Πηγή:Αθέατη γνώση Οι ντόπιοι ήρθαν σε επαφή με αυτό το παράξενο πλάσμα στη Ναμίμπια. Το πλάσμα είχε εντοπιστεί προφανώς σε αναζήτηση τροφής. Οι ντόπιοι σε μια κοντινή φωλιά βρήκαν τρία πλάσματα παρόμοιου μεγέθους. Το πληγωμένο ζώο τους επιτέθηκε, πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε. Η αστυνομία αφαίρεσε αργότερα το πτώμα του και θα γίνει πλήρης έρευνα ιατροδικαστών που είναι σε εξέλιξη.
Ανατριχιαστικό: Είναι αυτές φωνές απο την Κόλαση;;;
Πριν μερικά χρόνια, λίγο μετά το 1960 επί Σοβιετικής Ένωσης, γινόταν στη Σιβηρία μια έρευνα από γεωλόγους. Χρησιμοποίησαν γεωτρύπανο που μπορούσε να μπει στη γη πολύ βαθειά. Οι Ρώσοι διαθέτουν τέτοια γεωτρύπανα που μπορούν να φτάσουν σε περίπου 20 km βάθος, και τα πουλάνε σε χώρες όπως η Ινδία και η Κορέα, που έχουν πετρέλαιο σε κοιτάσματα με πολύ μεγάλο βάθος, για να μπορούν να το εξορύξουν.
Τότε όμως έγινε κάτι πολύ εντυπωσιακό και απρόβλεπτο, που μαθεύτηκε πρώτα στη Μόσχα και μετά στη Φινλανδία, από την οποία κυρίως μέσω της έγκυρης εφημερίδας Ammenusastia η είδηση έφτασε και στη Δύση. Συγκεκριμένα, όταν το γεωτρύπανο έφτασε τα 14,4 χιλιόμετρα βάθος, ξαφνικά άρχισε να μην βρίσκει αντίσταση και γύρναγε τρελά, ενώ καταγράφηκε μια εκπληκτική θερμοκρασία 1100 βαθμών Κελσίου. Κατάλαβαν ότι είχαν πέσει σε κενό δηλ. κάτι σαν σπήλαιο μέσα στη γη. Είχαν μαζί τους ένα μικρόφωνο για να καταγράφουν τον ήχο από τις μετατοπίσεις των πλακών που γίνονται σε αυτά τα βάθη. Τους ξάφνιασε πρώτα κάτι σαν τεράστια νυχτερίδα που βγήκε από την τρύπα, μαζί με ένα ρεύμα αερίου, μόνο που αυτή είχε πολύ λαμπερά φτερά που έγραφαν "έχω κυριαρχήσει" και χάθηκε στον ουρανό. Όταν έβαλαν το μικρόφωνο στην τρύπα άκουσαν τρομακτικές ανθρώπινες κραυγές.
Επικεφαλής στο πείραμα ήταν ο Δρ. Ασσάκωφ (Azzacove). Αυτός δήλωσε: "Σαν κομμουνιστής δεν πιστεύω στον Ουρανό ή τη Βίβλο, αλλά σαν επιστήμονας τώρα πιστεύω στην Κόλαση. Είναι περιττό να πω ότι είμαστε σοκαρισμένοι που κάναμε μια τέτοια ανακάλυψη. Αλλά ξέρω τι είδαμε, και ξέρω τι ακούσαμε. Και είμαστε απόλυτα πεισμένοι ότι τρυπήσαμε μέχρι τις Πύλες της Κολάσεως"!
Γεγονός είναι ότι οι μισοί επιστήμονες εγκατέλειψαν στη μέση το πείραμα. "Αντί για μετακινήσεις πλακών, λέει ο Δρ. Ασσάκωφ, ακούσαμε ανθρώπινη φωνή που ούρλιαζε από τον πόνο". Και συνεχίζει: "Στην αρχή νομίζαμε ότι η φωνή ερχόταν από τα σύνεργά μας, αλλά όταν προσδιορίσθηκε η προέλευσή της, οι χειρότερες υποψίες μας επιβεβαιώθηκαν. Δεν ήταν κραυγές από ένα μόνο άτομο, αλλά από χιλιάδες ή και εκατομμύρια ανθρώπους". Αριστερά βλέπετε ότι, σύμφωνα με τις τρέχουσες επιστημονικές αντιλήψεις, η Γη στο εσωτερικό της κρύβει πυρήνα, στον οποίο η θερμοκρασία φθάνει τις αρκετές χιλιάδες βαθμούς Κελσίου. Ακούστε τις κραυγές (207ΚΒ) Το όλο θέμα μας δημιουργεί μερικά ερωτήματα: 1. Είναι η Κόλαση (ή ο Άδης) κάτω από τη Γη; 2. Οι φωνές ήταν πράγματι από τους κολασμένους; Στα θέματα αυτά απαντάμε: 1. Από τη Γραφή: Στο βιβλίο της Γενέσεως, το α΄ βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης, ο Ιακώβ απαρηγόρητος για την νομιζόμενη απώλεια του υιού του Ιωσήφ, μιλάει για κατέβασμα στον Άδη, στον οποίο θεωρεί ότι πήγε και ο Ιωσήφ: «συνήχθησαν δε πάντες οι υιοί αυτού και αι θυγατέρες και ήλθον παρακαλέσαι αυτόν, και ουκ ήθελε παρακαλείσθαι λέγων ότι καταβήσομαι προς τον υιόν μου πενθών εις άδου». (Γέν. 37,35). Και όταν η γη άνοιξε και κατάπιε τον Κορέ και όλους όσους αντιτάσσονταν στον Μωυσή, τότε όπως αναφέρεται στο Βιβλίο των Αριθμών, κατέβηκαν στον Άδη όλοι αυτοί και μάλιστα ζώντες: «... και ηνοίχθη η γη και κατέπιεν αυτούς και τους οίκους αυτών και πάντας τους ανθρώπους τους όντας μετά Κορέ και τα κτήνη αυτών. Και κατέβησαν αυτοί και όσα εστίν αυτών ζώντα εις άδου, και εκάλυψεν αυτούς η γη»... (Αρ. 16,33). Παρατηρούμε δηλ. ότι δίκαιοι (όπως ο Ιακώβ και Ιωσήφ) και άδικοι (όπως οι άνθρωποι του Κορέ), όλοι κατέβαιναν στον Άδη, ο οποίος έτσι φαίνεται σαν ο γενικός τόπος στον οποίο πήγαιναν οι ψυχές των νεκρών. Αυτό συνέβαινε πράγματι λένε οι Πατέρες της Εκκλησίας μέχρι να αφανισθεί η δύναμη του Άδη από τον Κύριο Ιησού Χριστό. Παρατηρούμε επίσης ότι ο Άδης είναι μέσα στη Γη, διότι οι του Κορέ έφθασαν ζώντες σ' αυτόν όταν ανοίχθηκε η Γη, αλλά και γενικά αναφέρεται πάντα να είναι κάτω από τον τόπο που ζούμε τώρα στη Γη. Ο Κύριος κατάγει (οδηγεί κάτω) στον Άδη, και ανάγει (το αντίθετο, φέρνει επάνω): «Κυριος θανατοί και ζωογονεί, κατάγει εις άδου και ανάγει» (Βασ. Α΄ 2,6). Οπωσδήποτε στον Άδη δεν είναι ευχάριστα τα πράγματα. Δεν είναι δυνατόν στον Άδη να περιμένεις καλοπέραση, λέει και ο σοφός Σειράχ: «...ότι ουκ έστιν εν άδου ζητήσαι τρυφήν». (Σοφ. Σειρ. 14,16) Κατά τον ψαλμωδό υπάρχουν διάφορα επίπεδα στον Άδη, ανώτερα και κατώτερα, όπως συμπεραίνεται από τον 85ο ψαλμό: «...ερρύσω την ψυχήν μου εξ άδου κατωτάτου». (13) Πρόκειται για καταστάσεις που διαφέρουν στην αίσθηση περισσότερης ή λιγότερης άνεσης, και δεν είναι αναγκαστικά διαφορετικές στάθμες τοπικά, διότι δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πρόκειται για τόπους στους οποίους ζουν ψυχές και όχι σώματα. Εάν πρόκειται για ψυχές, τότε σε τι χρειάζεται ο χώρος θα μπορούσε να ερωτήσει κάποιος. Βέβαια ο χώρος δεν χρειάζεται με την έννοια που εμείς ξέρουμε, και είναι απαραίτητος τώρα για να ζουν τα σώματα ξεχωριστά το καθένα στο χώρο του, ανάλογα με τις διαστάσεις του. Για τις ψυχές δεν υπάρχουν οι γνωστές διαστάσεις μήκος, πλάτος και ύψος, αλλά κατά τον Άγιο Ιωάννη το Δαμασκηνό οι ψυχές δεν βρίσκονται παντού όπως ο Θεός, αλλά λέμε γι αυτές ότι είναι κάπου. Πχ είναι στο Ουρανό, οπότε τότε δεν είναι στη Γη. ΄Η είναι στον Άδη οπότε τότε δεν είναι ούτε στη Γη ούτε στον Ουρανό. Ότι είναι και τοπικά απομακρυσμένοι ο Άδης και ο Ουρανός γίνεται αντιληπτό από χωρία όπως του Ωσηέ που ο Κύριος λέει: «...εάν κατακρυβώσιν εις άδου, εκείθεν η χείρ μου ανασπάσει αυτούς, και εάν αναβώσιν εις τον ουρανόν, εκείθεν κατάξω αυτούς»... (Ωσηέ 9,2) Ο Άδης μπορεί να χαρακτηρίζει κάποτε και το πως αισθάνονται οι ζωντανοί όταν βρίσκονται σε κατάσταση λύπης και πειρασμών. Επίσης στα προφητικά βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης αυτά που λέει ο προφήτης σε πρώτο πρόσωπο αφορούν συχνά την κάθοδο του Μεσσία στον Άδη για την απελευθέρωση των ψυχών των δικαίων και όχι τον ίδιο τον προφήτη. Πολύ γνωστή είναι η περίπτωση του προφήτη Ιωνά, (εκ κοιλίας άδου κραυγής μου ήκουσας φωνής μου. Ιωνάς 2,3) που με την τριήμερη παραμονή του στην κοιλιά του κήτους, συμβόλιζε την παραμονή του Κυρίου Ιησού Χριστού στον Άδη, έως την Ανάστασή του την τρίτη ημέρα. Όμοια και ο προφήτης Δαβίδ όταν λέει «...ουκ εγκαταλείψεις την ψυχήν μου εις άδου ουδέ δώσεις τον όσιόν σου ιδείν διαφθοράν», δεν μιλάει για τον εαυτό του αλλά για τον Κύριο, γιατί όπως εξηγεί στις Πράξεις των Αποστόλων ο κορυφαίος Παύλος, ο ίδιος ο Δαβίδ και απέθανε και ετάφη και το μνήμα του μένει μέχρι σήμερα. (Πρ. 2,27). Ο Άδης έχει σχέση όμως με την Κόλαση; Κόλαση σημαίνει τιμωρία αλλά και ο τόπος της τιμωρίας. Αναφέρεται σε μια οριστική κατάσταση που θα μετάσχουν όσοι δεν θέλησαν σ' αυτή τη ζωή να κάνουν πράξεις άξιες της σωτηρίας τους, όσοι δεν αγάπησαν το Θεό και τον συνάνθρωπό τους. Ο Άδης όπως είδαμε είχε άλλοτε (προ Χριστού) πολλούς κρατουμένους, άλλοτε λίγους (επί Ιησού Χριστού), ενώ μέχρι την ημέρα της Κρίσεως υπάρχει η δυνατότητα να ελευθερωθούν ψυχές από αυτόν με τη μεσιτεία άλλων μελών της Εκκλησίας, στην οποία ο Χριστός παραχώρησε τη δυνατότητα να χρησιμοποιεί τις δυνάμεις του. Οπωσδήποτε λοιπόν ο Άδης είναι μια προσωρινή κατάσταση, στην οποία κρατούνται κάποιες ψυχές, οι οποίες όμως δεν ξέρουμε τι θα γίνουν μέχρι ή κατά την ώρα της οριστικής Κρίσεως κατά την 2α Παρουσία του Κυρίου. Τότε θα αναστηθούν και τα σώματα, και τότε θα υπάρξει οριστική απόφαση για το που θα διαμένει αιώνια έκαστος. (Για την αιωνιότητα της Κολάσεως βλ. από τον όσιο Θεοφάνη τον έγκλειστο). Κάτω από τη Γη λοιπόν, στα καταχθόνια ή Αδη, κρατιούνται προσωρινά οι ψυχές των αμαρτωλών. Ενώ οι ψυχές των αγίων οδεύουν προς τον Ουρανό, και από εκεί περνάνε σε άλλους άϋλους Ουράνιους κόσμους. Ο μέγας Αντώνιος είδε σε όραμα τον Σατανά σαν τεράστιο γίγαντα να προσπαθεί να εμποδίσει τις ψυχές που θέλανε να ανέβουν στον Ουρανό. Άλλες κατάφερνε να τις ρίξει κάτω στη Γη, ενώ άλλες του ξέφευγαν (όσες δεν είχαν σοβαρές αμαρτίες). Ο ίδιος ο Σατανάς είναι εγκλωβισμένος στον περίγειο χώρο, δηλ. του έχει απαγορευθεί πλέον να βρίσκεται στον Ουρανό. Ο Κύριος διαβεβαιώνει ότι είδε τον Σατανά ως αστραπή εκ του Ουρανού πεσόντα. Και ο Ησαΐας απορεί: «πως εξέπεσεν εκ του ουρανού ο εωσφόρος ο πρωί ανατέλλων; συνετρίβη εις την γην ο αποστέλλων προς πάντα τα έθνη» (Ησ. 14,12). Για τον λόγο αυτό ο Σατανάς που ονομάζεται και Εωσφόρος, έχει ρίξει το μεγαλύτερο βάρος της προσπάθειάς του στον έλεγχο των ψυχών στον αέρα, και πήρε γι' αυτό από τη Γραφή το όνομα «άρχων του αέρος». Διαμένει όμως και στον Άδη: «...νυν δε εις Άδην καταβήση και εις τα θεμέλια της γης». (Ησ. 14,15) Βρίσκεται λοιπόν και ο «Εχθρός» (αυτό σημαίνει σατανάς) μαζί με τις ψυχές που εμπόδισε να ανέβουν προς τον Ουρανό, στα κατώτερα μέρη της Γης, στον Άδη. Και αυτό προσωρινά μέχρι την ημέρα της Κρίσεως οπότε θα τιμωρηθεί για όλα όσα θα έχει εργαστεί ως τότε. Από την παραβολή του πλουσίου και του Λαζάρου, μαθαίνουμε για τον πλούσιο ότι βρίσκεται σε βάσσανα στον Άδη, και μάλιστα ότι υποφέρει από την φλόγα που υπάρχει εκεί: «οδυνώμαι εν τη φλογί ταύτη». (Λουκ. 16,24). Έχουμε έως τώρα απαντήσει στο πρώτο ερώτημα: Κατά κυριολεξίαν Κόλαση δεν είναι το ίδιο με τον Άδη. Η Κόλαση δεν υπάρχει ακόμη, και ούτε ξέρουμε που θα είναι ο τόπος της. Ο Άδης είναι πράγματι κάτω από την Γη. Κάποιοι μιλώντας χωρίς θεολογική ακρίβεια, όπως αυτοί του ερευνητικού συνεργείου της Σιβηρίας συγχέουν τα ονόματα, αλλά οι ίδιοι δήλωσαν ότι ούτε καν πίστευαν, τουλάχιστον πριν το εξεταζόμενο συμβάν. Έχουμε συλλέξει αρκετά στοιχεία, θα προσθέσουμε μερικά ακόμη για να μπορέσουμε να απαντήσουμε στο δεύτερο ερώτημα. 2. Περισσότερα στοιχεία: Ο Ιησούς Χριστός είναι ο Κύριος του θανάτου και του Άδου: «...εγώ είμι ο πρώτος και ο έσχατος και ο ζων, και εγενόμην νεκρός, και ιδού ζων είμι εις τους αιώνας των αιώνων, και έχω τας κλεις του θανάτου και του άδου». (Αποκ. 1,18). Ψεύδεται λοιπόν το περίεργο όν που βγήκε από την τρύπα όταν αυτο-επαινείται με τα λόγια «έχω κυριαρχήσει». Διότι δεν είναι ο Χριστός, που η παρουσία του είναι πάντα ειρηνική και δεν εκφοβίζει κανένα, επομένως είναι κάποιος από το στρατόπεδο του «Εχθρού», που μετακινήθηκε στον αέρα, εκεί που είναι η κύρια δύναμή τους. Από τις θεωρίες που κυκλοφορούν στους κύκλους που αποδέχονται τα μηνύματα των UFOs, είναι και αυτή της "κούφιας γης", κατά την οποία ένας λοχίας ξεναγήθηκε στο εσωτερικό της Γης και διέδωσε ότι έχει ένα τεράστιο κενό με δικό του ήλιο, και ότι είδε επίσης κάποια όντα να μένουν εκεί κάτω (χωρίς να υποφέρουν). Ένα άλλο αξιοπερίεργο είναι ότι στις επικλήσεις πνευμάτων νεκρών, σε τραπεζάκια πνευματιστών, μέντιουμ ή όπως αλλιώς κατά καιρούς ονομάζονται, ακούγονται φωνές ακριβώς ίδιες με αυτές των ανθρώπων που γνωρίζαμε πριν πεθάνουν. Είναι μάλιστα δυνατόν να καταγραφούν και να επαληθευτεί εργαστηριακά η ταύτιση. Για την περίπτωση της κούφιας Γης παρατηρούμε ότι αφ' ενός δεν χρειάζεται πολύς χώρος για τις ψυχές του Άδη ώστε να είναι απαραίτητη αυτή η θεωρία, και αφ' ετέρου δεν υπάρχουν αξιόπιστες μαρτυρίες για την ύπαρξή της, ούτε βρέθηκε κάποια πύλη ώστε να μπορούν οι ζωντανοί να πάνε προς τα εκεί. Η επιστήμη αν και παραδέχεται μικροσπήλαια σε σχέση με το μέγεθος της Γης, δεν βρήκε τη Γη να είναι κούφια, αλλά αντίθετα να έχει την πιο πυκνή μάζα στο ηλιακό σύστημα. Τώρα που οι παρατηρήσεις γίνονται με ακρίβεια από δορυφόρους που περιστρέφονται γύρω από τη Γη, και βρίσκουν και τα μικρότερα κοιτάσματα διαφόρων υλικών του υπεδάφους, είναι σίγουρο ότι η θεωρία αυτή της 'κούφιας γης" είναι μια ακόμη πλάνη από τον αρχηγό της πλάνης. Ο διάβολος σαν παντομίμητος ζωγράφος, κατά τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη, επηρεάζει την φαντασία των εμπαθών ανθρώπων και τους κάνει να πιστεύουν τα πιο απίθανα πράγματα. Στον καθένα εμφανίζει αυτό που καταλαβαίνει ότι του αρέσει: στους μοναχούς αγγέλους, στους επιστήμονες περίεργες συσκευές κλπ. Από αυτά μπορούμε να επιβεβαιώσουμε ότι η εμφάνιση του λαμπερού όντος με τον υπερήφανο τίτλο "έχω κυριαρχήσει" είναι απλά μια δαιμονική επίδειξη. Πιθανώς ο Θεός να επέτρεψε αυτή την επίδειξη μήπως ταρακουνηθούν οι πρώην άπιστοι. Και, από ότι δήλωσαν, ταρακουνήθηκαν! Ο Πονηρός, αν του επιτρέψει ο Κύριος, μπορεί να μιμηθεί ανθρώπινες φωνές, όπως είπαμε και για τα τραπεζάκια των πνευματιστών. Εξ άλλου δεν επιτρέπεται στα πνεύματα των νεκρών, εκτός τις πρώτες ημέρες μετά την κοίμησή τους να κυκλοφορούν σ' αυτό τον κόσμο ανάμεσα στους ζωντανούς. Και τότε όμως χωρίς να μπορούν να επικοινωνήσουν. Εξαιρούνται οι Άγιοι εφ' όσον έχουν εντολή του Θεού, και βέβαια κυκλοφορούν όπως είπαμε και πριν, οι δαίμονες. Συνεπώς μπορεί ο πονηρός να δημιουργήσει την οχλαγωγία που ακούστηκε από το μικρόφωνο του συνεργείου, χωρίς να υπάρχει καμμιά αληθινή φωνή. Λόγοι για να το κάνει υπάρχουν πολλοί. Μπορεί πχ να βγάλει τρελούς όσους ήταν παρόντες στο πείραμα, αν εξεταστεί λεπτομερώς, και αποδειχτεί ότι οι φωνές αυτές είναι πολύ λιγότερες από την πρόχειρη εκτίμηση του αρχηγού του συνεργείου, συνεπώς δεν είναι από τον Άδη ή την Κόλαση, αν και τις άκουσαν όλοι! Επίσης στέλνει ένα μήνυμα στους δικούς του, που χρησιμοποιούν σατανικά εφέ σε τραγούδια ή κινηματογραφικά έργα πως να αναπαράγουν ανάλογο τρόμο. Και ήδη βγήκαν τέτοια εφέ!! Καταλήγουμε λοιπόν ότι δεν γνωρίζουμε από πρόχειρη εξέταση πόσο αληθινές είναι οι φωνές. Σίγουρα οι ερευνητές δεν είπαν ψέματα και τα μηχανήματά τους το επιβεβαίωσαν. Και οπωσδήποτε οι φωνές είναι ασυγκρίτως περισσότερες από αυτές των τεχνιτών εφέ, που γίνονται τελευταία δηλ. είναι πολύ μεταγενέστερα. Για την αίσθηση των τιμωριών της Κολάσεως διαβάστε την εμπειρία του Μοτοβίλωφ. 5/18-9-2008, Σύλληψις του Τιμ. Προδρόμου Λεόντιος Μοναχός Διονυσιάτης
