Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2012
ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΕΞΟΔΑ ΤΗΣ ΛΗΣΤΟΣΥΜΜΟΡΙΑΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ..!!!
ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΕΞΟΔΑ ΤΗΣ ΛΗΣΤΟΣΥΜΜΟΡΙΑΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ..!!!
20 ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥΣ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ,ΔΛΔ 6.000 ΣΥΝΟΛΙΚΑ
30 ΕΙΔΙΚΟΥΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥΣ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΥΠΟΥΡΓΟ ΜΕ ΝΥΧΤΕΡΙΝΕΣ ;;...
ΥΠΕΡΩΡΙΕΣ(1500 ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ)
1200 ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΠΡΩΗΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
5.500 ΥΠΑΛΗΛΟΥΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ (ΔΕ ΧΩΡΑΝΕ ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ
ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ )
300 ΒΟΥΛΤΕΥΤΙΚΕΣ ΑΠΟΖΗΜΕΙΩΣΕΙΣ + ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ (ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΕΙ ΤΟ ΜΑΧΑΙΡΙ ΣΤΟ ΚΟΚΚΑΛΟ )
150 ΣΥΜΒΟΥΛΟΥΣ ΤΡΩΙΚΑΝΩΝ ΚΑΙ ΕΤΑΙΡΩΝ ΜΕ ΤΑ ΚΑΤΑΛΟΜΑΤΑ ΤΟΥΣ
= 2,500,000,000 ΕΤΗΣΙΩΣ....
ΓΙΑ ΠΟΣΑ ΕΙΠΑΜΕ ΚΟΨΑΝΕ ΤΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ;;;
ΗΠΑ... Το δήθεν «αμυντικό δόγμα»: Ολος ο πλανήτης πολεμικό πεδίο. Και ολοταχώς προς 3ο ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ.
ΗΠΑ... Το δήθεν «αμυντικό δόγμα»: Ολος ο πλανήτης πολεμικό πεδίο. Και ολοταχώς προς 3ο ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ.
H μεγαλύτερη αποβατική άσκηση «Bold Alligator 2012», που πραγματοποιήθηκε το πρώτο δεκαήμερο του Φλεβάρη στα ανοικτά της Βιρτζίνια, στις ανατολικές ακτές των ΗΠΑ, υπό την αιγίδα των ΗΠΑ και με τη συμμετοχή δυνάμεων των Γαλλίας, Αυστραλίας, Καναδά, Ιταλίας, Ολλανδίας, Νέας Ζηλανδίας, Ισπανίας και Βρετανίας και το βλέμμα στραμμένο στο Ιράν, αποτελεί σημείο καμπής όσον αφορά την αλλαγή τακτικής και τρόπου διεξαγωγής των πολέμων για την επίτευξη των.....
ιμπεριαλιστικών στόχων.
Περίπου 20.000 πεζοναύτες, το αμερικανικό πυρηνοκίνητο αεροπλανοφόρο «USS Enterprise», όπως και το γαλλικό «Charles de Gaulle» - τα οποία σημειωτέον είχαν πάρει μέρος στην επέμβαση στη Λιβύη και αναμένεται να καταπλεύσουν στον Περσικό το Μάρτη - μαζί με τις δυνάμεις των δυτικών χωρών συνέθεσαν την τεραστίων διαστάσεων άσκηση, τη μεγαλύτερη εδώ και πολλά χρόνια.
Το σενάριο της άσκησης από μόνο του αποκαλυπτικότατο. Η «ακτή του θησαυρού», όπως αναφέρεται η Φλόριντα, περιλαμβάνει εννέα χώρες, δύο εκ των οποίων, η «Γκαρνέτ» και η «Αμπερ», δύο «εξτρεμιστικές ισλαμιστικές θεοκρατίες». Σύμφωνα με το σενάριο, η «Γκαρνέτ» (Ιράν), εισέβαλε στη γειτονική «Αμπερ» (Σαουδική Αραβία) η οποία και ζήτησε τη συμβολή μιας διεθνούς συμμαχίας για να αντιμετωπίσει την επίθεση. Στο χάρτη της άσκησης υπάρχουν και στενά 320 χιλιομέτρων από τις ακτές, τα οποία είναι ναρκοθετημένα... (προσομοίωση των Στενών του Ορμούζ), ενώ στόχος, σύμφωνα με το σενάριο, είναι «οι συμμαχικές δυνάμεις να καταφέρουν ένα σοβαρό στρατιωτικό πλήγμα στον εχθρό και να μεταφέρουν τη μάχη στο δικό τους έδαφος, δηλαδή του Ιράν»...
Αμερικανοί αξιωματούχοι επιμένουν ότι η άσκηση δεν έχει καμία σχέση με το Ιράν και πρόκειται για άσκηση που μπορεί να περιλαμβάνει οποιαδήποτε αποστολή, αν και ο ναύαρχος Ντένις Φιτζπάτρικ, επικεφαλής της Δύναμης Κρούσης του Ατλαντικού, δήλωσε προς το περιοδικό «Navy Times» ότι «προφανώς δίνεται έμφαση στην αποστολή που θα έχει το πλοίο», δηλαδή τον Περσικό Κόλπο.
«Πόλεμος επόμενης γενιάς»
Πέραν τούτου αναλυτές επιμένουν ότι η σημασία της πρωτοφανούς αυτής άσκησης είναι βαθύτερη και έχει άμεση σχέση με το νέο αμυντικό δόγμα που στρέφει την προσοχή των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ στον Ειρηνικό και την Ασία. Η άσκηση, εκτός της μετατόπισης προς ανατολάς, σηματοδοτεί και την αλλαγή του τρόπου διεξαγωγής των πολέμων.
Ένας «σύγχρονος πόλεμος», κατά το αμερικανικό Πεντάγωνο, στηρίζεται πλέον,κατά κύριο λόγο, όχι τόσο στο στρατό ξηράς αλλά στο τρίπτυχο «μη επανδρωμένα αεροσκάφη, ναυτικό και μυστικές επιχειρήσεις». Δεν συνιστά μόνο λόγο «ανάγκης» εξαιτίας της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, αλλά αναγκαιότητα. Οι ΗΠΑ μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο έχουν διεξάγει τέσσερις πολέμους στο έδαφος της Ασίας - Κορέα, Βιετνάμ, Ιράκ, Αφγανιστάν - και δεν έχουν καταγάγει καμία νίκη, παρά το ανυπολόγιστο κόστος. Οικονομικό και σε ανθρώπινες ζωές.
Αυτή τη «μαύρη τρύπα» επιχειρεί να καλύψει για την επίτευξη του στόχου: περικύκλωση της Κίνας, έλεγχος όλων των ενεργειακών πηγών και οδών όπου φυσικά κομβικό ρόλο έχει το Ιράν, των θαλάσσιων οδών και ειδικότερα της Θάλασσας της Νότιας Κίνας, όπου διεξάγεται το 1/3 του παγκόσμιου εμπορίου.
Εξ ου και οι στρατιωτικές συμφωνίες που προωθεί με άλλες χώρες της περιοχής, με πρώτη αυτή με τις Φιλιππίνες που θα επισημοποιηθεί το Μάρτη. Συμφωνία που προβλέπει την επανεξέταση των διατάξεων της Συμφωνίας Επισκεπτόμενων Δυνάμεων, ώστε να επιτρέψει την ευρύτερη χρήση των στρατιωτικών βάσεων των Φιλιππίνων για την εγκατάσταση αμερικανικών στρατευμάτων ανάλογα με τις επιχειρησιακές τους ανάγκες, συμπεριλαμβανομένης και της φιλοξενίας των αμερικανικών πολεμικών πλοίων σε λιμάνια των Φιλιππίνων. Ανάλογες συμφωνίες προωθούν οι ΗΠΑ και με την Ταϊλάνδη και το Βιετνάμ και βολιδοσκοπούν αρκετές χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας.
Γι' αυτό και η αύξηση των δαπανών για το Πεντάγωνο, αύξηση παρά τις υποτιθέμενες «πολύκροτες περικοπές» που περιλαμβάνονται στο σχέδιο προϋπολογισμού για το 2013 που ανακοίνωσε ο πρόεδρος Ομπάμα. Αύξηση που περιλαμβάνει τη διάθεση τουλάχιστον 2,8 δισ. δολαρίων σε εξοπλιστικά προγράμματα το ερχόμενο έτος και την ανάπτυξη των αμερικανικών δυνάμεων στους τομείς του Δυτικού Ειρηνικού και της Μέσης Ανατολής όπως εμφατικά τονίζεται.
Συνεπώς η Κίνα «φωτογραφίζεται» ως ο κύριος, εάν όχι ο μοναδικός αντίπαλος - ανταγωνιστής, και συνάμα «συνέταιρος». Αν και κατά τον μέντορα του προέδρου Ομπάμα, τον ιθύνοντα νου της μεγαλύτερης μυστικής επιχείρησης του Πενταγώνου και της CIA (τον πόλεμο των «μουτζαχεντίν» στο Αφγανιστάν τη δεκαετία του '80) και πρώην συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας, Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι, «η αφύπνιση των λαών είναι αυτή, για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας, που εγκυμονεί τους περισσότερους κινδύνους για την κυριαρχία των ΗΠΑ και των συμμάχων τους».
Η στρατιωτική περικύκλωση θα σημάνει και έναν πόλεμο χαμηλής έντασης πολύ μεγάλης διάρκειας και δίχως ορατή ή αναγνώσιμη διέξοδο ή έκβαση, ενώ οι δύο άλλοι «πυλώνες», μη επανδρωμένα αεροσκάφη και οι μυστικές επιχειρήσεις, θα διαδραματίσουν κυρίαρχο ρόλο. Η δράση των μη επανδρωμένων αεροσκαφών έχει προχωρήσει με το ήδη εγκατεστημένο δίκτυο περίπου εξήντα βάσεων που έχουν αναπτύξει οι ΗΠΑ παγκοσμίως, πολλές και στο έδαφός τους, καθώς για πρώτη φορά και η αμερικανική επικράτεια αντιμετωπίζεται ως «πεδίο μάχης».
Μυστικές και ψυχολογικές επιχειρήσεις Όσο για τις μυστικές επιχειρήσεις, πριν από δύο χρόνια ο τότε επικεφαλής του Πενταγώνου και νυν επικεφαλής της CIA, στρατηγός Ντέιβιντ Πετρέους, έδωσε το «πράσινο φως» με την αποστολή ειδικών δυνάμεων σε φιλικές και εχθρικές χώρες στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, της Βόρειας Αφρικής, της Κεντρικής Ασίας και στο Κέρας της Αφρικής. Στην ενιαία διαταγή για τις δυνάμεις ταχείας δράσης σε μη συμβατικό πόλεμο (Joint Unconventional Warfare Task Force Execute Order) συμπεριλαμβανόταν ως χώρος επιχειρήσεων και το Ιράν, για το ενδεχόμενο μελλοντικού στρατιωτικού πλήγματος κατά των πυρηνικών του εγκαταστάσεων.
Δύο χρόνια μετά γνωρίζουμε ήδη για τις μυστικές επιχειρήσεις που διεξήχθησαν στο έδαφος της Λιβύης και διεξάγονται σήμερα στη Συρία, αλλά και στο Πακιστάν, στη Σομαλία, στο Σουδάν. Στο Ιράν, που το τελευταίο διάστημα έχει τεθεί στο επίκεντρο των ιμπεριαλιστών επιθετικών επιδιώξεων των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, ο μυστικός πόλεμος, μαίνεται με δολοφονίες και εξαφανίσεις αξιωματούχων και άλλων επιστημόνων, εκρήξεις στο έδαφος του Ιράν κλπ.
Την αποστολή κομάντος κοντά στο Ιράν έχει παραδεχθεί επισήμως το Πεντάγωνο. Πρόκειται για το «Joint Special Operations Task Force - Gulf Coordinating Council» - ομάδα που θεωρείται ίσως και υπεύθυνη για τη δολοφονία του Ιρανού επιστήμονα Μοστάφα Αχμάντι Ροσάν τον περασμένο μήνα - που έχει ως αποστολή την εκπαίδευση, καθοδήγηση και διεύθυνση των αμερικανικών στρατευμάτων που ήδη βρίσκονται στον Περσικό Κόλπο και αυτά ενδεχομένως που θα καταφτάσουν. Κατά πληροφορίες ο συνολικός αριθμός θα ανέλθει στις 100.000 το Μάρτη.
Οι μυστικές επιχειρήσεις δεν αφορούν μόνο στην επιχειρησιακή δράση των ειδικών δυνάμεων, αλλά και πληθώρα στοιχείων ενός εξελιγμένου, «πολέμου 4ης γενιάς»: διασπορά φόβου στον πληθυσμό, παραπληροφόρηση, σύγχυση αναφορικά με το επικοινωνιακό περιβάλλον (υποθέσεις, ανεξακρίβωτες πληροφορίες, συνεχείς επαναλήψεις βίαιων σκηνών κ.ά.), έλεγχο της πληροφόρησης, ψυχολογική προπαγάνδα και νομιμοποίηση «δημοκρατών» που ηγούνται πραξικοπήματος στο «όνομα της δημοκρατίας»...
Σε αυτού του είδους τον πόλεμο ξεκάθαρες γραμμές δεν υπάρχουν. Οι αντίπαλοι πολλές φορές δεν είναι καν διακριτοί, οι αντιπαραθέσεις και οι συγκρούσεις είναι μία όσμωση παραδοσιακών μορφών διεξαγωγής στρατιωτικών επιχειρήσεων και «ανταρτοπόλεμου», δεν υπάρχει ιεραρχική δομή και αρκετές φορές οι στρατιωτικές επιλογές καθορίζονται πιο πολύ από τους πολιτικούς ελιγμούς παρά τα ισχύοντα στρατιωτικά δόγματα. Έχουν άδηλο τέλος, ενώ οι νέες τεχνολογίες έχουν νευραλγικό ρόλο.
Το νεφελώδες και επικίνδυνο στοιχείο της κλιμάκωσης του πολέμου αποκαλύπτεται μέσα από τις δηλώσεις του επικεφαλής των «Ειδικών δυνάμεων», ναύαρχου Γουίλιαμ Μακ Ρέιβεν (ο υπεύθυνος για την καταδρομική επιχείρηση των Seals στο Πακιστάν, επιχείρηση δολοφονίας του Οσάμα Μπιν Λάντεν), που κατά την εφημερίδα «Νιου Γιορκ Τάιμς» «επιδιώκει να συγκεντρώσει μεγαλύτερες εξουσίες» και να «απολαμβάνει μεγαλύτερης αυτονομίας κατά τη λήψη των αποφάσεών του», ώστε να μπορεί «να κινητοποιεί γρηγορότερα τις δυνάμεις του» και οι «Ειδικές δυνάμεις να μπορούν να είναι παρούσες σε τοποθεσίες έως σήμερα μη προσβάσιμες» ενώ ως μη προσβάσιμες χαρακτηρίζονται τοποθεσίες που βρίσκονται σε Ασία, Αφρική, Λατινική Αμερική.
Αποκαλύπτεται επίσης, από το σχέδιο προϋπολογισμού για το 2013, και οι βουλευτές καλούνται να εγκρίνουν κονδύλια ύψους 51 δισεκατομμυρίων δολαρίων - ποσό που υπερβαίνει το σύνολο του αμυντικού προϋπολογισμού της Ρωσίας! - για μυστικές επιχειρήσεις, σύμφωνα με το περιοδικό «Wired». Κονδύλια που δεν περιλαμβάνονται στις συνολικές αμυντικές δαπάνες, που ξεπερνούν τα 500 δισ. δολάρια, και στα περίπου 70 δισ. του προϋπολογισμού των μυστικών υπηρεσιών (CIA, NSA, DIA και άλλες).
Ο πόλεμος από τον «νομπελίστα ειρήνης» Ομπάμα, που εκλέχτηκε με υποσχέσεις ότι δήθεν θα τερμάτιζε τον πόλεμο, αναβαθμίζεται, καθώς δίνεται το «πράσινο φως» να πολλαπλασιαστούν οι εστίες πολέμου, ακόμη και σε όλο τον πλανήτη εάν χρειαστεί.
Bloop, ο μυστήριος ήχος από τα βάθη του Ειρηνικού Ωκεανού
Bloop, ο μυστήριος ήχος από τα βάθη του Ειρηνικού Ωκεανού
Το καλοκαίρι του 1997, το εθνικό τμήμα Ωκεάνιας και Ατμοσφαιρικής Διαχείρισης των Η.Π.Α. (ΝΟΑΑ) εντόπισε στα βάθη του Ειρηνικού Ωκεανού ένα περίεργο ήχο.
O ήχος αυτός φαινόταν να προέρχεται από κάποιο ζώο κατά πολύ μεγαλύτερο από οποιοδήποτε, έως τώρα, γνωστό οργανισμό. Αυτός ήταν ο Bloop.
Ο Bloop (παφλασμός) είναι ένας από τους έξι ανεξήγητους ήχους, που κατεγράφησαν από το
Πρόγραμμα Ακουστικής Καταγραφής του ΝOAA, στα είκοσι χρόνια ηχογράφησης των ακουστικών σημάτων στην περιοχή του Ειρηνικού από τον οργανισμό. Και παρόλο που κάποιοι από αυτούς τους ήχους φαίνεται να έχουν σχετικά προφανείς εξηγήσεις, μερικοί άλλοι παραμένουν ανεξήγητοι και αποτελούν ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της επιστήμης. Ας ακούσουμε λοιπόν τον Bloop καθώς και πέντε ακόμα πραγματικά παράξενους υποθαλάσσιους ήχους.
Πρόγραμμα Ακουστικής Καταγραφής του ΝOAA, στα είκοσι χρόνια ηχογράφησης των ακουστικών σημάτων στην περιοχή του Ειρηνικού από τον οργανισμό. Και παρόλο που κάποιοι από αυτούς τους ήχους φαίνεται να έχουν σχετικά προφανείς εξηγήσεις, μερικοί άλλοι παραμένουν ανεξήγητοι και αποτελούν ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της επιστήμης. Ας ακούσουμε λοιπόν τον Bloop καθώς και πέντε ακόμα πραγματικά παράξενους υποθαλάσσιους ήχους.
Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, το ναυτικό των Η.Π.Α. εγκατέστησε δίκτυα αποτελούμενα από χιλιάδες μικρόφωνα στους ωκεανούς της υφηλίου. Σκοπός των δικτύων ήταν να εντοπίζουν τα Σοβιετικά υποβρύχια, εκμεταλλευόμενα το λεγόμενο «βαθύ κανάλι του ήχου» (deep sound channel), ένα στρώμα στον ωκεανό, όπου η ταχύτητα του ήχου ουσιαστικά εκμηδενίζεται και τα ηχητικά κύματα χαμηλής συχνότητας παγιδεύονται και μεταφέρονται μέσα σε αυτό για χιλιάδες χιλιόμετρα. Το φαινόμενο αυτό επέτρεψε στα δίκτυα του Ακουστικού Συστήματος Παρακολούθησης (SOSUS) να εντοπίζουν ακόμη και σχετικά αδύναμους ήχους από χιλιάδες μίλια μακριά.
Με το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, στις αρχές του '90, η τριαντάχρονη αποστολή των δικτύων ολοκληρώθηκε και αντικαταστάθηκε με ένα νέο σκοπό που ήταν πια η απλή καταγραφή των ήχων του ωκεανού. Τα τελευταία 20 χρόνια, ο ΝΟΑΑ και το αυτόνομο δίκτυο υδροφώνων του στον Ειρηνικό Ωκεανό, στην περιοχή του Ισημερινού, κάνουν ακριβώς αυτό.
Οι περισσότεροι ήχοι που εντοπίζονται από τα δίκτυα δεν είναι δύσκολο να ταυτιστούν. Οι φάλαινες, για παράδειγμα, είναι πολλές φορές οι «πομποί» ακουστικών σημάτων χαμηλής συχνότητας, όπως είναι και η ηφαιστειακή δραστηριότητα, η κίνηση των παγόβουνων καθώς και όλες οι ενεργές συσκευές που έχουν τοποθετηθεί από τον άνθρωπο στη θάλασσα.
Όλοι αυτοί οι «πομποί» έχουν το δικό τους χαρακτηριστικό ηχητικό αποτύπωμα, οπότε σπάνια αμφισβητείται η προέλευση των ήχων οι οποίοι καταγράφονται. Παρόλα αυτά, κάποιες φορές το Πρόγραμμα Ακουστικής Καταγραφής του ΝOAA εντοπίζει κάποιον ήχο για τον οποίο δεν μπορεί να δοθεί ασφαλής εξήγηση.
Αυτοί λοιπόν είναι οι έξι ήχοι που ο NOAA θεωρεί επισήμως ανεξήγητους. Η ταχύτητα σε όλους τους ήχους έχει επιταχυνθεί από 16 έως 20 φορές ώστε να μπορούμε να τους ακούσουμε.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο NOAA, ύστερα από επικοινωνία με το ναυτικό των Η.Π.Α καθώς και άλλες αρμόδιες υπηρεσίες, απέκλεισε το ενδεχόμενο ο Bloop ή οι υπόλοιποι ήχοι να προέρχονται από ανθρωπογενείς πηγές. Θα επανέρθουμε όμως στις πιθανές εξηγήσεις για την προέλευση του Bloop, αφού πρώτα εξετάσουμε τους υπόλοιπους ήχους.
Αυτός είναι ο Upsweep, ο οποίος καταγράφηκε τον Αύγουστο του 1991. Αντίθετα με τους υπόλοιπους ήχους σε αυτή την κατηγορία, μπορεί ακόμα να ακουστεί. Ενώ ο ήχος είναι ισχυρότερος την άνοιξη και το φθινόπωρο, η έντασή του φαίνεται να αποδυναμώνει με το πέρασμα του χρόνου. Η πηγή του εντοπίζεται κάπου στα βάθη του Νότιου Ειρηνικού, κοντά στην Ανταρκτική, περίπου 2.500 μίλια δυτικά του νοτιότερου άκρου της Νότιας Αμερικής.
Αρχικά, θεωρήθηκε ότι ο ήχος προερχόταν πιθανώς από πτεροφάλαινες, όμως το 1996 η ερευνητέςEmile Okal και Jacques Talandier υποστήριξαν ότι δεν υπήρχαν αρκετές διακυμάνσεις στον τόνο του σήματος, ώστε να μπορεί να θεωρηθεί βιολογικός - οι φάλαινες δεν θα ήταν σε θέση να επικοινωνούν αν χρησιμοποιούσαν τους ίδιους τόνους ξανά και ξανά.
Οι ερευνητές ισχυρίστηκαν επίσης ότι ο Upsweep ήταν ένα ασυνήθιστο ηχητικό φαινόμενο, το οποίο πιθανόν να συνδέεται με κάποιου είδους ηφαιστειακή δραστηριότητα στην περιοχή. Ίσως δηλαδή, ο ήχος αυτός να είναι το αποτέλεσμα του θαλασσινού νερού και των ηφαιστειακών αερίων, τα οποία αλληλεπιδρούν δημιουργώντας ένα φαινόμενο συντονισμού. Είναι βέβαιο επίσης, ότι ένα γαλλικό ερευνητικό σκάφος ανακάλυψε στην περιοχή μια θαλάσσια ηφαιστειογενή οροσειρά, γεγονός το οποίο καθιστά την παραπάνω άποψη την πιθανότερη εξήγηση.
O Slow Down, καταγράφηκε για πρώτη φορά στις 19 Μαΐου του 1997. Όπως και ο Upsweep, μεταδίδεται αρκετές φορές κάθε χρόνο. Το ηχητικό αυτό σήμα εντοπίστηκε περίπου 2.000 μίλια δυτικά του Περού, άλλα η πραγματική του προέλευση πιθανολογείται πως είναι η Ανταρκτική. Το ηχητικό του προφίλ μοιάζει με αυτό αντικειμένων που προσκρούουν σε συνθήκες τεραστίων δυνάμεων τριβής, όπως για παράδειγμα στην περίπτωση δημιουργίας παγόβουνων ή κινήσεων παγετώνων. Αυτές φαίνεται να είναι και οι πιθανότερες εξηγήσεις για το Slow Down, όμως εφόσον δεν είμαστε ακόμη σε θέση να εντοπίσουμε κάποια συγκεκριμένη πηγή για αυτόν τον ήχο, το μυστήριο παραμένει.
Ο παραπάνω ήχος είναι ο Train (τραίνο), ο οποίος ονομάστηκε έτσι επειδή μοιάζει με το μακρινό ήχο ενός τραίνου. Ο ήχος αυτός καταγράφηκε στις 5 Μαΐου του 1997, παρόλο που δεν ξέρουμε από πού προήρθε. Η πιθανότερη εξήγηση για το συγκεκριμένο ήχο, σύμφωνα με τον Christopher Fox, είναι η κίνηση των θαλάσσιων ρευμάτων όπως εξήγησε το 2002. " Τα κινούμενα υγρά δημιουργούν δονήσεις, όπως ο αέρας όταν περάσει μέσα από ένα κλαρινέτο. Εάν υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες, τα θαλάσσια ρεύματα, τα οποία περνούν διαμέσου μιας θαλάσσιας οροσειράς ή κάποιου άλλου εμποδίου, θα μπορούσαν να δημιουργήσουν ηχητικά σήματα."
Για τον ήχο Julia, ο οποίος καταγράφηκε την 1η Μαρτίου του 1999, γνωρίζουμε ελάχιστα. Ο ήχος διήρκησε μόλις 15 δευτερόλεπτα και εντοπίστηκε απ' όλα τα υδρόφωνα του δικτύου ηχητικής παρακολούθησης που έχουν τοποθετηθεί στον Ειρηνικό Ωκεανό, στην περιοχή του Ισημερινού. Γνωρίζουμε ότι η πηγή του βρίσκεται περίπου 1.500 μίλια δυτικά των νότιων ακτών του Περού, αλλά πέραν αυτού δεν γνωρίζουνε τι τον προκάλεσε.
Τέλος, έχουμε τον Whistle (σφυρίχτρα), ο οποίος καταγράφηκε στις 7 Ιουλίου του 1997. Ο ήχος αυτός εντοπίστηκε από ένα μόνο υδρόφωνο που είχε τοποθετηθεί 1.700 μίλια δυτικά της Κόστα Ρίκα, αν και η ακριβής προέλευση του είναι άγνωστη. Για τον συγκεκριμένο ήχο δεν έχει δοθεί προς το παρόν καμία προτεινόμενη εξήγηση.
Επομένως, που καταλήγουμε; Έχουμε σχετικά βάσιμες ερμηνείες για την προέλευση των ήχων Upsweep, Slow Down και Train, αν και δεν μπορούν να θεωρηθούν ασφαλείς. Για τα ηχητικά σήματα Julia και Whistle δεν έχει δοθεί κάποια συγκεκριμένη εξήγηση, όμως δεν φαίνεται να μπερδεύουν τους επιστήμονες, ούτε να εξάπτουν την φαντασία τόσο, όσο ο Bloop.
Αξίζει να επισημανθεί ως γενική αρχή, ότι υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ των πραγμάτων που είναι τελείως ανεξήγητα και μεταξύ αυτών που απλά δεν έχουν εξηγηθεί. Ενώ στην πρώτη περίπτωση είναι δυνατόν να οδηγηθούμε σε εξεζητημένες υποθέσεις, σε μια προσπάθεια να δώσουμε εξήγηση για το τι συμβαίνει, στην δεύτερη περίπτωση οι ερμηνείες είναι λιγότερο μυστηριώδεις.
Δεν ξέρουμε λοιπόν τι προκάλεσε αυτούς τους ήχους, αλλά αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι έχουμε ελάχιστα στοιχεία προς επεξεργασία και ο Ειρηνικός είναι μια πολύ, πάρα πολύ μεγάλη περιοχή.Πράγματι, τα βάθη του Ειρηνικού αποτελούν το μεγαλύτερο ανεξερεύνητο μέρος του πλανήτη. Θα ήταν εκπληκτικό αν μπορούσαμε να εξηγήσουμε όλα όσα ανακαλύπτονται σε αυτόν.
Αλλά, εάν υπάρχει κάποιος θόρυβος που «ακροβατεί» μεταξύ μη εξηγημένου και ανεξήγητου, αυτός είναι ο Bloop. Αν και η δημιουργία παγόβουνου έχει προταθεί σαν ερμηνεία -άλλωστε, η τοποθεσία προέλευσης του ήχου θα δικαιολογούσε μια τέτοια εκδοχή- το ηχητικό του προφίλ μοιάζει πολύ περισσότερο με αυτό ενός ζώου. Και κάπου εδώ αυτή η υπόθεση αρχίζει να γίνεται πραγματικά περίεργη.
Εάν ο Bloop είναι προϊόν κάποιου ζώου, τότε αυτό θα πρέπει να είναι μεγαλύτερο από οποιοδήποτε γνωστό οργανισμό. Ακόμα και η μπλέ φάλαινα, το μέγιστο καταγεγραμμένο μήκος της οποίας φτάνει τα 34 μέτρα περίπου, δεν θα ήταν αρκετά μεγάλη ώστε να παράγει έναν ήχο σαν τον Bloop.
Είναι δυνατόν όμως να υπάρχει ένας τέτοιος Λεβιάθαν; Είναι πιθανόν, και ο Bloop μπορεί να θεωρηθεί το πειστικότερο αποδεικτικό στοιχείο για την ύπαρξή ενός τέτοιου τέρατος... αλλά δυστυχώς είναι και το μόνο. Δεν υπάρχει το παραμικρό στοιχείο που να στηρίζει την ύπαρξη αυτού που θα αποκαλούσαμε «υπεργιγάντια» φάλαινα, αλλά ακόμη και έχοντας ολόκληρο τον Ειρηνικό Ωκεανό για να κρυφτεί, είναι δύσκολο ένα πλάσμα σαν αυτό, το οποίο χρειάζεται συνεχώς να αναδύεται στην επιφάνεια για να αναπνεύσει, να μην έγινε ποτέ ορατό από κάποιον.
Η άλλη πιθανότητα είναι κάποιο είδος τεράστιου καλαμαριού. Αυτά τα πλάσματα έχουν χρησιμοποιηθεί σαν πανάκεια για όλα τα άλυτα μυστήρια στα βάθη των ωκεανών, και οι περιορισμένες γνώσεις μας σχετικά με αυτά, συμβάλλει ακόμη περισσότερο στο να πιστέψουμε ότι ένα γιγάντιο καλαμάρι, το οποίο κρύβεται στα βάθη του Ειρηνικού, δημιουργεί τον Bloop.
Υπάρχουν όμως μερικά προβλήματα με αυτή την εκδοχή. Πρώτον, το μεγαλύτερο γνωστό καλαμάρι έχει μόλις το 1/3 του μήκους της μεγαλύτερης φάλαινας - υπάρχουν μαρτυρίες για ένα καλαμάρι 60 μέτρων που ξεβράστηκε στο Newfoundland του Καναδά το 1878, άλλα το πιθανότερο είναι ότι πρόκειται για υπερβολικές περιγραφές και αφηγήσεις. Επιπλέον, είναι ευρύτερα αποδεκτή η άποψη ότι τα καλαμάρια δεν έχουν τα απαραίτητα όργανα ώστε να δημιουργούν δυνατούς ήχους, όπως οι φάλαινες, οπότε η εκδοχή των καλαμαριών θα πρέπει μάλλον να αποκλειστεί.
Τα παραπάνω δεδομένα δεν μας αφήνουν πολλά περιθώρια επιλογής. Κάποιος βέβαια θα μπορούσε να υποστηρίξει, ότι το εν λόγω ζώο δεν χρειάζεται απαραίτητα να είναι μεγαλύτερο από οποιαδήποτε άλλο, απλά πάρα πάρα πολύ καλύτερο στο να παράγει ήχους χαμηλής συχνότητας. Η εκδοχή αυτή επίσης δεν μας βοηθάει στο να ταυτίσουμε τον "Blooper" με κάποιο οργανισμό, τουλάχιστον όμως δεν είναι τόσο πιεστική όσο το να βρεις μια 60μετρη φάλαινα ή κάποιο παρόμοιο ζώο. Και το μόνο στοιχείο που έχουμε προς επεξεργασία είναι μόνο ένας, ελάχιστα κατανοητός ήχος από το 1997, επομένως εάν δεν ακούσουμε έναν καινούργιο Bloop, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι υποθέσεις και εικασίες.
Βέβαια, θα ήταν παράλειψη εάν δεν αναφέραμε τη δημοφιλέστερη εξήγηση «φαντασίας» για τον Bloop.Τυγχάνει η προέλευση του Bloop να εντοπίζεται στην ευρύτερη περιοχή του νότιου Ειρηνικού, στην οποία ο H. P. Lovecraft τοποθετεί την τεράστια υποβρύχια πόλη R'lyeh, στο μυθιστόρημά του The Call of Cthulhu (Το Κάλεσμα του Κθούλου). Η σύμπτωση βέβαια δεν είναι τόσο τρομακτική, αφού οι δύο τοποθεσίες απέχουν περίπου χίλια μίλια, αλλά είναι αρκετά κοντά ώστε οι λάτρεις του Lovecraft να υποστηρίζουν ότι ο Bloop μπορεί κάλλιστα να είναι ο ήχος του «φρεσκοξυπνημένου» Cthulhu.
Για να είμαστε ειλικρινείς, και αυτή η εκδοχή φαίνεται εξίσου απίστευτη με τις υπόλοιπες. Απλά είναι ωραίο να ξέρεις ότι οι ωκεανοί κρύβουν ακόμα μερικά ενδιαφέροντα μυστήρια.