέμα, η επιθετικότητα κ.ά.».
Η Σοφία και ο Νίκος άφηναν τη βεράντα τους που αγνάντευε το Δασάκι της Πάτρας και ο καθένας από τη μεριά του μονολογούσε γι' αυτά τα επιστημονικά εγκλήματα που διεπράχθησαν εν καιρώ ειρήνης και σε πολιτισμένες χώρες πάνω σε αδαείς και ανυπεράσπιστους ανθρώπους. Ολη η ντροπή του πολιτισμένου και καλλιεργημένου ανθρώπου στο μεγαλείο της!
Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=34&artid=91360&dt=21/09/1997#ixzz18rIBYKFX