ΤΑ ΓΗΙΝΑ ΑΠΟΛΙΘΩΜΑΤΑ ΣΤΗ ΣΕΛΗΝΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΡΑΤΟΥΝ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΠΡΩΙΜΗ ΓΗ

ΤΑ ΓΗΙΝΑ ΑΠΟΛΙΘΩΜΑΤΑ ΣΤΗ ΣΕΛΗΝΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΡΑΤΟΥΝ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΠΡΩΙΜΗ ΓΗ

Το πως άρχισε η ζωή πάνω στον πλανήτη μας είναι ένας από τους πρωταρχικούς στόχους στον τομέα της επιστήμης, αλλά το κλειδί για το ξεκλείδωμα αυτού του μυστηρίου μπορεί να βρίσκεται στη Σελήνη, πιστεύουν ερευνητές από την Βρετανία.  Αυτοί λένε ότι κάποια βράχια από την πρώιμη Γη εκτινάχθηκαν στο φεγγάρι κατά τη διάρκεια ενός μεγάλου βομβαρδισμού αστεροειδών στον πλανήτη μας.

Ο Ύστερος Βαρύς Βομβαρδισμός, όπως λέγεται στη γλώσσα των ειδικών έγινε, περίπου, πριν 4 δισεκατομμύρια χρόνια, όταν οι εσωτερικοί πλανήτες – Άρης, Γη, Αφροδίτη και Ερμής – κυριολεκτικά κακοποιήθηκαν από χιλιάδες αστεροειδείς και μετεωρίτες που έπεφταν ανελέητα στην επιφάνειά τους.

Αυτά τα εξαιρετικά βίαια γεγονότα, που κράτησαν κάπου 300 εκατομμύρια χρόνια, είχαν πολλές επιπτώσεις στους τότε νεαρούς πλανήτες, και μία από αυτές ήταν η εκτόξευση  δισεκατομμυρίων τόνων υλικών από κάθε πλανήτη προς το μακρινό διάστημα.

Στην περίπτωση της Γης κάποιο από το εν λόγω υλικό μπορεί να μεταφέρθηκε πάνω στη Σελήνη. Η υπόθεση αυτή είναι απολύτως εύλογη, δεδομένου ότι στην Ανταρκτική βρήκαμε μετεωρίτες που έχουν αποδειχθεί ότι έχουν έρθει από τον Άρη.

Ως εκ τούτου, είναι απολύτως εύλογο να υποθέσουμε ότι οι εσωτερικοί πλανήτες αντάλλαξαν υλικό κατά τη διάρκεια του Ύστερου Βαρύ Βομβαρδισμού. Έτσι η Γη και η Σελήνη έχουν ανταλλάξει πολύ υλικό με αυτή την διαδικασία.

Σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες από το Πανεπιστήμιο Birkbeck του Λονδίνου, τα γήινα υλικά που έφτασαν στη Σελήνη μπορεί να έχουν προσγειωθεί εκεί αρκετά μαλακά ώστε να διατηρούνται μερικοί από τους πιθανά βιολογικούς δείκτες, που μπορεί να περιέχουν μέσα τους τα υλικά.

Η ερευνητική ομάδα, με επικεφαλής τους Ian Crawford και Emily Baldwin, προσθέτουν ότι οι εν λόγω βιοδείκτες δεν θα μπορούσαν ενδεχομένως να επιζήσουν εδώ, λόγω των εκτεταμένων συγκρούσεων του πλανήτη μας με μετεωρίτες, τον άνεμο και τη βροχή, την διάβρωση, την ηφαιστειακή δραστηριότητα, τους σεισμούς, τις μεταβολές από τον άνθρωπο και τα άλλα είδη.

Έτσι, σε μια σειρά από προσομοιώσεις σε υπολογιστή, η ομάδα έδειξε ότι ένα κομμάτι γήινου υλικού που έφτασε στο φεγγάρι, θα είχε κτυπήσει τη σεληνιακή επιφάνεια με μια ταχύτητα 2,5 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο ή και λιγότερο.

Με τέτοια επίπεδα θερμοκρασίας, «κανένα τμήμα του βλήματος δεν μπόρεσε να λιώσει," πιστεύουν οι ερευνητές.

Δυστυχώς, αυτή η νέα θεωρία, δεν θα τεθεί σε δοκιμασία μέχρι ότου οι άνθρωποι επιστρέψουν στη Σελήνη, συλλέξουν δείγματα από πολλές θέσεις και στη συνέχεια τα φέρουν πίσω στη Γη για μια σε βάθος ανάλυση τους.

Ωστόσο, αυτό μπορεί να μας δώσει κάποια καταπληκτική εικόνα για την ιστορία της ζωής στη Γη.

ΠΗΓΗ((http://www.apocalypsejohn.com/2011/05/blog-post_6398.html))