ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟΚΡΥΦΑ: Προσομοιώσεις δείχνουν ότι μπορεί να υπάρχει υγρό νερό στον Άρη

ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟΚΡΥΦΑ: Προσομοιώσεις δείχνουν ότι μπορεί να υπάρχει υγρό νερό στον Άρη

Μαθετε περισσοτερα

Προσομοιώσεις δείχνουν ότι μπορεί να υπάρχει υγρό νερό στον Άρη

Προσομοιώσεις δείχνουν ότι μπορεί να υπάρχει υγρό νερό στον Άρη

Πηγή: Πανεπιστήμιο Αρκάνσας, 8 Νοεμβρίου 2005

Ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Αρκάνσας έδειξαν για πρώτη φορά ότι θα μπορούσε να υπάρξει υγρό νερό σε ορισμένες περιόδους στην επιφάνεια του Άρη. Ο Julie Chittenden, ένας μεταπτυχιακός σπουδαστής στο κέντρο για τις Διαστημικές και Πλανητικές Επιστήμες του Αρκάνσας, καθώς και ο Derek Sears, διευθυντής του Διαστημικού Κέντρου μαζί με τον W.M. Keck καθηγητή των Πλανητικών Επιστημών, θα εκθέσουν τα συμπεράσματά τους στο περιοδικό Geophysical Research Letters.

Δεξιά εικόνα: Φωτογραφία της περιοχής Ηλύσια του Κόκκινου Πλανήτη, στην οποία διακρίνονται τεράστιες, επίπεδες και λείες πλάκες, όμοιες με τις ραγισμένες παγωμένες εκτάσεις κοντά στους πόλους της Γης. Οι ατρακτοειδείς αυτές δομές είναι πολύ λείες και έχουν μικρό βάθος. Και αυτό ερμηνεύεται ότι είχαν πλημμυρίσει από νερό, που στο τέλος πάγωσε. Το νερό είχε οδηγηθεί στην περιοχή του ισημερινού μέσα από ποταμούς, οι αποξηραμένες κοίτες των οποίων φαίνονται στις φωτογραφίες. Και οι επιστήμονες συμπεραίνουν ότι νερό υπήρχε στην επιφάνεια του ως πρόσφατα, ενώ ο πάγος δεν έλιωσε από την ακτινοβολία του ήλιου γιατί προστατεύθηκε από στάχτη ηφαιστειακής προέλευσης, με την οποία ήταν καλυμμένος.

"Αυτά τα πειράματα θα μας βοηθήσουν να καταλάβουμε με πιο τρόπο συμπεριφέρεται το νερό στον Άρη", λέει ο Chittenden.

Αριστερή εικόνα: Το τεχνητό αυτό έδαφος που αναπαριστά τον Άρη χρησιμοποιείται στα πειράματα μέσα στην αίθουσα της προσομοίωσης. Σημειώστε τα στρώματα του πάγου και της σκόνης και το σκούρο χρώμα της σκόνης. Επίσης, το νερό ρέει προς τα έξω πάνω στην επιφάνεια και σε κάποια μέρη βρίσκεται πάνω από το ξηρό χώμα. Η λάσπη σχηματίζει ένα στέρεο αδιάβροχο σώμα και βοηθάει να διατηρηθεί το νερό.

Οι ερευνητές έχουν κάνει διάλογο για το αν θα μπορούσε ή όχι να υπάρξει το υγρό νερό στην επιφάνεια του Άρη λόγω των χαμηλών θερμοκρασιών και των πιέσεων που βρέθηκαν στον πλανήτη. Με βάση τα προηγούμενα πειράματα και τις υποθέσεις, οι επιστήμονες έχουν σκεφτεί ότι το καθαρό νερό στην επιφάνεια του πλανήτη θα εξατμιζόταν κατευθείαν από τη στερεά στην αέρια φάση, παρακάμπτοντας έτσι την υγρή φάση, στις χαμηλές πιέσεις που βρίσκονται στον Άρη - 7 millibars σε αντιδιαστολή με, περίπου, 1.013 millibars πάνω στη Γη. Εντούτοις, η επιφάνεια του πλανήτη επιδεικνύει χαρακτηριστικά σαν τους ξεροπόταμους και τα κανάλια και μοιάζουν σαν αυτά να έχουν ίσως δημιουργηθεί από μετακινήσεις υγρού. Έχουν δε εκτελεσθεί επίγεια πειράματα με σκοπό να μιμηθούν τις συνθήκες στον Άρη για να βοηθήσουν να απαντηθούν οι ερωτήσεις σε αυτό το θέμα: εάν δηλαδή το υγρό νερό υπάρχει ή όχι στον Άρη. Αλλά μέχρις αυτό το σημείο έχουν γίνει πειράματα μόνο με το καθαρό νερό σε υψηλές πιέσεις.



Οι Chittenden και Sears χρησιμοποίησαν μια πλανητική περιβαλλοντική αίθουσα στο εργαστήριο Keck για τη Διαστημική Προσομοίωση με σκοπό να μιμηθούν τους όρους που βρέθηκαν στον Άρη - την ατμόσφαιρα του διοξειδίου του άνθρακα, πίεση 7 millibars και θερμοκρασίες από το μηδέν έως 25 βαθμούς Κελσίου κάτω του μηδενός - και εξέτασαν τους ρυθμούς της εξάτμισης των διαλυμάτων των αλάτων, που αναμένονται να βρεθούν στον Άρη. Το περισσότερο νερό στη Γη περιέχει άλατα τα οποία προέρχονται όταν έρχεται σε επαφή το νερό με το χώμα, έτσι αναμένονται να εμφανιστούν παρόμοιες διαδικασίες σε οποιοδήποτε επιφανειακό νερό που βρέθηκε στον κόκκινο πλανήτη. Τα άλατα στο νερό χαμηλώνουν το σημείο ψύξης του διαλύματος.



Η ομάδα του πανεπιστημίου του Αρκάνσας τοποθέτησε διαλύματα αλάτων στην πλανητική περιβαλλοντική αίθουσα, μιμούμενη τις συνθήκες στον Άρη, και μέτρησε έπειτα τους ρυθμούς εξάτμισης σε πολλές θερμοκρασίες.



Η δεξιά εικόνα δείχνει ιζήματα στα κατώτατα σημεία των κοιλάδων, που δημιουργήθηκαν από τους ποταμούς, με τόσο μεγάλες λεπτομέρειες που φαίνεται και η σκόνη που πετά πάνω από τα άκρα των κρατήρων.



"Υπάρχει μια τεράστια μείωση στο ρυθμό εξάτμισης όσο πιο ψυχρό αυτό είναι, και αυτό αναγνωρίζεται από τον καθένα", λέει ο Chittenden. Το σημείο ψύξης για τα μίγματα των διαλυμάτων με αλάτι (νάτριο) μειώνεται σε 21 βαθμούς Κελσίου κάτω από μηδέν, και σε 50 βαθμούς κάτω από μηδέν για το νερό που περιέχει χλωριούχο ασβέστιο.



Οι θερμοκρασίες στον Άρη ποικίλλουν μεταξύ 125 βαθμών κάτω από μηδέν Κελσίου έως 28 βαθμούς πάνω από το μηδέν, σε διαφορετικά γεωγραφικά πλάτη και σε διαφορετικές ώρες της ημέρας. Κατά συνέπεια, υπάρχει μια πιθανότητα να μπορεί να υπάρχει υγρό νερό στην επιφάνεια του πλανήτη σε διαφορετικούς θέσεις και σε διαφορετικές ώρες της ημέρας.



"Ο σχηματισμός διαλυμάτων αλάτων θα μπορούσε να αυξήσει αρκετά τη σταθερότητα του νερού στον Άρη, με δύο τρόπους. Αφ' ενός με την επέκταση της θερμοκρασιακής περιοχής πέρα από την οποία το υγρό νερό είναι σταθερό έως και σε - 40 βαθμούς Κελσίου και αφ' ετέρου με τη μείωση των ρυθμών εξάτμισης κατά δύο μεγέθη", γράφουν οι ερευνητές.

ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟΚΡΥΦΑ: ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ MILGRAM

ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟΚΡΥΦΑ: ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ MILGRAM

Μαθετε περισσοτερα

ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ MILGRAM

ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ MILGRAM

Ο καθηγητής Stanley Milgram, ένας Αμερικανός επιστήμονας στο χώρο της κοινωνικής ψυχολογίας, πραγματοποίησε ένα σημαντικό πείραμα το 1961 το οποίο, από τότε έχει επαναληφθεί και επιβεβαιωθεί σε πολλές χώρες.Τα ευρήματα του πειράματος καταδεικνύουν ότι η παρόρμηση του ανθρώπου που έχει κάποιες δικαιοδοσίες «να ενεργήσει σωστά» καθώς και η αδυναμία του να ασκήσει δημιουργική κριτική στον φορέα ισχύος που υπηρετεί (κράτος, επιστήμη, τράπεζα, επανάσταση, κλπ) δεν είναι επιθετικότητα αλλά βιολογικός συμβιβασμός και ολοκληρωτική υποταγή στο απρόσωπο και γενικό σύνολο-έννοια που αποτελεί ο φορέας. Το φαινόμενο αυτό έχει πάρει διαστάσεις υπέρμετρης παθολογικής κατάστασης σε σημείο που η απρόσωπη βούληση κάποιου φορέα ισχύος να καταλήγει στη νομιμοποίηση οποιασδήποτε πράξης, ακόμα και παράνομης και βάρβαρης, πάντα στο όνομα του συλλογικού και απρόσωπου φορέα που μπορεί να εκφράζεται από ένα όνομα, ένα σύνολο ή μία συλλογική εικόνα ή έννοια.

Ο Milgram και οι συνεργάτες του ερευνητές ζητούσαν από διάφορα άτομα 25-50 ετών που τυχαία περνούσαν από κάποιο δρόμο να διαθέσουν λίγες ώρες για να συμμετάσχουν σε ένα επιστημονικό πείραμα του Πανεπιστημίου Yale. Φθάνοντας ο καθένας από αυτούς χωριστά για το πείραμα, εύρισκε εκεί άλλον έναν εθελοντή για το ίδιο πείραμα ο οποίος, όμως, ήταν συνεργάτης του Milgram. Ο διευθυντής του πειράματος, με λευκή ιατρική μπλούζα -σύμβολο αυθεντίας-, έριχνε νόμισμα κορώνα-γράμματα για το ποιος θα έχει το ρόλο του «εξεταστή» και ποιος του «μαθητή» με αποτέλεσμα, σκόπιμα, ο πραγματικός εθελοντής να ορίζεται πάντα σαν εξεταστής. Παρουσία του τελευταίου, ο μαθητής δενόταν σε μία παραλλαγή ηλεκτρικής καρέκλας με ελεύθερο ένα μόνο χέρι για να πατάει κουμπιά για τις απαντήσεις. Με εμφανή δυσφορία και διαμαρτυρίες, ο μαθητής μάθαινε ότι για κάθε λαθεμένη απάντηση θα του γίνεται μία ηλεκτρική εκκένωση. Σε επιβεβαίωση ότι το σύστημα λειτουργεί, γινόταν μία δοκιμή όπου ο εξεταστής γινόταν δέκτης μιας πραγματικής και αρκετά ενοχλητικής εκκένωσης 45 volt για να δεί πως είναι. Στη συνέχεια, ο διευθυντής και ο εξεταστής περνούσαν στη διπλανή αίθουσα που είχε οπτική και ηχητική επικοινωνία με τον μαθητή.

Ο εξεταστής έδινε τότε στο μαθητή ένα κατάλογο λέξεων που έπρεπε να αποστηθίσει και να τις επαναλαμβάνει με το πάτημα κουμπιών. Ο εξεταστής καθόταν μπροστά σε μία κονσόλα με τριάντα διαφορετικούς μοχλούς, ένα για κάθε μία διαφορετική ένταση ρεύματος από 15 έως 450 volt με αντίστοιχες επιγραφές με διαβαθμισμένες ενδείξεις, από ελαφρύ σόκ έως κίνδυνος, σφοδρό σόκ. Οι οδηγίες προς τον εξεταστή ήταν ότι οι εκκενώσεις ρεύματος θα πρέπει να κλιμακώνονται με κάθε λαθεμένη απάντηση.

Βέβαια, στη πραγματικότητα δεν υπήρχε κανένα ηλεκτρικό ρεύμα-τιμωρία προς τον μαθητή. Ο ίδιος έδινε απαντήσεις και έκανε σκόπιμα λάθη, σύμφωνα με το πρόγραμμα, ενώ δυσφορούσε για τις τιμωρίες. Από τα 75 volt και πάνω, φώναζε αρκετά δυνατά ενώ, μετά το 180 volt ούρλιαζε «σταματήστε!». Μετά έβαζε τα κλάματα και παρακαλούσε για έλεος και μετά γρύλιζε σαν ζώο. Από τα 300 volt και πάνω σταματούσε να απαντά στις ερωτήσεις, δεν αντιδρούσε καθόλου και έδινε την εντύπωση ότι έχει χάσει επαφή με το περιβάλλον. Επειδή όμως, σύμφωνα με τον κανονισμό του πειράματος, έλλειψη απάντησης μετρούσε σαν λαθεμένη απάντηση, ο εξεταστής συνέχιζε να κάνει ερωτήσεις, κλιμακώνοντας συνέχεια τις ηλεκτρικές εκκενώσεις.

Το πείραμα ήταν οργανωμένο κατά τέτοιο τρόπο ώστε να μην αφήνει στον εθελοντή-εξεταστή καμία υπόνοια για τη γνησιότητά του. Αυτό ήταν κάτι που, μετά το πείραμα, αναγνώριζαν όλοι οι εθελοντές. Η πραγματική ερώτηση που έθετε το πείραμα, βέβαια, ήταν: «μέχρι ποιό σημείο θα μπορούσε να φθάσει ένας άνθρωπος στον οποίο μία ανώνυμη αρχή ή εξουσία θα του ζητούσε να βασανίσει ή ακόμη να σκοτώσει ένα συνάνθρωπό του».

Τα αποτελέσματα των πειραμάτων ήταν τρομακτικά. Στις ΗΠΑ, 65% των εθελοντών συνέχισαν το ρόλο τους μέχρι το μέγιστο όριο των 450 volt παρά τις κραυγές του θύματος και την μετέπειτα σιωπή του. Οταν το πείραμα επαναλήφθηκε στο Maxwell Planck Institute στο Μόναχο, το ίδιο αποτέλεσμα ήταν 85%! Από τότε, το πείραμα αυτό έχει γίνει πάρα πολλές φορές, ακόμη και με παραλλαγές που έκαναν διάφοροι άλλοι επιστήμονες που είχαν αντιρρήσεις και επιφυλάξεις σε κάποιες διαδικαστικές πλευρές, και τα στατιστικά αποτελέσματα πάντα επιβεβαιώθηκαν.

Με άλλα λόγια, κατά μέσο όρο τρεις στους τέσσερις εθελοντές είναι έτοιμοι να βασανίσουν και να σκοτώσουν συνάνθρωπό τους χωρίς να αμφισβητήσουν την αιτία. Η στατιστική αυτή διαπίστωση συνηγορεί στο ότι δεν θα πρέπει απαραίτητα κανένας από όλους εμάς να πιστεύει ότι ανήκει στη μικρή εξαίρεση. Σχεδόν όλοι οι εθελοντές στα διάφορα πειράματα έδειξαν μία κάποια απροθυμία να συνεχίσουν όταν τα θύματα άρχισαν να παραπονούνται για πόνο. Ο διευθυντής του πειράματος που στεκόταν συνέχεια δίπλα τους με σταυρωμένα τα χέρια και αυστηρό ύφος δεν άφηνε περιθώρια για συζήτηση ενώ, αντίθετα, έδειχνε προβληματισμένος για το ενδεχόμενο διακοπής του πειράματος κάνοντας συνέχεια τις στερεότυπες παροτρύνσεις «Συνεχίζουμε, είναι αναγκαίο για την επιτυχία του πειράματος, δεν μπορώ να σου εξηγήσω τώρα, συνέχισε, δεν έχεις άλλη επιλογή». Οι περισσότεροι εθελοντές δυσφορούσαν ή γελούσαν νευρικά, γκρίνιαζαν και έλεγαν περισσότερο από μία φορά ότι δεν ήθελαν να συνεχίσουν. Αλλά εκείνοι που ακούστηκαν να λένε κάτι για την απάνθρωπη διαδικασία του πειράματος ήταν τελικά και αυτοί που το έφταναν μέχρι τέλος.

Από συζητήσεις μετά τα πειράματα, αποκαλύφθηκε ότι όλοι οι εθελοντές είχαν νομίσει ότι το θύμα ήταν ή αναίσθητο ή ίσως ακόμη και νεκρό. Οι περισσότεροι από αυτούς ήταν βαθύτατα ενοχλημένοι από την ίδια τους τη συμπεριφορά και δεν μπορούσαν να τη καταλάβουν. Προσπαθώντας να βρουν κάποια εξήγηση, έλεγαν πράγματα όπως «δεν ήθελα να κάνω κάποιο λάθος που θα χαλούσε το πείραμα». Επειθαν τους εαυτούς τους ότι «οι επιστήμονες ήξεραν τι κάνουν». Η παρόρμηση να είναι εντάξει με τις απαιτήσεις του πειράματος και η αδυναμία τους να επικρίνουν την ανώνυμη εξουσία δεν αποτελούν επιθετικότητα αλλά είναι το βιολογικά απαραίτητο συμπλήρωμά της, η πίστη και η υποταγή στο σύνολο. Αυτά τα χαρακτηριστικά έχουν, επίσης, αναπτυχθεί παθολογικά σε υπέρμετρο βαθμό στην ανθρώπινη κοινωνία, όπως αποδεικνύει το πείραμα, σε βαθμό που καθιερωμένες ανώνυμες αρχές-εξουσίες όπως «το κράτος, η επιστήμη ή ακόμη η επανάσταση» μπορούν να μετατρέψουν οτιδήποτε σε θεμιτό και νόμιμο με μόνη μία σφραγίδα, μία άσπρη μπλούζα ή ένα περιβραχιόνιο.

ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟΚΡΥΦΑ: "πειραματόζωα" OI Χρήστες Κινητών Τηλεφώνων ?..............

ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟΚΡΥΦΑ: "πειραματόζωα" OI Χρήστες Κινητών Τηλεφώνων ?..............

Μαθετε περισσοτερα

"πειραματόζωα" OI Χρήστες Κινητών Τηλεφώνων ?..............

Πάνω από 2.000.000.000 χρήστες κινητών τηλεφώνων σε όλο τον κόσμο συμμετέχουν σαν "πειραματόζωα" στο πιο μεγάλο πείραμα της ιστορίας της ανθρωπότητας: Τη συχνότατη έκθεση σε μη ιονίζουσα ακτινοβολία. Μια διεθνής επιστημονική επιτροπή, με ντοκουμέντο 600 σελίδων βασισμένο σε 2.000 επιστημονικές μελέτες, αποδεικνύει τις βλαβερές συνέπειες της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας στον άνθρωπο (αλλοιώνει τα εγκεφαλικά κύτταρα), ακόμα και σε χαμηλά επίπεδα εκπομπής. Τεράστιος ο κίνδυνος για τα παιδια...Παραθέτω ένα άρθρο του Γιάννη Ελαφρού στην εφημερίδα Καθημερινή (03/01/08)"Ένα ευδιάκριτο σήμα κινδύνου εκπέμπει η επιστημονική κοινότητα για τις πιθανές βλαβερές συνέπειες στην υγεία από τη χρήση της κινητής τηλεφωνίας αλλά και των άλλων πηγών μη ιονίζουσας ακτινοβολίας. Και παράλληλα, επείγουσα έκκληση στις κυβερνήσεις και στους διεθνείς οργανισμούς να προχωρήσουν στη δραστική μείωση των ορίων εκπομπής ακτινοβολίας, απευθύνουν διακεκριμένοι επιστήμονες και ανεξάρτητοι ερευνητές από πολλές χώρες. Την ίδια ώρα, πάνω από δύο δισεκατομμύρια χρήστες κινητών τηλεφώνων σε όλο τον κόσμο (σε 3,3 δισεκατομμύρια υπολογίζονται οι εν ενεργεία συσκευές - στην Ελλάδα ξεπερνούν τα 15 εκατομμύρια συνδέσεις), συμμετέχουν σαν "πειραματόζωα" στο πιο μεγάλο πείραμα στην ιστορία της ανθρωπότητας. Βαθιά αίσθηση προκάλεσε η Έκθεση 2007, του BioInitiative Working Group, μιας επιστημονικής επιτροπής αποτελούμενης από διακεκριμένους επιστήμονες από τις ΗΠΑ, τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος, τη Βρετανία, τη Σουηδία, την Αυστρία και την Κίνα. Σε ένα αναλυτικό ντοκουμέντο 600 σελίδων παρέχεται επιστημονική τεκμηρίωση, βασισμένη σε περισσότερες από 2.000 επιστημονικές μελέτες απ' όλο τον κόσμο, για το γεγονός "ότι υπάρχουν αρνητικές συνέπειες στην ανθρώπινη υγεία από την έκθεση σε ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, ακόμα και όταν αυτή είναι εκατοντάδες ή και χιλιάδες φορές κάτω από τα επίσημα όρια της Ευρώπης και των ΗΠΑ"."Δεν είναι γνωστά όλα γύρω από τις επιπτώσεις της κινητής τηλεφωνίας και γενικότερα της μη ιονίζουσας ακτινοβολίας", τονίζει η BioInitiative Report. "Αυτό που είναι καθαρό είναι ότι τα σημερινά όρια προστασίας της δημόσιας υγείας είναι χιλιάδες φορές πιο επιεική από το αναγκαίο. Απαιτούνται αλλαγές"."Το business as usual είναι απαράδεκτο", υπογραμμίζει ο δρ. David Carpenter, διευθυντής του Ινστιτούτου Υγείας και Περιβάλλοντος του πανεπιστημίου του Όλμπανι, στη Νέα Υόρκη, και εκ των συντακτών της Έκθεσης. Στη Μεγάλη Βρετανία παραδόθηκε επίσημα το BioInitiative Report στον πρωθυπουργό, ενώ όλες οι κυβερνήσεις, τα Κοινοβούλια και οι επιστημονικοί οργανισμοί πρέπει να πάρουν θέση. "Δεν θεωρούμε ασφαλή τα ισχύοντα Όρια Αποδεκτής Έκθεσης, που θεσπίζονται κυρίως με βάση οικονομικά-πολιτικά κίνητρα και όχι όπως θα έπρεπε με επιστημονικά κριτήρια των πρόσφατων ερευνών", τονίζει στην "Κ" ο κ. Λουκάς Μαργαρίτης, καθηγητής Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ο οποίος έχει πραγματοποιήσει έρευνα που δείχνει σοβαρές βιολογικές επιδράσεις των κινητών τηλεφώνων σε έντομα. Τα όρια που θέσπισε η Ελλάδα το 2006 για τις εκπομπές των κεραιών κινητής τηλεφωνίας είναι λίγο αυστηρότερα από εκείνα της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας, αλλά "ευρίσκονται επάνω από τα αυστηρότερα όρια που ισχύουν σε άλλες χώρες, όπως για παράδειγμα της γειτονικής μας Ιταλίας και της Ρωσίας, όπου από την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης έχουν μελετήσει έγκαιρα τις μη θερμικές επιπτώσεις της ακτινοβολίας. Απευθύνουμε έκκληση για μείωση των ορίων στα επίπεδα του Σάλτσμπουργκ (0,2 V/m - βολτ ανά μέτρο). Σήμερα, η μία χώρα μετά την άλλη τροποποιεί τα όρια προς τα κάτω. Το Βέλγιο αποφάσισε τον Φεβρουάριο του 2007 να θέσει άμεσα όριο τα 3 V/m, με στόχο τα 0,6 V/m".Οι επιπτώσεις των κινητών χωρίζονται στις θερμικές και στις μη θερμικές επιδράσεις. Οι δεύτερες, ανεξιχνίαστες μέχρι πρότινος, αποκαλύπτονται όλο και περισσότερο από μια σειρά επιστημονικές έρευνες που φανερώνουν δυνατότητα αλλοίωσης της φυσιολογικής λειτουργίας των κυττάρων, μεταλλάξεις, θραύση του γονιδιώματος, μέχρι και διάρρηξη του αιματοεγκεφαλικού φραγμού, που απαγορεύει την είσοδο στον εγκέφαλο ανεπιθύμητων ουσιών του αίματος."Οι ακτινοβολίες, με τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία που δημιουργούν, μετατρέπουν ορισμένα σημαντικά χημικά μόρια των κυττάρων όπως τα αμινοξέα (απαραίτητα δομικά συστατικά των πρωτεϊνών) σε μικρά μαγνητάκια και επίσης επηρεάζουν την κυτταρική ροή άλλων (π.χ. ιόντων). Αλλοιώνεται έτσι η σωστή λειτουργία πρωτεϊνών που είναι υπεύθυνες για σχεδόν όλες τις φυσιολογικές λειτουργίες των κυττάρων", σημειώνει ο καθηγητής Γεωργίου. "Αλλάζει ο γενικότερος μεταβολισμός των κυττάρων, με αποτέλεσμα π.χ. να μην εξουδετερώνονται ορισμένες άκρως τοξικές ελεύθερες ρίζες οξυγόνου και να εκδηλώνεται οξειδωτικό στρες, που προκαλεί βλάβες στο DNA και σε άλλα σημαντικά χημικά μόρια των κυττάρων".Αυτό που δεν ξέρουμε ακόμα ακριβώς είναι με ποιο τρόπο γίνεται αυτή η βλαβερή επίδραση και ποια είναι η σχέση της ποσότητας της ακτινοβολίας με τις συνέπειες που προκαλεί. Σε αυτή την κατεύθυνση θα συμβάλει ένα φιλόδοξο ερευνητικό πρόγραμμα που ξεκινά το βιοχημικό εργαστήριο του κ. Γεωργίου, στο Πανεπιστήμιο Πατρών."Θέλουμε να "συλλάβουμε" την άκρως τοξική ελεύθερη ρίζα του σουπεροξειδίου, ένα φευγαλέο μόριο που ζει για ένα εκατομμυριοστό του δευτερολέπτου και είναι ο πρωταρχικός παράγοντας δημιουργίας της οξειδωτικής πίεσης, για να δούμε εάν και πόσο αυξάνονται οι συγκεντρώσεις του, λόγω της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας", λέει στην "Κ" ο κ. Γεωργίου. "Επιπλέον, θα μετρήσουμε τις καταστροφές στο DNA, διότι αν και έχουν τεκμηριωθεί ποιοτικά δεν έχουν υπολογισθεί ποσοτικά, ώστε να γίνει συσχέτιση με τα επίπεδα εκπομπών".Συμβουλές για τους χρήστες* Μειώνουμε τη χρήση κινητού τηλεφώνου όσο είναι δυνατόν. Όχι συνομιλίες πάνω από ένα λεπτό.* Χρησιμοποιούμε πάντα στις συνομιλίες μας hands free ή bluetooth. Ακόμα και τότε όμως το κινητό δεν πρέπει να είναι σε επαφή με το σώμα. Πρέπει να είναι σε απόσταση τουλάχιστον 40 εκατοστών από το σώμα μας. Καθώς αυτό δεν είναι δυνατό πάντα, έχουν σχεδιαστεί ειδικές θήκες, μία μάλιστα από τον Τομέα Κυτταρικής Βιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (http://kyttariki.biol.uoa.gr)* Εάν δεν έχουμε πάνω μας hands free ή bluetooth δεν "κολλάμε" τη συσκευή πάνω στο αυτί μας, εναλλάσουμε πλευρά και χρησιμοποιούμε το μεγάφωνο που έχουν αρκετά τηλέφωνα.* Ελαχιστοποιούμε τη χρήση κινητού μέσα στο αυτοκίνητο, εκτός εάν έχουμε ειδική κεραία, γιατί δεχόμαστε ακτινοβολία από κάθε σημείο του αμαξώματος. Μια εναλλακτική λύση είναι η συνομιλία με hands free ή bluetooth, τοποθετώντας όμως το κινητό σε ειδική θέση που "βλέπει" προς τα έξω, διοχετεύοντας την ακτινοβολία εκτός του οχήματος.* Αποφεύγουμε να χρησιμοποιούμε το κινητό σε υπόγεια, κλειστούς χώρους, ασανσέρ και γενικά όπου το σήμα είναι εξαιρετικά μικρό. Στην περίπτωση αυτή το κινητό μας εκπέμπει σε μέγιστη ισχύ. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και σε ανοικτούς χώρους της υπαίθρου, όπου η κεραία βάσης είναι πολύ μακριά ή δεν έχει καλή οπτική επαφή. Απ' αυτή την άποψη είμαστε πολύ προσεκτικοί στη χρήση του κινητού μέσα στα σπίτια (ειδικά στα εσωτερικά δωμάτια).Στα τέλη Δεκεμβρίου διοργανώθηκε στη Βενετία το συνέδριο της Διεθνούς Επιτροπής για την Ηλεκτρομαγνητική Ασφάλεια (www.icems.eu), με θέμα "Βάσεις της βιοηλεκτρομαγνητικής: προς μια νέα λογική στην εκτίμηση του κινδύνου". Σε τι συνίσταται αυτή η νέα λογική; Ο κ. Χρήστος Γεωργίου, καθηγητής Βιοχημείας στο Πανεπιστήμιο Πατρών, ο οποίος συμμετείχε στο συνέδριο, λέει στην "Κ" "ότι μέχρι τώρα οι επίσημοι οργανισμοί και φυσικά οι εταιρείες δέχονται ότι οι μη ιονίζουσες ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες έχουν μόνο θερμικές επιδράσεις στον οργανισμό. Με βάση αποκλειστικά αυτές τέθηκαν τα όρια. Αλλά υπάρχουν και μη θερμικές, βιολογικές επιδράσεις. Παρουσία εκατό και πλέον ανεξάρτητων επιστημόνων, το BioInitiative Report χαρακτηρίστηκε έκθεση - σοκ, που υποχρεώνει σε νέα προσέγγιση".Σύμφωνα με τους ερευνητές, γύρω από τον σύγχρονο άνθρωπο διαμορφώνεται ένα "ηλεκτρομαγνητικό νέφος" από μη ιονίζουσα ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, προερχόμενη από πολλές πηγές: κινητά και ασύρματα τηλεφωνα, ασύρματα δίκτυα, κεραίες τηλεφωνίας και τηλεοπτικών σταθμών, φούρνους μικροκυμάτων, πυλώνες υψηλής τάσης, ηλεκτρικές συσκευές.Όλο και συχνότερα η ηλεκτρομαγνητική ρύπανση συνδέεται με σειρά αρνητικών επιδράσεων. Από τις πιο "απλές" (κόπωση, υπνηλία, αδυναμία συγκέντρωσης, μείωση μνήμης, πονοκέφαλοι κλπ), μέχρι τις πιο βαριές: μετάλλαξης της λειτουργίας των κυττάρων του ανθρώπου, θραύση του DNA, μείωση του σπέρματος, Αλτσχάιμερ, επιληψίες, ακουστικό νεύρωμα (καλοήθης όγκος που μειώνει την ακοή), καρκίνος του εγκεφάλου, καρκίνος του μαστού, παιδική λευχαιμία.Ο δρ. Lennart Hardell, καθηγητής στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Ορέμπρο στη Σουηδία, παρουσιάζει στο BioInitiative Report ότι με δεκαετή χρήση κινητού τηλεφώνου παρουσιάζεται αύξηση 20% των πιθανοτήτων εκδήλωσης όγκου του εγκεφάλου (κακόηθες γλείωμα). Εάν όμως η χρήση γίνεται διαρκώς από την ίδια πλευρά του κρανίου, η πιθανότητα αυξάνεται κατά 200%, δηλαδή δεκαπλασιάζεται ο κίνδυνος!Στις 6 Δεκεμβρίου του 2007 δημοσιεύτηκε έρευνα Ισραηλινών επιστημόνων, που αποκαλύπτει "μια σύνδεση της χρήσης κινητού με την παρουσίαση όγκου του παρωδιτικού αδένα". Ενώ λίγο αργότερα ανακοινώθηκε έρευνα του πανεπιστημίου της Ουψάλα - παραγγελία μάλιστα του Φόρουμ Κατασκευαστών Κινητών -, η οποία επισημαίνει ότι χρήση του κινητού κατά τις νυχτερινές ώρες κινητοποιεί το σύστημα στρες του οργανισμού, με αποτέλεσμα αϋπνίες και μείωση του "βαθέως" ύπνου.Το κυτταρικό στρες είναι μια νέα απειλή. Ο δρ. Μάρτιν Μπλανκ, καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Κολούμπια, σημειώνει ότι "τα κύτταρα του ανθρώπινου οργανισμού αντιδρούν στην ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, ακόμα και σε πολύ μικρά επίπεδα εκπομπής, όπως σε άλλες περιβαλλοντικές τοξίνες, για παράδειγμα τοξικά χημικά".Οι ανεξάρτητοι ερευνητές είναι ιδιαίτερα επιφυλακτικοί σε έρευνες που χρηματοδοτούνται από τις εταιρείες. "Οι όγκοι στον εγκέφαλο αναπτύσσονται σε βάθος 15-20 χρόνων. Οι περισσότερες έρευνες που αθωώνουν τα κινητά δεν ψάχνουν σε τέτοιο βάθος χρόνου, ούτε σε βαριά χρήση", υπογραμμίζει η BioInitiative Report.Τι συμβαίνει με τα νέα κινητά; "Στα κινητά τηλέφωνα τρίτης γενιάς αλλάζει ο τρόπος διαμόρφωσης του σήματος Περιέχονται και χαμηλότερες συχνότητες, στις οποίες λειτουργεί και ο ανθρώπινος εγκέφαλος. Υπάρχει, λοιπόν, μια ανησυχία στην επιστημονική κοινότητα μήπως οι επιδράσεις των νέων κινητών στη λειτουργία του εγκεφάλου είναι αυξημένες. Γι' αυτό απαιτείται περαιτέρω έρευνα", απαντά η κ. Κωνσταντίνα Νικήτα, καθηγήτρια στο τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του ΕΜΠ.Η κοινωνία και οι κυβερνήσεις πρέπει να κινηθούν με βάση την Αρχή της Προφύλαξης. Κανείς δεν λέει να πεταχθούν τα κινητά και οι άλλες τεχνολογικές εφαμογές στον σκουπιδοτενεκέ της τεχνολογίας. Απαιτείται άμεσα η αυστηροποίηση των ορίων εκπομπών (τόσο των κεραιών όσο και των κινητών), καθώς και ο έλεγχος όλων των κινητών και η πιστοποίηση - δημοσιοποίηση του SAR τους (Ειδικός Ρυθμός Απορρόφησης, που δείχνει την ισχύ που απορροφάται από τον οργανισμό).http://alliapopsislade.blogspot.com/2009/09/blog-post_3584.html

ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟΚΡΥΦΑ: ΟΙ ΜΕΛΙΣΣΕΣ ΕΞΑΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ

ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟΚΡΥΦΑ: ΟΙ ΜΕΛΙΣΣΕΣ ΕΞΑΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ

Μαθετε περισσοτερα

ΟΙ ΜΕΛΙΣΣΕΣ ΕΞΑΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ

ΟΙ ΜΕΛΙΣΣΕΣ ΕΞΑΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ


Μαζικά εγκαταλείπουν και εξαφανίζονται από τις κυψέλες τους οι μέλισσες που τις αποπροσανατολίζουν η χρήση κινητών τηλεφώνων, φυτοφαρμάκων νέας γενιάς και η κλιματική αλλαγή.Οι μέλισσες εξαφανίζονται σταδιακά σε όλο τον κόσμο.


Οι πληθυσμοί μειώθηκαν ξαφνικά το 2006 στις ΗΠΑ από 40% έως και 90%. Απώλειες μελισσών αναφέρονται επίσης σε: Βραζιλία, Καναδά, Ινδία, Αυστρία, Βρετανία, Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Βέλγιο και Ισπανία.


Οι μελισσοκόμοι στη χώρα μας ανησυχούν, αφού απώλειες σε σμήνη μελισσών καταγράφονται και στη χώρα μας.Το φαινόμενο, μια ωραία πρωία οι μέλισσες να εγκαταλείπουν τη κυψέλη τους, χωρίς κανένα προειδοποιητικό σημάδι και να μη γυρίζουν ποτέ, λένε οι μελισσοκόμοι, αρχίζει να γίνεται αισθητό, κυρίως στη Μακεδονία και τη Θεσσαλία.


Οι απώλειες των μελισσών αγγίζουν το 25%-30%.Χαρακτηριστική είναι η διαπίστωση του κ. Θανάση Μπόμπολου, μελισσοκόμου από την Λάρισα, ότι τα τελευταία 3 χρόνια, από τα 450 μελίσσια που είχε, τώρα του έχουν μείνει τα 300!Όπως λέει ένας άλλος μελισσοκόμος, ο κ. Δημήτρης Δουλαψής, “δεν βρίσκουμε νεκρές μέλισσες στην κυψέλη ή στο έδαφος γύρω από αυτήν, που σημαίνει ότι μάλλον χάνουν τον δρόμο τους”.
Η ξαφνική εξαφάνιση μελισσών από τις κυψέλες περιγράφεται με τον όρο διαταραχή κατάρρευσης αποικίας.Οι ενήλικες μέλισσες εξαφανίζονται, αφήνοντας πίσω τους μια κυψέλη γεμάτη μέλι, γύρη, τη βασίλισσα και ίσως μερικές εργάτριες.Πού βρίσκονται οι μέλισσες που λείπουν; Φαίνεται ότι κάνεις δε γνωρίζει...


Οι επιστήμονες δε συμφωνούν μεταξύ τους για το τί φταίει. Ως πιθανές αιτίες αναφέρονται η χρήση φυτοφαρμάκων και αντιβιοτικών που επηρεάζουν τον οργανισμό τους, η κλιματική αλλαγή που τις στρεσάρει και μειώνει την τροφή τους, η πρόσληψη νέκταρ από γενετικά τροποποιημένα φυτά, η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία που εκπέμπουν τα κινητά τηλέφωνα και τις αποπροσανατολίζει, ιοί, παράσιτα και παθογόνοι οργανισμοί...


Συναγερμό έχει σημάνει το γεγονός στην επιστημονική κοινότητα, καθώς αν οι μέλισσες -ως οι κύριοι εποικονιαστές των φυτών- εξαφανιστούν, η ανθρωπότητα θα πεινάσει.
Σύμφωνα με πρόβλεψη που αποδίδεται στον Αϊνστάιν, όταν οι μέλισσες εξαφανιστούν, οι άνθρωποι θα πεθάνουν μέσα στα επόμενα 4 χρόνια. Αν η πρόβλεψη αυτή είναι μύθος ή όχι, η αλήθεια είναι ότι χωρίς μέλισσες τα αποθέματα τροφίμων του κόσμου θα μειωθούν δραστικά, αφού σχεδόν το 80% της παραγωγής τροφίμων εξασφαλίζεται από τη εποικονιαστική δραστηριότητα των μελισσών.
Όπως λέει κ. Κ. Καρατάσου,''οι μέλισσες εποικονιάζουν περισσότερα από 130.000 φυτά και χωρίς τις μέλισσες δεν θα έχουμε καρπούς [εσπεριδοειδή, μήλα, ροδάκινα, κεράσια, καρύδια, σπαράγγια, μπρόκολα, σέλινο, αγγούρια]''...