Μεταμόσχευση μνήμης...άραγε υπάρχει?

Μεταμόσχευση μνήμης...άραγε υπάρχει?

Θα μπορούσε μαζί με την καρδιά, τους πνεύμονες και τα νεφρά να μεταφέρονται οι προσωπικές μνήμες του δότη?
Έχει περάσει σχεδόν μισός αιώνας από τότε που πραγματοποιήθηκε στη Βοστώνη η πρώτη επιτυχημένη μεταμόσχευση.Έκτοτε, έχουν γίνει περισσότερες από 500.000 επιτυχημένες μεταμοσχεύσεις, δίνοντας την ευκαιρία σε συνανθρώπους μας να ζήσουν μία φυσιολογική (ή σχεδόν φυσιολογική) ζωή.
Από την πρώτη μέρα όμως που οι μεταμοσχεύσεις έγιναν ιατρική πραγματικότητα, βγήκαν στο φως της δημοσιότητας δεκάδες αναφορές για ανθρώπους που έλαβαν όχι μόνο ένα μόσχευμα αλλά και ένα τμήμα της προσωπικότητας του δότη!
Ορισμένες αναφορές μάλιστα μιλούν ακόμα και για κληρονόμηση τμημάτων μνήμης, ενώ βέβαια η ιατρική κοινότητα απορρίπτει κάθε τέτοιο ισχυρισμό. Τι πραγματικά συμβαίνει όμως? Υπάρχει κάποια αλήθεια σε αυτές τις αναφορές ή είναι απλώς αποκυήματα της φαντασίας κάποιων?
Δεκάδες περιστατικά, με κοινό σημείο την ύπαρξη ενός μυστηριώδους δεσμού μεταξύ δότη και λήπτη οργάνων. Όπως οι λήπτες αποκτούσαν καθημερινές συνήθειες που είχαν οι δότες σχετικά με την διατροφή τους, τον τρόπο που ζούσαν άλλοι έβλεπαν στο όνειρο τους πως σκοτώνονταν σε ατύχημα το ίδιο δηλαδή ακριβώς όπως είχε συμβεί με τους δότες τους.Μία γυναίκα η οποία ήταν ετεροφυλόφιλη μετά την μεταμόσχευση άρχισε να νιώθει έλξη για τις γυναίκες και άλλα τέτοια περιστατικά.
Υπάρχει άραγε εξήγηση για όλα αυτά? Είναι δυνατόν έπειτα από μεταμοσχεύσεις οργάνων να κληροδοτούνται στον λήπτη μνήμες και χαρκτηριστικά της προσωπικότητας του δότη?
Η ιδέα πως τα όργανα μπορούν να μεταφέρουν μέρος των χαρακτηριστικών ενός ανθρώπου δεν είναι καινούρια. Είναι γνωστέ οι κανιβαλιστικές συνήθειες κάποιων αρχαίων λαών που έτρωγαν την καρδιά των νεκρών εχθρών τους για να αποκτήσουν θάρρος αλλά και τον εγκέφαλο για να γίνουν πιο έξυπνοι.
Ευτυχώς βέβαια στην σύγχρονη εποχή δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο, αλλά η θεωρία υπάρχει ακόμη σε μια εκπολιτισμένη πλέον μορφή.
Η εν λόγω θεωρία ασχολείται με τη κυτταρική μνήμη, το ενδεχόμενο δηλαδή όλα τα κύτταρα του οργανισμού μας, και όχι μόνο τα εγκεφαλική κύτταρα, να αποθηκεύουν πληροφορίες σχετικά με τις συνήθειες, τα ενδιαφέροντα και τις μνήμες μας.
Πόσο πιθανό είναι όμως να ισχύει μια τέτοια θεωρία?
Ας ασχοληθούμε συγκεκριμένα με την καρδιά, που είναι και το όργανο στο οποίο αποδίδονται οι περισσότερες ''κυτταρικές μνήμες'' στις μεταμοσχεύσεις.
Σύμφωνα λοιπόν με την επικρατούσα ιατρική άποψη, η καρδιά είναι απλώς μια μυική αντλία που βοηθά στην κυκλοφορία του αίματος στο σώμα μας και τίποτα περισσότερο.
Το 1991 όμως ένας νευρολόγος από τον Καναδά ανακάλυψε κάτι το εκπληκτικό..ότι η καρδιά διαθέτει ένα μικρό αλλά πολύπλοκο δίκτυο νευρώνων, το οποίο ο ίδιος έχει ονομάσει ''ο μικρός εγκέφαλος της καρδιάς''.
Σύμφωνα με τον ίδιο το νευρολόγο, οι νευρώνες αυτοί έχουν μνήμη και συνθέτουν ένα καρδιακό νευρικό σύστημα, που λειτουργεί ανεξάρτητα από τον εγκέφαλο και το κεντρικό νευρικό σύστημα του οργανισμού.
Που χρησιμεύει όμως η μνήμη της καρδιάς??
Ο νευρολόγος υποστηρίζει ότι οι νευρώνες είναι υπεύθυνοι για τον συντονισμό όλων των μυών του οργάνου και διασφαλίζουν την ομαλή λειτουργία του.
Μία ισχυρή απόδειξη καρδιακής μνήμης είναι η ίδια η διαδικασία της μεταμόσχευσης..παρότι η καρδιά αφαιρείται από το σώμα, όταν μεταμοσχευθεί σε κάποιο δέκτη ''θυμάται'' πως να χτυπάει χάρη σε αυτό το σύστημα μνήμης που διαθέτει..
Τα συμπεράσματα δικά σας..