ΤΟΥΡΚΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΕΛΕΕΙΝΟΛΟΓΕΙ
ΤΟΝ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΣΩΒΙΝΙΣΜΟ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
===============
Ὑπάρχουν πολιτισμένοι άνθρωποι στὴν Τουρκία. Τὸ ποσοστὸ τοὺς ὅμως εἶναι ἀπειροελάχιστο. Τὸ Ἰσλὰμ εἶναι ἀπόλυτο καὶ κυριαρχεῖ παντοῦ. Ἀρκεῖ νὰ δοῦμε πῶς ἀντιμετωπίζουν τὶς Γυναῖκες τους. Ὁ Ἰμάμης βγάζει Λόγο καὶ ἀναφέρεται στοὺς περιορισμούς του… ξύλου ποὺ μπορεῖ νὰ δίνει στὴ… γυναίκα τοῦ ὁ σύζυγος… Π.χ., ἀπαγορεύεται νὰ τὴ χτυπᾶτε στὸ κεφάλι, ἀπαγορεύεται νὰ προκαλεῖτε ὁποιαδήποτε αἱμορραγία κ.ο.κ.
Διαβάστε ἕνα ἐξαιρετικὸ κείμενο ἑνὸς Πολιτισμένου Δημοσιογράφου, ποὺ πολὺ πιθανὸν εἶναι νὰ τὸν…σκοτώσουν, ποὺ τόλμησε καὶ διαμφισβήτησε τοὺς κανόνες τοῦ Ἰσλὰμ γιὰ τοὺς…Ἄπιστους!
Σὲ ἕνα ἐντυπωσιακὰ εἰλικρινὲς ἄρθρο, ποὺ δηµοσιεύεται στὴν ἔγκυρη ἐφηµερίδα «Sabah» ἀπὸ τὸν Engin Ardic, γνωστὸ συγγραφέα καὶ δηµοσιογράφο στὴν Τουρκία, στηλιτεύεται ὁ Τουρκικὸς τρόπος ἐορτασµοὺ τῆς πτώσης τῆς Κωνσταντινούπολης στὶς 29 Μαΐου. Τὸ ἄρθρο δημοσιεύτηκε τὴν Παρασκευὴ 3 Ἰουλίου 2009.
«Τοῦρκοι συμπατριῶτες, σταματῆστε πιὰ τὶς φανφάρες καὶ τὶς γιορτὲς γιὰ τὴν Ἅλωση, ἀρκετὴ βία ἔχουµε δώσει στὴν Ἀνατολὴ µε τὶς πράξεις µας.
ΑΝ ὀργανωνόταν στὴν Ἀθήνα συνέδριο µἐ θέµα «Θὰ παρουµε πίσω τὴν...Πόλη»,
ΑΝ έφτιαχναν µακέτα µε τα τείχη της πόλης και τους στρατιώτες µε τὶς πανοπλίες τους νὰ ἐπιτίθενται στὴν Πόλη…(ὅπως ἐµεῖς στὴν Τουρκία κάνουµε κάθε χρόνο!),
ΑΝ ἕνας τύπος ντυµένος ὅπως ὁ περίφηµος Ἕλληνας νικηφόρος καὶ σχεδὸν µυθικὸς Διγενὴς Ἀκρίτας ἐπιανε τὸ δικὸ µας Ulubatlι Hasan καὶ τὸν γκρέµιζε κάτω,
ΑΝ ξαφνικὰ ἔµπαινε στὴν πόλη κάποιος ντυµένος Αὐτοκράτορας Κωνσταντῖνος πάνω σὲ ἕνα λευκὸ ἄλογο καὶ δίπλα του ἄλλος ὡς Λουκᾶς Νοταρᾶς, ὡς Γεώργιος Φραντζὴς κι ἔµπαιναν ὡς ἀντιπρόσωποι τῆς πόλης (ὅπως ἐµεῖς στὴν Τουρκία κάνουµε κάθε χρόνο!),
ΑΝ έφτιαχναν µία χάρτινη Ἁγία Σοφία ποὺ δὲν εἶχε µιναρέδες ἀλλὰ Σταυρό,
ΑΝ ἔκαιγαν λίβάνι καὶ ἔλεγαν ὕµνους, θὰ µας ἄρεσε; Δὲ θὰ µας ἄρεσε, θὰ ξεσηκώναµε τὸν κόσµο, µέχρι ποὺ θὰ καλούσαµε πίσω τὸν πρέσβη µας ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα.
Τότε, γιατί τὸ κάνετε ἐσεῖς αὐτό, κάθε χρόνο; Πέρασαν 556 χρόνια καὶ γιορτάζετε (τὴν Ἅλωση) σὰν νὰ ἦταν χθές; Γιατί κάθε χρόνο (µε αὐτὲς τὶς γιορτὲς ποὺ κάνετε) διακηρύσσετε σὲ ὅλο τὸν κόσµο ὅτι «αὐτὰ τὰ µέρη δὲν ἦταν δικὰ µας, ἤρθαµε ἐκ των ὑστέρων καὶ τὰ πήραµε µε τὴ βία»; Γιὰ ποιὸ λόγο ἄραγε φέρνετε στὴ µνήµη µια ὑπόθεση 6 αἰώνων; Μήπως στὸ ὑποσυνείδητό σας ὑπάρχει ὁ φόβος ὅτι ἡ Πόλη κάποια µέρα θὰ δοθεῖ πίσω;
Μὴ φοβάστε, δὲν ὑπάρχει αὐτὸ ποὺ λένε µερικοὶ ἠλίθιοί της Ἐργκενεκὸν περὶ ὅρων τοῦ 1919. Μὴ φόβάστε, τὰ 9 ἑκατοµµύρια Ἑλλήνων δὲν µποροῦν νὰ πάρουν τὴν πόλη τῶν 12 ἑκατοµµυρίων καί, ἂν ἀκόµα τὴν πάρουν, δὲν µποροῦν νὰ τὴν κατοικήσουν. Καὶ οἱ δικοὶ µας ποὺ γιορτάζουν τὴν Ἅλωση εἶναι µία χούφτα φανατικοὶ µόνο, ποὺ ἡ φωνὴ τοὺς ἀκούγεται δύσκολα.
Ρὲ σεῖς, ἂν µας ποῦνε ὅτι λεηλατούσαµε τὴν Πόλη τρεῖς μέρες καὶ τρεῖς νύχτες συνεχῶς, τί θὰ ἀπαντήσουµε; Θὰ ὑπερασπιστούµε τὸν ἑαυτὸ µας στὸ Εὐρωπαϊκὸ Δικαστήριο Ἀνθρωπίνων Δικαιωµάτων ἢ θὰ ἀφήσουµε τὸ θέµα στοὺς ἱστορικούς;
Ἀντὶ νὰ περηφανευόµαστε µε τὶς πόλεις ποὺ κατακτήσαµε, ἂς περηφανευτούµε µε αὐτὲς ποὺ ἰδρύσαµε, ἂν ὑπάρχουν…
Ἀλλὰ δὲν ὑπάρχουν.
Ὅλη ἡ Ἀνατολὴ εἶναι περιοχὴ µέ τὴ βία κατακτηµένη. Ἀκόµα καὶ τὸ ὄνοµα τῆς Ἀνατολίας δὲν εἶναι αὐτὸ ποὺ πιστεύουν (ana= µἀνά, dolu= γεµάτη), ἀλλὰ προέχεται ἀπὸ τὴν ἑλληνικὴ λέξη ἡ Ἀνατολή. Ἀκόµα καὶ ἢ ὀνοµασία τῆς Ἰσταµποὺλ δὲν εἶναι ὅπως µας λέει ὁ Ebliya Celebi «ἐκεῖ ὅπου ὑπερτερεῖ τὸ Ἰσλάµ», τραβώντας τὴ λέξη ἀπὸ τὰ µαλλιά, ἀλλὰ προέρχεται ἀπὸ τὸ «εἰς τὴν Πόλιν».
Ἐντάξει, λοιπόν, ἀποκτήσαµε µόνιµη ἐγκατάσταση, τέλος ἡ νοµαδικὴ ζωὴ καὶ γι’ αὐτὸ ὁ λαὸς ἀγοράζει πέντε - πέντε τὰ διαµερίσµατα. Κανεὶς δὲν µπορεῖ νὰ µας κουνήσει, ἠρεµῆστε πιά…Οἱ χωριάτες µας ἂς ἀρκεστοῦν στὸ νὰ δολοφονοῦν τὴν Κωνσταντινούπολη χωρὶς ὄµως πολλὲς φανφάρες».