«Χωματερή» ο Ατλαντικός

«Χωματερή» ο Ατλαντικός

Οι επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τις συνέπειες της ρύπανσης στην ωκεάνια χλωρίδα και πανίδα

Τεράστιος σκουπιδότοπος γεμάτος με πλαστικά απορρίμματα εντοπίστηκε σε μια απέραντη έκταση του Βόρειου Ατλαντικού Ωκεανού κοντά στις Βερμούδες, προκαλώντας την ανησυχία των ειδικών για τις συνέπειες που θα έχει στην ωκεάνια χλωρίδα και πανίδα! Αυτή είναι η πρώτη φορά που εντοπίζεται κάτι τέτοιο στον Ατλαντικό Ωκεανό και έρχεται να προστεθεί στην υπόθεση της «Μεγάλης Κηλίδας Σκουπιδιών του Ειρηνικού», η οποία όταν είχε ανακαλυφθεί το 1997 είχε προκαλέσει αντιδράσεις και διεθνή κατακραυγή για τις συνέπειες του πολιτισμού του πλαστικού στη φύση.

Η νέα κηλίδα στον Ατλαντικό, έξω από τις Βερμούδες, αποτελείται κατά κύριο λόγο από εξαιρετικά μικρά κομμάτια πλαστικού, τα οποία δεν είναι μεγαλύτερα από μερικά χιλιοστά το καθένα. Αυτό που ανησυχεί ιδιαίτερα τους ειδικούς είναι η πυκνότητα που έχει αυτή η κηλίδα σκουπιδιών και πώς αυτή θα επηρεάσει τα ωκεάνια οικοσυστήματα της περιοχής.

Με τη χρήση ενός ερευνητικού πλοίου και ειδικών διχτυών οι επιστήμονες, στα 22 χρόνια που διήρκεσε η έρευνα, κατάφεραν να περισυλλέξουν από περίπου 6.100 διαφορετικά σημεία του Ατλαντικού Ωκεανού 64.000 μικροσκοπικά κομμάτια πλαστικού.

Παρατήρησαν ότι οι μεγαλύτερες συγκεντρώσεις υλικού εντοπίζονταν στις περιοχές που βρίσκονταν στο ίδιο γεωγραφικό πλάτος με την Ατλάντα της Τζόρτζια (32 μοίρες βόρεια) και σε μια περιοχή που εκτείνεται 800 χιλιόμετρα βόρεια και νότια από αυτή τη ζώνη.

Οπως μάλιστα φάνηκε από την έρευνα, τα περισσότερα από αυτά τα 64.000 κομματάκια πλαστικού ήταν από πολυαιθυλένιο και πολυπροπυλένιο, τα οποία εξαιτίας του γεγονότος ότι έχουν μικρότερη πυκνότητα από το θαλασσινό νερό ανεβαίνουν στην επιφάνεια. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι πλαστικά υλικά με μεγαλύτερη πυκνότητα βρίσκονται σε μεγαλύτερο βάθος στην ευρύτερη περιοχή.

«Σκουπιδοκηλίδα»
Σύμφωνα με την Κάρα Λάβεντερ Λο, του Οργανισμού Θαλάσσιας Εκπαίδευσης του Γουντς Χολ της Μασαχουσέτης, το μέγεθος της «σκουπιδοκηλίδας» του Ατλαντικού είναι περίπου ίδιο με αυτής του Ειρηνικού, όπου το ωκεάνιο ρεύμα του Βόρειου Ειρηνικού έχει παγιδέψει τεράστιες ποσότητες πλαστικών. «Ο Ειρηνικός έχει τραβήξει περισσότερο το ενδιαφέρον όσον αφορά τη συγκέντρωση πλαστικών στα νερά του, όμως επειδή ξέρουμε λιγότερα γι’ αυτόν είναι πολύ δύσκολο να συγκρίνουμε τις δύο κηλίδες με όρους μεγέθους. Κάναμε ένα ταξίδι φέτος το καλοκαίρι για να βρούμε το ανατολικό όριο της κηλίδας του Ατλαντικού, αποτύχαμε όμως πλήρως. Ανατολικά των Βερμούδων δεν έχουμε κανένα στοιχείο που να καταδεικνύει τη μείωση στη συγκέντρωση υλικού, οπότε ακόμα δεν μπορούμε να απαντήσουμε πού βρίσκεται το ανατολικό όριο».

Πηγή: Έθνος (Χρήστος Στασινόπουλος)